Ολα ήταν σχεδόν έτοιμα. Οι τελικές αποφάσεις αναμενόταν να ληφθούν στην πανελλαδική σύσκεψη που είχε προγραμματιστεί για το τρέχον Σαββατοκύριακο. Ωστόσο η ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα της παραίτησης της κυβέρνησής του επίσπευσε τις εξελίξεις. Οι τελευταίες λεπτομέρειες συζητήθηκαν στις απανωτές συσκέψεις που είχαν τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας στο «στρατηγείο» τους στον δεύτερο όροφο του Κοινοβουλίου, όπου βρίσκεται το γραφείο της απερχόμενης γ’ αντιπροέδρου της Βουλής Δέσποινας Χαραλαμπίδου, υπό το βλέμμα του Λένιν, πορτρέτο του οποίου κοσμεί τον χώρο. Εκεί οι βουλευτές Π. Λαφαζάνης, Δ. Στρατούλης, Στ. Λεουτσάκος, Κ. Ησυχος, Λίτσα Αμμανατίδου, Ευγενία Ουζουνίδου, Κ. Λαπαβίτσας, Αθ. Σκούμας, Στ. Σαμοΐλης, αλλά και κομματικοί παράγοντες όπως η Σόφη Παπαδόγιαννη και ο Ι. Τόλιος, παρακολούθησαν την περασμένη Πέμπτη το διάγγελμα του Πρωθυπουργού και «κλείδωσαν» τους χειρισμούς τους. Τα κλίμα θύμιζε τις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις του 1991 πριν από τη διάσπαση του ΚΚΕ, όταν πολλοί από τους σημερινούς πρωταγωνιστές του «διαζυγίου» με τον «μεταλλαγμένο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα», όπως τον αποκαλούν, είχαν διαδραματίσει ενεργό ρόλο στη σφοδρή εσωκομματική σύγκρουση.
Η εσωκομματική πτέρυγα Λαφαζάνη ουδέποτε διατηρούσε αγαστές σχέσεις εμπιστοσύνης με την ηγετική ομάδα Τσίπρα. Ο σημερινός επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας, όπως ονομάστηκε η νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα που συγκρότησαν οι 25 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που ανεξαρτητοποιήθηκαν, ήταν ανέκαθεν επιφυλακτικός για την πολιτική και ιδεολογική «καθαρότητα» του προέδρου του κόμματος και δεν ήταν λίγες οι φορές που συγκρούστηκαν στο εσωκομματικό πεδίο. Οσο ισχυροποιούνταν η ηγετική θέση του κ. Τσίπρα στον ΣΥΝ (από το 2008 που ανέλαβε –καθ’ υπόδειξη του Αλ. Αλαβάνου – πρόεδρος του κόμματος) και κατόπιν στον ΣΥΡΙΖΑ τόσο βάθαινε το ρήγμα ανάμεσά τους και τόσο διευρυνόταν η αμφισβήτησή του στο επίπεδο των εσωκομματικών συσχετισμών, με τις αντιμνημονιακές θέσεις της Αριστερής Πλατφόρμας να φτάνουν να πλειοψηφούν στην Κεντρική Επιτροπή, η οποία στην τελευταία σύνοδό της (τον περασμένο Ιούλιο) τάχθηκε κατά της συμφωνίας που υπέγραψε ο Πρωθυπουργός με τους εταίρους (108 «κατά» σε σύνολο 201 μελών).
Στόχος πλέον του κ. Λαφαζάνη δεν είναι να εκφράσει μόνο τους διαφωνούντες του ΣΥΡΙΖΑ με το τρίτο Μνημόνιο που φέρει την υπογραφή του κ. Τσίπρα αλλά να διευρύνει το νέο κόμμα προσδίδοντάς του «μετωπικά» χαρακτηριστικά. Στην κατεύθυνση αυτή βρίσκονται σε εξέλιξη παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, επαφές και βολιδοσκοπήσεις προς οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και προσωπικότητες. Σύμφωνα με πληροφορίες, την περασμένη εβδομάδα υπήρξε συνάντηση των κ.κ. Λαφαζάνη και Στρατούλη με τον Μ. Θεοδωράκη στο σπίτι του στην Ακρόπολη όπου τον επισκέφθηκαν και αντάλλαξαν μαζί του απόψεις για τις πολιτικές εξελίξεις, χωρίς ωστόσο να λάβουν κάποιες διαβεβαιώσεις, όπως φαίνεται, από τον ίδιο. Σε πολύ καλύτερη ρότα όμως βρίσκονται οι συζητήσεις τους με τον Μ. Γλέζο, ο οποίος τάχθηκε δημοσίως κατά της μνημονιακής μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ ενώ παρέστη και στην εκδήλωση της Iskra, της ιστοσελίδας που απηχεί τις θέσεις της Αριστερής Πλατφόρμας. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μάλιστα, αναμένεται η συμπόρευση των Ενεργών Πολιτών του κ. Γλέζου με τη Λαϊκή Ενότητα, κάτι άλλωστε που αναμένεται να συμβεί και με την απερχόμενη Πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, με την οποία οι συζητήσεις έχουν ήδη προχωρήσει και απομένει ο χρόνος που θα επιλέξει η ίδια για να ανακοινώσει τις τελικές αποφάσεις της. Οπως λέγεται άλλωστε αρμοδίως, η Πρόεδρος έχει θεσμικό ρόλο και θα κρίνει εκείνη πότε θα κάνει γνωστές τις αποφάσεις της. Πάντως θεωρείται από πολλούς μάλλον βέβαιη η συμπόρευση με την κυρία Κωνσταντοπούλου, κάτι άλλωστε που έπραξαν και βουλευτές οι οποίοι θεωρούνται ότι είναι του «κλίματος» της Προέδρου, όπως η Ραχήλ Μακρή και η Αγλαΐα Κυρίτση.
Διαφορετικό είναι πάντως το κλίμα σε ό,τι αφορά τον τέως υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος παρά το αντιμνημονιακό προφίλ που καλλιέργησε καταψηφίζοντας το νομοσχέδιο με το πρώτο πακέτο προαπαιτουμένων της συμφωνίας και κατόπιν την ίδια τη συμφωνία, δεν φαίνεται να ανέτρεψε τις επιφυλάξεις στελεχών της Αριστερής Πλατφόρμας. Το βέβαιο είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι υπήρξαν επαφές και συζητήσεις με τον κ. Βαρουφάκη, ο οποίος φέρεται να μην έκρυψε το ενδιαφέρον του για τις κινήσεις της πλευράς Λαφαζάνη, ωστόσο διατυπώθηκαν φόβοι και επιφυλάξεις για το ενδεχόμενο συμπόρευσης μαζί του, καθώς κάτι τέτοιο κρίθηκε ότι θα καθιστούσε δύσκολη τη θέση του νεοσύστατου κόμματος. Μεταξύ των «αγκαθιών» που υπάρχουν είναι η υπογραφή του κάτω από τη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις.

Ονομα που θυμίζει Αλιέντε
Σε συμβολικό επίπεδο σημειώνεται ότι Λαϊκή Ενότητα ονομαζόταν και το κόμμα του Σαλβαδόρ Αλιέντε, του μαρξιστή προέδρου της Χιλής που ανατράπηκε από τον δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ το 1973 και βρήκε τον θάνατο υπερασπιζόμενος με το όπλο στο χέρι το προεδρικό μέγαρο. Οπως έλεγαν στελέχη του νεοσύστατου κόμματος, η φιλοδοξία τους είναι «να διαμορφώσουν ένα ευρύ μέτωπο λαϊκό, προοδευτικό και πατριωτικό για ακύρωση των μνημονίων και ανασυγκρότηση της χώρας, κάτι που χωρίς λαϊκή ενότητα δεν μπορεί να επιτευχθεί και σε αυτήν ακριβώς την απαραίτητη προϋπόθεση παραπέμπει η ονομασία του».

Ανοικτή πρόσκληση σε δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ
Η συνεργασία με ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Αλαβάνο
Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι διαβουλεύσεις με άλλους όμορους πολιτικά και ιδεολογικά χώρους, όπως η εξωκοινοβουλευτική ΑΝΤΑΡΣΥΑ, η οποία μάλιστα λίγη ώρα μετά την ανεξαρτητοποίηση των 25 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και την ανακοίνωση της νέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας τους, απηύθυνε «ανοιχτό κάλεσμα πολιτικής συνεργασίας» με αντιμνημονιακές δυνάμεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνει και «τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ που συγκρούονται με την αστική μνημονιακή πολιτική, την κυβέρνηση και το κόμμα που την εφαρμόζει», «φωτογραφίζοντας» έτσι την πλευρά Λαφαζάνη. Αλλωστε και ο ίδιος ο επικεφαλής της Λαϊκής Ενότητας απηύθυνε πρόσκληση προς τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ –όπως και του ΚΚΕ, παρότι γνωρίζει πως η απάντηση θα είναι ένα κατηγορηματικό «όχι» από την πλευρά του Περισσού –για τη δημιουργία ενός κοινού μετώπου στη βάση κοινών προγραμματικών στόχων και σε αντιμνημονιακή κατεύθυνση. Στην αναμενόμενη αυτή σύγκλιση θεωρείται μάλλον βέβαιη και η συμπόρευση με τον πρώην πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλ. Αλαβάνο, ο οποίος ουδέποτε έκρυψε την εμπιστοσύνη του προς το πρόσωπο του συντρόφου του από τα χρόνια της αντιδικτατορικής πάλης, της ΚΝΕ και του ΚΚΕ κ. Λαφαζάνη (οι δυο τους –μαζί με τον Μ. Ανδρουλάκη – αποτέλεσαν το γραφείο Τύπου του ΚΚΕ τη δεκαετία του ’70 μετά τη νομιμοποίησή του). Προσχωρήσεις αναμένονται εξάλλου και από άλλους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που είχαν ψηφίσει κατά του τρίτου Μνημονίου. Μεταξύ αυτών ακούγονται τα ονόματα της Νάντιας Βαλαβάνη, αλλά και βουλευτών της συνιστώσας ΚΟΕ του Ρούντι Ρινάλντι, όπως οι Δ. Κοδέλας, Ελένη Σωτηρίου και Β. Χατζηλάμπρου.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ