Με παρούσα την αύρα του 15χρονου γιου του, ο οποίος σκοτώθηκε πέφτοντας από τα βράχια στα βρετανικά παράλια, ανατολικά του Μπράιτον το 2015, ο αυστραλός τραγουδοποιός και από τους μεγάλους αγαπημένους του ελληνικού κοινού επιστρέφει με ένα άλμπουμ που μας πηγαίνει πίσω, στα χρόνια της νιότης του. Σκοτεινός, μελοδραματικός, σκυθρωπός, μέσα από τους στίχους του αλλά και με τη μουσική του αποτυπώνει τον πόνο για την απώλεια του γιου του.
Ενδεχομένως, αυτή να αποτελεί την πρώτη ανάγνωση του «Ghosteen» και θεμιτό για τον ακροατή να μείνει εκεί. Πρόκειται για μεσαιωνικό θρήνο χωρισμένο σε δύο μέρη, όπως εξάλλου σημειώνει ο ίδιος ο Κέιβ. Το «Ghosteen» χωρίζεται σε δύο μέρη: τα τραγούδια του πρώτου άλμπουμ είναι τα παιδιά και τα τραγούδια του δεύτερου άλμπουμ είναι οι γονείς τους. Υπάρχουν οι δύο πλευρές. Από τη μία τα παιδιά και από την άλλη οι γονείς. Αν και χωριστά μέρη, εν τούτοις είναι ένα. Δεν κοντράρονται, δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν. Δεν πρόκειται για πάλη γενεών. Είναι μια φιλοσοφική – ίσως και κυνική – καταγραφή δύο κόσμων που πρέπει να είναι ένα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
