Την Παρασκευή 24 Ιουλίου o Νίκος Ξυδάκης, μίλησε στους Άρη Ραβανό και Αργύρη Παπαστάθη{{{ audio1 }}} Για την κυβέρνηση και το ΣΥΡΙΖΑ
«Η κυβέρνηση ίσως να μην μακροημερεύσει . Δεν υπάρχει άλλη κυβέρνηση, που να έχει εξαντλήσει τετραετία, μετά την μεταπολίτευση. Αλλά σίγουρα μπορεί να παράγει έργο , ήδη έχει αρχίζει και παράγει με ταχύτερους ρυθμούς, ίσως ήδη και από το προηγούμενο διάστημα, που υπήρχε μια αμηχανία , μια βραδυπορία.
Δεν μπορείς να χάνεις χρόνο, πρέπει να είναι πολύ πιο γρήγορες οι αποφάσεις και πολύ πιο τολμηρές, ακόμη και με ανάληψη ρίσκων, που υπό πολύ ομαλές συνθήκες δεν θα τα αναλάμβανες.
Ο πρωθυπουργός έκανε μια μείζονα επιλογή , η οποία ταιριάζει με το γενικότερο πολιτικό του σχέδιο και πριν τις εκλογές, ότι θα προσπαθήσει να πολεμήσει την κρίση, να πολεμήσει την κατάσταση χρεοκοπίας της χώρας , παραμένοντας πάντα στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη . Αυτό που διακυβεύτηκε το προηγούμενο διάστημα, ήταν ακριβώς η παραμονή μας στην Ευρωζώνη, τέθηκε πολύ επιθετικά.
Ο πρωθυπουργός ανέτρεψε αυτό το σενάριο, έκανε μια στρατηγική επιλογή, έχει το κόστος ενός προγράμματος προσαρμογής, άρα πρέπει να είναι συνεπής και στην αρχική του επιλογή και στην τελευταία του επιλογή.
Νομίζω, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι κι αλλιώς είναι, δεν θα πω ενσωματωμένος , τοποθετημένος , μέσα στο πεδίο της αστικής Δημοκρατίας. Δεν είναι ένα κόμμα , το οποίο προτείνει, ούτε την ένοπλη ρήξη , ούτε τον αναχωρητισμό από την κοινωνία . Το να μπαίνει στο μπλοκ εξουσίας, να διεκδικεί την εξουσία, να προσπαθεί να ασκήσει εξουσία , είναι μέρος της φυσιογνωμία του, δομικά δηλαδή.
Αν πάμε με τυπικούς όρους και με μια τυπική γραμμική γεωγραφία μπορώ να σας πω ότι βλέπω ένα κενό στο κέντρο, το οποίο υπάρχει εδώ και χρόνια τώρα. Αυτός ο χώρος είναι και ψυχικά και πνευματικά και πολιτικά ορφανός.
Είναι εντελώς διαφορετική η κοινωνία, άρα πρέπει να φύγουμε και από τις τυπικές γεωγραφήσεις του πολιτικού χάρτη.
Πολλοί από αυτούς που ψήφιζαν παλιά δεξιά, αυτή τη στιγμή, λένε Τσίπρα. Ο πρωθυπουργός και υπουργοί και τα στελέχη της Αριστεράς, μεγάλα και μικρά, πρέπει να αφουγκραστούν τί λέει ο κόσμος. Έχει ένα κριτήριο, δεν είναι μόνο το κριτήριο του κόσμου, είναι η ανάγκη του, έχει ανάγκη για μια ηγεσία, που θα τον οδηγήσει στο ξέφωτο. Πρέπει να κάνουμε μια καταγραφή. Αν βλέπουμε έναν ηγέτη, αυτά τα δυο- τρία τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα αυτό το τελευταίο διάστημα, της μεγάλης όξυνσης της πολιτικής, να κατακτά μια τέτοια μαζική και αδιαμεσολάβητη σχέση με το λαό, πρέπει να το εξετάσουμε, να το δούμε. Αυτό φάνηκε και την Παρασκευή, πριν το δημοψήφισμα.
Νομίζω πως ένα μεγάλο μέρος από το όχι, ήταν πιστωμένο στον Αλέξη Τσίπρα και ένα μεγάλο μέρος από τη συσπείρωση του κόσμου ή την ανακούφιση ή και την ήπια απογοήτευση, από το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, το οποίο, κατά τη γνώμη μου, έβγαλε την Ελλάδα από μια καταστροφή πολεμικών διαστάσεων, πιστώνεται πάλι στον Τσίπρα. Αυτό λοιπόν πρέπει να το δούμε.»
