Παιχνίδι με τη φωτιά για χρέος και Πρόεδρο

Η επίθεση Βενιζέλου

Βαριά κατηγορία για υπονόμευση του εθνικού συμφέροντος και της διαπραγματευτικής θέσης της χώρας στην τελική ευθεία προς την έξοδο από την κρίση απηύθυνε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στον Αλέξη Τσίπρα. Στην παρέμβασή του έπειτα από την απειλή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβέρνηση να μην προχωρήσει σε κρίσιμες αποφάσεις χωρίς τη συναίνεση του κόμματος, ο κ. Βενιζέλος κατηγόρησε τον κ. Τσίπρα ότι θέλει να παρεμποδίσει τη σύναψη της οριστικής συμφωνίας εξόδου από την κρίση. «Εκβιάζετε συνειδήσεις, ταπεινώνετε θεσμούς, πλήττετε το συμφέρον της χώρας. Φοβάστε την έξοδο από την κρίση. Δεν έχετε στρατηγική, δεν έχετε συμμάχους, δεν έχετε προοπτική. Αυτό που έκανε σήμερα ο κ. Τσίπρας –γράψτε το και θα το θυμηθείτε –είναι η καμπή, η οποία θα οδηγήσει τον ελληνικό λαό στο να συνειδητοποιήσει ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα και ποια είναι η εθνική επιλογή» τόνισε.

Ο Αλέξης Τσίπρας με μια κίνηση του χεριού έδειξε στον Πρόεδρο της Βουλής ότι δεν ήθελε να απαντήσει, ούτως ή άλλως η εμφάνισή του στη Βουλή περιβαλλόταν από τις δάφνες των δημοσκοπήσεων και προοριζόταν να υπηρετήσει το προφίλ του εν αναμονή Πρωθυπουργού. Η σιωπή του πάντως σχολιάστηκε έντονα. Διλήμματα πάντως έθεσε και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠαΣοΚ. Οι πρόωρες εκλογές, είπε ο κ. Βενιζέλος, σημαίνουν πρόσθετα προβλήματα, ανακοπή του ρυθμού εξόδου από την κρίση και το Μνημόνιο, επιβάρυνση της οικονομίας.

Παρουσίασε ένα συγκροτημένο σχέδιο επτά σημείων για την έξοδο από την κρίση, την αποσύνδεση της χώρας από το ΔΝΤ και τις προτεραιότητες της περιόδου μετά τα μνημόνια. Εκτίμησε ότι το σχέδιο αυτό θα έχει καταστεί οριστική συμφωνία με τους θεσμικούς εταίρους πριν από την προεδρική εκλογή.

Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ

Η υποτονική πίεση που άσκησε το βράδυ της Παρασκευής ο Αλ. Τσίπρας στην κυβέρνηση και προσωπικά στον Πρωθυπουργό ήταν μια σαφής ένδειξη των διαθέσεών του για τους επόμενους μήνες.Χτίζοντας πάνω στην ατζέντα της Θεσσαλονίκης, όπου για πρώτη φορά είχε υπαινιχθεί σαφώς ότι έχει επίγνωση και των διαθέσεων των πιστωτών, για τους οποίους εκτιμά πως αναμένουν το ξεκαθάρισμα του πολιτικού τοπίου στην Ελλάδα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης παίζει πλέον το «χαρτί» του παίκτη ο οποίος κινείται με τη λογική ότι αυτός είναι ο ρυθμιστής των –βραχυπρόθεσμων, έστω –εξελίξεων.

Υπό την έννοια αυτή, αν και σε ασυνήθιστα χαμηλούς τόνους, ο κ. Τσίπρας συνέδεσε όλες τις εξελίξεις με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας λέγοντας ότι «η εμπιστοσύνη που ζητεί η κυβέρνηση θα είναι πολύ μακριά από τους 180 που χρειάζονται για την εκλογή Προέδρου».

Κατά τον τρόπο αυτόν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει πλέον ότι και έναντι των Βρυξελλών, του Βερολίνου και των λοιπών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων θα επιχειρήσει να διαχειριστεί την επόμενη πολιτική περίοδο ως δυνάμει πρωθυπουργός ή πάντως ως παράγων με καθοριστική επιρροή στις επικείμενες συζητήσεις για τα μείζονα ζητήματα, μεταξύ των οποίων και αυτότου χρέους.

Απευθυνόμενος και στο εξωτερικό, θέλησε να καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να κάνει καμία απολύτως κίνηση πριν από τη διεξαγωγή εκλογών, απέκλεισε δε εκ προοιμίου κάθε ενδεχόμενο να συμφωνήσει σε οτιδήποτε με την κυβέρνηση.«Μην προχωρήσετε σε κρίσιμες κινήσεις και αποφάσεις που θα δεσμεύουν τις επόμενες κυβερνήσεις. Το λέω ξανά ότι οποιαδήποτε απόφαση δεν θα έχει τη δική μας συναίνεση δεν θα δεσμεύει τον ΣΥΡΙΖΑ, για την οποία ο λαός μας σύντομα θα δώσει ισχυρή εντολή με την ψήφο του» τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Συζητήσεις και ερμηνείες
Τα σενάρια για κυβέρνηση ειδικού σκοπού
Εντονες συζητήσεις και ποικίλες ερμηνείες προκάλεσαν οι παρεμβάσεις βουλευτών του ΠαΣοΚ και ανεξάρτητων, οι οποίοι τάχθηκαν υπέρ του σχηματισμού μιας κυβέρνησης ειδικού σκοπού ή ειδικού στόχου. Η κίνηση τουλάχιστον δέκα βουλευτών με ετερόκλητες απόψεις να ανοίξουν το συγκεκριμένο θέμα εν όψει της προεδρικής εκλογής αναζωπύρωσε διάφορα σενάρια για πολιτικές εξελίξεις.

Παρά το γεγονός ότι τόσο από το Μέγαρο Μαξίμου και τη Χαρ. Τρικούπη όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν συμμερίζονται αυτές τις απόψεις, τα ερωτήματα για τις πραγματικές επιδιώξεις των όσων ενίσχυσαν τη συγκεκριμένη συζήτηση πολλαπλασιάστηκαν.

Τον χορό των επίμαχων παρεμβάσεων άνοιξε πρώτος ο ανεξάρτητος βουλευτής, προερχόμενος από τη ΔΗΜΑΡ Σπύρος Λυκούδης, ο οποίος πρότεινε κυβέρνηση «ειδικού σκοπού» στη βάση μιας συμφωνίας των βασικών πολιτικών δυνάμεων της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης για έξοδο από την κρίση και αποφυγή των εκλογών. Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και ο έτερος ανεξάρτητος βουλευτής, επίσης προερχόμενος από τη ΔΗΜΑΡ, Βασίλης Οικονόμου. Ακολούθησε από το ΠαΣοΚ ο Νίκος Σηφουνάκηςπου δεν έκρυψε το ενδιαφέρον του για τη δημιουργία ενός «μεγάλου συνασπισμού», ενώ ο «πράσινος» βουλευτής Θάνος Μωραΐτης συνέδεσε μια τέτοια κυβερνητική λύση με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ως επιστέγασμα ήλθε και η παρέμβαση του πρώην υπουργού των κυβερνήσεων του ΠαΣοΚ και βουλευτή Δημήτρη Κρεμαστινού που τάχθηκε υπέρ της συγκρότησης μιας κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας «ειδικού στόχου» με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής ή με εναλλασσόμενη πρωθυπουργία των αρχηγών των κομμάτων που θα τη συγκροτούν.

Παρόμοιες προτάσεις σε ένα πλαίσιο εθνικών συγκλίσεων και συναινέσεων ετέθησαν και από ανεξάρτητους βουλευτές, ενώ αρκετοί διευκρινίζουν ότι κάτι τέτοιο θα διευκόλυνε την προεδρική εκλογή και άρα και τη δική τους στάση, ώστε να αποφευχθούν οι εκλογές.

Ο Χρήστος Αηδόνης μιλάει για κοινή εθνική προσπάθεια μέσω της απαιτούμενης εθνικής συνεννόησης, ο Γιώργος Νταβρήςζητεί συνεννόηση σε βασικά ζητήματα, ο Γιάννης Κουράκοςθέτει το θέμα του διαλόγου με υπευθυνότητα, ειλικρίνεια και αξιοπιστία, ο Κώστας Γιοβανόπουλος τονίζει πως απαιτείται εθνική συνεννόηση και ενότητα, ενώ υπέρ των κυβερνήσεων συνεργασίας τάσσονται και άλλοι συνάδελφοί τους, όπως οι Γιώργος Κασαπίδης και Πάρης Μουτσινάς, ενώ ο Βύρων Πολύδωρας υπεραμύνεται της συνεννόησης για μια εθνική στρατηγική.