Την ώρα που γράφονται οι γραµµές αυτές δεν είναι γνωστόν το αποτέλεσµα των εκλογών. Εκαστος µπορεί να απολαµβάνει, έως αύριο το βράδυ, τις ελπίδες του.
Ακόµη και τα περιτρίµµατα της πολιτικής διαδικασίας, συνήθως κατ’ επάγγελµα ανεπάγγελτοι, ελπίζουν να επιπλεύσουν µέσα στη λάσπη που διακινούν. Κάποτε όµως η λάσπη επιστρέφει ως µπούµερανγκ, τους περιλούει και τους περιφέρει από τα χαντάκια της Ούλεν στον Σαρωνικό.
Οταν είναι γνωστόν τι συµβαίνει στην Αγορά, από την Αθήνα έως π.χ. το Γκρατς, κρείττον σιγάν! –για µιαν ακόµη φορά.
Ας αλλάξουµε τώρα ιστορία. Αύριο Κυριακή οι πολίτες αποφασίζουν. Δυστυχώς οι περισσότεροι φθάνουν στην κάλπη σκεπτόµενοι «τι να σε φάει γάιδαρος, τι να σε φάει αρκούδα!».
Κάποτε η ψήφος ήταν αλγεβρικό άθροισµα ιδεολογίας, κοµµατικού συνδυασµού και επιλογής προσώπου. Σήµερα κινούµεθα στον αστερισµό της Καταγγελτικής Δηµοκρατίας. Αλλά το «ταγκό» θέλει δύο.
