Όταν με κάλεσαν στο «Άκανθα» στην Ερεικούσα τον περασμένο Σεπτέμβριο σίγουρα δεν ήμουν προετοιμασμένος γι’ αυτό που θα συναντούσα. Στην ιστοσελίδα του boutique ξενώνα είδα ότι σερβίρουν ταρτάρ ψαριού και πάστα. Κυρίως το δεύτερο αυτονόητο, αφού ο Αλεσάντρο και η Φράνκα είναι Ιταλοί.

Το «Άκανθα» δεν εντάσσεται σε καμία κατηγορία. Με μόλις πέντε δωμάτια, παρέχονται στους επισκέπτες-πελάτες υπηρεσίες πέντε αστέρων μπροστά σε μια σχεδόν απάτητη παραλία, ενώ το ιστιοφόρο του ξενώνα αναλαμβάνει εκδρομές στα γύρω νησιά.

Η μέρα στο βορειότερο νησί του Ιονίου ξεκινά με συζήτηση για το βραδινό γεύμα. Ως επί το πλείστον, οι συνταγές είναι ιδέες των ιδιοκτητών, τις οποίες έχουν συλλέξει από τα ταξίδια τους ανά τον κόσμο εμποτισμένα με τη βαθιά γνώση της ιταλικής γαστρονομίας. Στα ράφια του κελαριού υπάρχουν όλα τα υλικά για την παρασκευή σούσι, καθώς και πολλά από τα περίφημα texturas του Ferran Adria για μοριακή κουζίνα. Τα ζυμαρικά που χρησιμοποιούν προέρχονται, ως επί το πλείστον, από το Γκρανιάνο όπου η παρασκευή τους θεωρείται και είναι τέχνη.

Στο περιβόλι του ξενώνα περνούν αρκετή ώρα καθημερινά φροντίζοντας τα κηπευτικά που με κόπο καλλιεργούνται σε ένα νησί που το ποτιστικό νερό ρέει άφθονο το χειμώνα στις ρεματιές. Φέτος, ο κολοκυθανθός είναι πρωταγωνιστής και τον έχουμε μαγειρέψει με αμέτρητους τρόπους και εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Στο «Άκανθα» σπάνια σερβίρεται κρέας. Στην κουζίνα καταφθάνουν καθημερινά κάθε λογής ψάρια, τα οποία πωλούνται από τους ψαράδες στην ολοκαίνουρια μαρίνα του νησιού και μέσω messenger οι ψαράδες ειδοποιούν απευθείας για την ψαριά τους προκειμένου να έχουμε δικαίωμα πρώτης επιλογής.

Κάθε βράδυ υπάρχει μενού degustation 5 πιάτων όπου οι φιλοξενούμενοι απολαμβάνουν μια γαστριμαργική εμπειρία από διεθνείς και εγχώριες συνταγές. Επισκέπτες και ιδιοκτήτες κάθονται όλοι μαζί και δοκιμάζουν το ίδιο μενού κατά το πρότυπο του table d’hôte στη Γαλλία.

Εδώ πρώτη φορά μαγείρεψα μπακαλιάρο πιλ πιλ και τόνο shabu shabu, μαγειρική τεχνική της Ιαπωνίας. Ανάλογα με το μενού της ημέρας στο τραπέζι καταφτάνουν επιλογές από παρθένα ελαιόλαδα από τη Μεσόγειο. Για παράδειγμα, την ημέρα που μαγειρεύουμε paella και tapas, το ελαιόλαδο είναι ισπανικό, από τα καλύτερα της χώρας.

Η Ερεικούσα το 1960 αριθμούσε περίπου 2000 κατοίκους, ωστόσο πλέον κατοικούν λιγότεροι από εκατό. Με κριτήριο αποκλειστικά την ομορφιά και την εξερευνητική διάθεση ο Αλεσσάνδρο και η Φράνκα κάποτε έδεσαν το ιστιοπλοϊκό τους, το Velavevodetto (σου είπα…), στη μαρίνα της Ερεικούσας και έκτοτε δε ξανακοίταξαν πίσω. Πλέον, υποδέχονται στο «Άκανθα» φίλους και αγνώστους από την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο, μοιράζοντας την αγάπη τους για το μικροσκοπικό ακριτικό νησί και τους γαστρονομικούς πειραματισμούς.