Το «Bread and Roses», ένα ντοκιμαντέρ που ακολουθεί τρεις Αφγανές γυναίκες μετά την επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία το 2021, με συμπαραγωγό την Τζένιφερ Λόρενς, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών.
«Η καρδιά μου χτυπούσε τόσο γρήγορα βλέποντας αυτές τις γυναίκες να αντιστέκονται τους Ταλιμπάν», είπε η Λόρενς στο BBC. «Δεν βλέπετε αυτή την πλευρά της ιστορίας…στις ειδήσεις κάθε μέρα και αυτό είναι ένα σημαντικό μέρος της ταινίας μας και των ιστοριών αυτών των γυναικών».
Jennifer Lawrence enters for the premiere of the documentary ‘Bread and Roses’, which she produced #Cannes pic.twitter.com/6M0wUXje6e
— Deadline Hollywood (@DEADLINE) May 21, 2023
Οπως αναφέρει ο Guardian, το ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από την «Excellent Cadaver», μια εταιρεία παραγωγής που ιδρύθηκε από τη Λόρενς και τη φίλη της παραγωγό Τζαστίν Τσιαρόκι.
«Οι συνέπειες για τις γυναίκες ήταν τρομερές», δήλωσε η Τσιαρόκι στο Hollywood Reporter. «Η πρώτη κίνηση της Τζεν ήταν να βρει έναν Αφγανό σκηνοθέτη και να του δώσει το βήμα».
Το ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία της βραβευμένης Αφγανής Σάρα Μάνι, καταγράφει πώς άλλαξε η ζωή των γυναικών μέσα σε μια νύχτα μετά την κατάληψη της Καμπούλ από τους Ταλιμπάν, συμπεριλαμβανομένων των ματαιωμένων προσπαθειών να εγκαταλείψουν τη χώρα, της οργάνωσης διαδηλώσεων, των απειλών, της σωματικής βίας και τελικά της φυλάκισης.
Afghan director Sahra Mani’s documentary ‘BREAD AND ROSES’ will premiere at the Cannes Film Festival.
Produced by Jennifer Lawrence, it captures the experiences of Afghan women living under the Taliban since they took control of Kabul in 2021.https://t.co/JzcPoL0NTu pic.twitter.com/ccFGiafSid
— Film Updates (@FilmUpdates) April 24, 2023
Η ταινία επικεντρώνεται στην καθημερινή πραγματικότητα τριών Αφγανών γυναικών: μια πρόσφυγας που εγκατέλειψε τη χώρα, μια γυναίκα που διευθύνει μια ακτιβιστική ομάδα στο πρώην οδοντιατρείο της και μια πρώην κυβερνητική υπάλληλος που παλεύει με τη νέα της πραγματικότητα, ζυγίζοντας τους κινδύνους της δημόσιας διαμαρτυρίας.
Πραγματοποιώντας γυρίσματα επί ένα χρόνο, η Μάνι βασίστηκε στις γυναίκες να κινηματογραφούν τον εαυτό τους – με ένα συνδυασμό κινητών τηλεφώνων και φωτογραφικών μηχανών – με τη βοήθεια του περιστασιακού επαγγελματία εικονολήπτη.
Φωτ.: REUTERS/Sarah Meyssonnier
«Αυτή η ταινία στέλνει ένα μήνυμα. Παρακαλώ γίνετε η φωνή αυτών των γυναικών που δεν μπορούν να ακουστούν λόγω του καθεστώτος», δήλωσε η Μάνι στην πρεμιέρα ενώ σε συνέντευξή της στον ιστότοπο του φεστιβάλ είπε ότι τα γυρίσματα ήταν δύσκολα και η ασφάλεια των συμμετεχόντων αποτελούσε την ύψιστη προτεραιότητα.
