H δημοσιογραφική παρουσίαση για το V60 Polestar εξελίσσεται στον απόηχο των αγωνιστικών αυτοκινήτων που, γράφοντας γύρους στην πίστα, εκπέμπουν έναν επιβλητικό βόμβο, σαν θυμωμένο μελίσσι στη νιοστή. Βρισκόμαστε στο circuit Paul Ricard, μαζί με όλον τον «θίασο» του WTCC και το δίδυμο των S60 Polestar με τα οποία η Volvo κάνει το ντεμπούτο της στο Πρωτάθλημα Τουρισμού.
Από αυτό που φτάνει στα αφτιά μου, το νόμιμο για τον δρόμο V60 Polestar των φωτογραφιών αποτελεί μια ιδιαίτερα ελκυστική πρόταση. Διαθέτει πλήρως ρυθμιζόμενα αμορτισέρ Ohlins με δυνατότητα παραμετροποίησης της βύθισης και της επαναφοράς σε 20 «κλικ» και ένα δίλιτρο μοτέρ στο οποίο συνδυάζονται ένας υπερσυμπιεστής καυσαερίων και ένας μηχανικός υπερσυμπιεστής αποδίδοντας 183,5 ίππους στο λίτρο. Το σύνολο συμπληρώνεται από αυτόματο κιβώτιο οκτώ σχέσεων, σύστημα traction control που δεν απενεργοποιείται πλήρως και σύστημα τετρακίνησης Borg Warner με δυνατότητα κατανομής ως και 50% της διαθέσιμης ροπής στον πίσω άξονα.
Αυτά τα χαρακτηριστικά προδίδουν ευφυή μηχανολογική προσέγγιση και σουηδικό ορθολογισμό που απέχει από την πρώτη απόπειρα στην οποία πρωταγωνιστούσε το εξακύλινδρο μοτέρ των 3,0 λίτρων, το οποίο εδώ έχει αντικατασταθεί από τον Drive-E, δίλιτρο κινητήρα.
Η ισχύς έχει αυξηθεί στους 367 ίππους, το βάρος στον μπροστινό άξονα μειώθηκε κατά 24 κιλά, το ίδιο και η ροπή στα 470 Nm μεταξύ 3.100-5.100 σ.α.λ. Ρίξτε μια ματιά στον πίνακα για τις επιδόσεις, αν και το σημαντικότερο νούμερο είναι αυτό των 1.250 μονάδων, τόσα θα διατεθούν παγκοσμίως.
Μια σειρά στοιχείων όπως οι αντιστρεπτικές δοκοί από ανθρακόνημα, οι εξαπίστονες δαγκάνες στα αεριζόμενα
δισκόφρενα διάστασης 371 χιλ., το αναβαθμισμένο ηλεκτρικό σύστημα υποβοήθησης του τιμονιού και η δυνατότητα επιλογής μεταξύ τριών ρυθμίσεων (Normal, Sport και Sport+) που παραμετροποιούν μεταξύ άλλων την απόκριση του κινητήρα και το ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου ευστάθειας (ESC), συμπληρώνουν το παζλ. Απενεργοποιώντας το ESC στον επιτρεπόμενο βαθμό, το σύστημα τετρακίνησης κλειδώνει την κατανομή ροπής σε ποσοστό 50:50 μεταξύ μπροστινού και πίσω άξονα.
Κάπως έτσι το set-up του V60 Polestar αποπνέει ισορροπία σε κάθε σημείο της θεαματικής διαδρομής μας όπου δεν ενέδωσε σε φαινόμενα υποστροφής διατηρώντας υποδειγματικά τη γραμμή του και αντιδρώντας πρόθυμα και άμεσα στην πίεση του δεξιού πεντάλ.
Ακόμη και στην περίπτωση που κάποιος αποφασίσει στη μέση της στροφής να υπερβάλει στο γκάζι, δεν θα καταφέρει να αποσταθεροποιήσει τον πίσω άξονα ο οποίος διατηρεί εντυπωσιακά την ουδετερότητά του. Το αποτέλεσμα είναι μια καθαρή εικόνα στιβαρότητας και αποτελεσματικότητας που δεν σε προδίδει ποτέ, αν και λίγο παραπάνω «ύφος» δεν θα έβλαπτε κανέναν –ούτε και το V60 Polestar.
Το αυτόματο κιβώτιο ανεβάζει ταχύτητες προσφέροντας μια ευπρόσδεκτη αίσθηση «ώθησης» ενώ δείχνει λιγότερο πρόθυμο στο κατέβασμα, αν για παράδειγμα βρεθείς με ταχύτητα πριν από μια φουρκέτα και έχεις εξαντλήσει τις δυνατότητες του φρένου, αναζητώντας πια την επιβράδυνση που μπορεί να προσφέρει ο κινητήρας.
Ο τελευταίος εμφανίζει μια υποψία υστέρησης στις χαμηλές στροφές αλλά όσο πλησιάζεις στο όριό του, ανακαλύπτεις τη γενναιοδωρία του, παράλληλα με το στιβαρό «πάτημα» του αυτοκινήτου στον δρόμο, τα εξαιρετικά φρένα και το σωστά ρυθμισμένο σύστημα διεύθυνσης που προσφέρει μια αίσθηση φυσικότητας και ζωντάνιας, ιδίως σε απαιτητικές συνθήκες.
Στην πίστα αυτό το V60 αποκαλύπτει τα Polestar αγωνιστικά γονίδιά του, με το ESC να επιτρέπει περισσότερη ελευθερία κινήσεων. Ωστόσο αντιλαμβάνεσαι πως μάλλον οι Σουηδοί παίζουν περισσότερο εκ του ασφαλούς από ό,τι θα έπρεπε. Αναμφίβολα πρόκειται για ένα αυτοκίνητο επιδόσεων ιδανικό και για τις 365 ημέρες του χρόνου, ωστόσο αν επιθυμία της Volvo είναι να βάλει τα θεμέλια για έναν δυναμικότερο προσανατολισμό και να εκπληρώσει τις σπορ φιλοδοξίες της μακροπρόθεσμα, τότε το V60 Polestar θα έπρεπε να ξεκινήσει λιγότερο «ευγενικά» και με περισσότερο θόρυβο.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ