Την Κυριακή 12 Ιουλίου ο Νικήτας Τσακίρογλου και η Ιωάννα Παππά καλεσμένοι στη 2η ώρα της εκπομπής «Αυτοπροσώπως» του Νίκου Θρασυβούλου. Συντονιστείτε (14:15-15:00) στον Βήμα 99.5.

Ο Νικήτας Τσακίρογλου είναι Έλληνας ηθοποιός και σκηνοθέτης.

Γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα και σπούδασε στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου.
Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο στην παράσταση «Τα Κόκκινα Φανάρια» (1962) και καθιερώθηκε ως ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές του Εθνικού.

Στον κινηματογράφο πρώτη του ταινία ήταν οι «Προστάτες» το 1973.
Πήρε μέρος σε πολλές τηλεοπτικές σειρές, καθώς και στον κινηματογράφο.

Συμμετείχε στο ΚΘΒΕ, στο Θέατρο Τέχνης του Κουν, στο «Αμφιθέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου και σε προσωπικούς θιάσους.
Τιμήθηκε με το βραβείο «Κατίνα Παξινού» το 1973 και με το βραβείο α’ ανδρικού ρόλου «Αιμίλιος Βεάκης» το 1997
Συμμετείχε με το Εθνικό Θέατρο στην Πνευματική Ολυμπιάδα της Μόσχας το 1980 και στη Σεούλ το 1988.

Έχει ασχοληθεί και με τη σκηνοθεσία θεατρικών έργων.
Το 1997 ίδρυσε την Πολιτιστική Εταιρεία «Επιλογή», ενώ είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος από το 2004, ο τρίτος μόλις ηθοποιός που αποτελεί διευθυντή κρατικού θεάτρου (μετά τον Αλέξη Μινωτή και το Νίκο Κούρκουλο).
Αποτέλεσε τον 14ο καλλιτεχνικό διευθυντή του ΚΘΒΕ από την ίδρυσή του το 1961, ενώ είναι ο πρώτος που τοποθετήθηκε για δεύτερη συνεχή τριετή θητεία.
Κατά την περίοδο διεύθυνσής του ήρθε αντιμέτωπος με τα χρόνια οικονομικά προβλήματα του ΚΘΒΕ, που χειροτέρεψαν λόγω και της οικονομικής κρίσης.
Τελικάανακοίνωσε το Μάιο του 2009 την απόφασή του να παραιτηθεί.

Είναι παντρεμένος εδώ και 46 χρόνια με την ηθοποιό Χρυσούλα Διαβάτη κι έχουν αποκτήσει μια κόρη και δύο εγγόνια.

Γεννημένη στη Βοστώνη των ΗΠΑ και με σπουδές στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, η Ιωάννα Παππά αποτελεί ένα από τα πιο οικεία πρόσωπα της μικρής μας οθόνης, έχοντας εμφανιστεί σε αρκετές πετυχημένες σειρές, όπως το «Κλείσε τα μάτια», το «Φεύγα», η «Κινούμενη άμμος» και ο «Τρίτος νόμος». Στον κινηματογράφο την έχουμε δει σε μικρούς, αλλά χαρακτηριστικούς ρόλους, σε ταινίες όπως το «Ο χαμένος τα παίρνει όλα» του Νίκου Νικολαϊδη, το «Ροζ» του Αλέξανδρου Βούλγαρη και το «Κακό στην εποχή των ηρώων» του Γιώργου Νούσια. Η μεγάλη της αγάπη, ωστόσο, παραμένει το θέατρο, καθώς μέσα στη δεκαετία που διανύουμε, τη βλέπουμε ανελλιπώς σε μία με δύο παραστάσεις το χρόνο. Τη θυμόμαστε στο «Σπίτι των χαμένων κοριτσιών», στο «Ένα αλλιώτικο καλοκαίρι»,στην «Ωραία Κοιμωμένη», στις «Μεταμορφώσεις», αλλά και στον «Τιτανικό». Η ναζιάρικη φωνή της έδεσε ιδανικά με το λαμπερό πρόσωπο της ηρωίδας που «ενσαρκώνει», έστω κι αν δεν ερμηνεύει η ίδια τα τραγούδια της.

Αντιγόνη, Σοφοκλή

Ένα διαχρονικό σχόλιο στην αλαζονεία της εξουσίας

Σκηνοθεσία ΘΕΜΗΣ ΜΟΥΜΟΥΛΙΔΗΣ

Στην Αντιγόνη, ένα από τα κορυφαία κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κείμενο βαθύτατα πολιτικό, η ανάγκη του ελεύθερου ανθρώπου να ζει σύμφωνα με τα ηθικά του πιστεύω συγκρούεται με την ισχύ μιας αυθαίρετης και αλαζονικής εξουσίας. Και, αλήθεια, ποιος και πώς μπορεί να εκφράζει το σύνολο, ώστε να είναι νόμιμη και αποδεκτή η εξουσία του;

H παράσταση
ανεβαίνει, σε νέα μετάφραση της Παναγιώτας Πανταζή και σκηνοθεσία Θέμη Μουμουλίδη και επιχειρεί μια σύγχρονη σκηνική ανάγνωση της κορυφαίας τραγωδίας, μέσα σε ένα ποιητικό εικαστικό περιβάλλον και τη σύγχρονη μουσική εκδοχή του Σταύρου Γασπαράτου.

Το έργο
διαδραματίζεται στη Θήβα, όπου βασίλευε η γενιά των Λαβδακιδών, βρίσκεται σε κατάσταση δεινής πολιτικής κρίσης – συνέπεια εμφύλιας διαμάχης. Οι δυο γιοι του τελευταίου βασιλιά, του Οιδίποδα, που χάθηκε χτυπημένος από τη βαριά κατάρα που κατατρύχει τους Λαβδακίδες, συγκρούστηκαν για τη διαδοχή. Και, ενώ ο Ετεοκλής έμεινε να κυβερνά τη Θήβα, ο Πολυνείκης, εξόριστος, ξεσήκωσε στρατό από το Άργος για να επιτεθεί στην πόλη. Η επίθεση αποτυγχάνει, αλλά στη μάχη ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης αλληλοσκοτώνονται. Δεν απομένουν πλέον στη ζωή παρά οι δυο κόρες του Οιδίποδα, η Αντιγόνη και η Ισμήνη, τελευταίοι κρίκοι της αλυσίδας των Λαβδακιδών. Η τραγωδία ξεκινά την αυγή μετά τη νίκη των Θηβαίων. Ο Κρέοντας, που έχει αναλάβει τώρα την εξουσία ως στενότερος συγγενής των γιων του Οιδίποδα, διατάζει να μείνει άταφος ο Πολυνείκης, ως προδότης της πατρίδας του, και ορίζει ποινή θανάτου εναντίον οποιουδήποτε παραβάτη της διαταγής του.

Η Αντιγόνη εξεγείρεται εναντίον της σκληρής προσταγής, που καταστρατηγεί τους άγραφους νόμους που προστατεύουν τους νεκρούς και προσβάλλει το ιερό αίσθημα της αδελφικής αγάπης, και αψηφώντας τον κίνδυνο επιχειρεί να θάψει τον αδελφό της. Αυτός ο αγώνας ανάμεσα στην Αντιγόνη και τον Κρέοντα για το νεκρό σώμα του Πολυνείκη, συμπυκνώνει όλες τις εγγενείς στην ανθρώπινη κατάσταση συγκρούσεις (αρσενικού και θηλυκού, παλαιού και νέου, ιδιωτικού και κοινωνικού, δίκαιου και νόμιμου, ύπαρξης και θνητότητας, ανθρώπινου και θείου κλπ). Η Αντιγόνη συλλαμβάνεται και καταδικάζεται από τον Κρέοντα σε θάνατο. Ωστόσο, από τη στιγμή που ξεστομίζει τη θανατική της καταδίκη, αρχίζει κιόλας ο δρόμος που οδηγεί προς την καταστροφή του.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Μετάφραση: Παναγιώτα Πανταζή
Σκηνοθεσία: Θέμης Μουμουλίδης
Μουσική: Σταύρος Γασπαράτος
Σκηνικό – κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού
Σχεδιασμός ήχου: Γιάννης Λαμπρόπουλος

Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί
Nικήτας Τσακίρογλου, Ιωάννα Παππα, Σταύρος Ζαλμάς, Νίκος Αρβανίτης, Λουκία Μιχαλοπούλου, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Χρήστος Πλαίνης, Κώστας Βελέτζας, Γιώργος Παπαπαύλου, Μάνος Καρατζογιάννης, Γιώργος Νούσης