«Είναι η πρώτη φορά που κάνω παράσταση για παιδιά αλλά για εμένα τα ζητούμενα είναι ακριβώς τα ίδια: να είναι καθαρή η ιστορία για να την αφηγηθώ. Το πιο σημαντικό είναι να κρατάς ζωντανό το ενδιαφέρον του θεατή και τώρα των παιδιών». Ο Αρης Τρουπάκης πρότεινε και ανέλαβε τη σκηνοθεσία του «Ευτυχισμένου Πρίγκιπα» του Οσκαρ Ουάιλντ, για την παιδική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. «Είναι ένας τόσο σημαντικός δημιουργός ο Ουάιλντ που πραγματικά αξίζει να επιχειρήσεις να τον αναπαραστήσεις και να τον γνωρίσεις στα παιδιά. Για εμένα ζητούμενο είναι η λογοτεχνία, η ποίηση».
Ξεκινώντας από την ίδια την ιστορία, όπου ένα άγαλμα μιλάει σε ένα χελιδόνι, πλέκεται ο μύθος του «Ευτυχισμένου Πρίγκιπα», που εκδόθηκε το 1888. Υπό τον ενιαίο τίτλο «Ο Ευτυχισμένος Πρίγκιπας και άλλα παραμύθια», η συλλογή περιλαμβάνει τον «Εγωιστή γίγαντα» και «Το αηδόνι και το τριαντάφυλλο». Θέμα του η φιλία, η αυταπάρνηση, το εφήμερο των υλικών αγαθών και η αξία της προσφοράς στον συνάνθρωπο.

«Νομίζω ότι για ένα παιδί υπάρχει ενδιαφέρον στην ίδια την ιστορία, όπου ένα άγαλμα μιλάει και μάλιστα μόνο σε κάποιον συγκεκριμένο, σε ένα χελιδόνι. Ολη αυτή η επικοινωνία είναι όπως όταν ήμασταν κι εμείς παιδιά και είχαμε τον δικό μας τρόπο να μιλάμε με μια κούκλα ή ένα άλλο άψυχο αντικείμενο. Αυτή είναι άλλωστε και η βασική συνθήκη του έργου, ότι εκείνος που θα σε διαλέξει, θα σου μιλήσει».
Επί σκηνής στήνεται ένα σύμπαν που προσομοιάζει με παιδική χαρά, με εύπλαστα όμως υλικά και «ευκίνητες» κατασκευές, που αλλάζουν. «Δεν ξέρω αν πρέπει να έχει μήνυμα μια παράσταση για παιδιά, αλλά πρέπει να τους απευθύνεται με έναν τρόπο που να τους αφορά. Πάνω απ’ όλα ωστόσο αρκεί να τους πεις την ιστορία. Φυσικά δεν χρειάζεται διδακτισμός, ούτε βέβαια να τους σηκώνεις το δάχτυλο».
Ο Αρης Τρουπάκης νιώθει πολύ τυχερός που συνεργάζεται, από την πλευρά του σκηνοθέτη αυτή τη φορά, με τους συναδέλφους του, ηθοποιούς, με τους οποίους έχουν μοιραστεί την εμπειρία της Πειραματικής Σκηνής επί Λιβαθινού στο Εθνικό (2001-2007). «Ολοι τους έρχονται με την ίδια σοβαρότητα και την ίδια αγωνία, όπως για κάθε παράσταση. Στόχος μας είναι να επανεφεύρουμε τα μέσα μας. Ολοι μαζί θέλουμε να κάνουμε μια παράσταση για παιδιά και όχι παιδικό θέατρο. Αλλωστε η πρώτη μου παράσταση ως παιδί ήταν ο «Οδυσσεβάχ» στην πρώτη του εκδοχή, οπότε δεν πιστεύω σε ένα θέατρο με έντονα χρώματα και δυνατούς ήχους. Οπως θυμάμαι από τον εαυτό μου και όπως το νιώθω, σημασία έχει να είσαι άμεσος και αληθινός» λέει και καταλήγει: «Να προσθέσω ότι η διασκευή βασίστηκε στο παραμύθι του Οσκαρ Ουάιλντ και σε υλικό που προέκυψε από τους αυτοσχεδιασμούς των ηθοποιών στις πρόβες».

πότε & πού:

Εθνικό Θέατρο – Κεντρική Σκηνή – Κτίριο Τσίλλερ. Κάθε Κυριακή στις 16.00

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Δραματουργική επεξεργασία: Ελσα Ανδριανού.
Σκηνοθεσία: Αρης Τρουπάκης.
Σκηνικά και κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης.
Μουσική: Xαράλαμπος Γωγιός.
Χορογραφία – κίνηση: Πολίν Ουγκέ.
Φωτισμοί: Aλέκος Αναστασίου.
Παίζουν: Βασίλης Ανδρέου, Νίκος Καρδώνης, Στάθης Κόικας, Γιάννης Παναγόπουλος, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σουγάρης, Αμαλία Τσεκούρα

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ