«Επέστρεψα από την Ελλάδα σήμερα, μου λείπει ήδη. Οπωσδήποτε θα γυρίσω πάλι πίσω. Θα μου λείψουν όλοι όσοι ήταν σε αυτή την εκδρομή!» ανακοίνωσε στους διαδικτυακούς φίλους του μέσω Facebook, προσθέτοντας και ένα θλιμμένο προσωπάκι, ο Αντώνης Παντελής από την Αδελαΐδα της Αυστραλίας. «Ηθελα να έρθω στην Ελλάδα επειδή είμαι Ελληνίδα και ποτέ δεν την είχα επισκεφθεί. Μου αρέσει η ελληνική μυθολογία, αλλά δεν γνώριζα πώς είναι η ζωή στην Αθήνα» λέει στο «Βήμα» η Κατερίνα Τσιροπούλου, μαθήτρια της Francis Lewis High School της Νέας Υόρκης.
Μαρτυρίες δύο μαθητών από τους 190 συνολικά που προέρχονταν από το εξωτερικό και παραμεθόριες περιοχές της χώρας οι οποίοι συμμετείχαν στο Θερινό Σχολείο 2012-2014. Ενα παζλ προσωπικών αναμνήσεων που συμπληρώνεται με εικόνες από ηλιόλουστο καιρό, καταγάλανα νερά, ένα τοπίο που κόβει την ανάσα, από τα διάσημα στα πέρατα του κόσμου μνημεία αλλά και από ελληνικές λιχουδιές και λειτουργεί αυτομάτως ως άμεση και καλύτερη διαφήμιση της Ελλάδας. Και όλα αυτά μέσα από ένα πρόγραμμα που υλοποιεί το Ιδρυμα Ωνάση στο πλαίσιο του ευρύτερου κοινοτικού προγράμματος με τίτλο «Ακαδημία Πλάτωνος –Ανάπτυξη της γνώσης και των καινοτόμων ιδεών».
Ο Αμπντούρ και ο Νίκος


«Μου αρέσουν τα βουνά, έχετε πολλά βουνά εδώ. Είναι παρόμοια η εικόνα της φύσης εδώ σε σχέση με το Πακιστάν, τη χώρα καταγωγής μου. Αλλά τα νερά στην Ελλάδα είναι πεντακάθαρα, μπορείς να δεις τον βυθό» μεταφέρει στο «Βήμα» τις πρώτες εντυπώσεις του ο Αμπντούρ Ραχίμ Μιάν, ο οποίος μετανάστευσε πριν από έξι χρόνια στη Νέα Υόρκη. Αγάπησε την Ελλάδα και θέλησε να μάθει περισσότερα για την ιστορία και τον πολιτισμό της. Και όχι μόνο: κατά τη διάρκεια του γεύματος στο σχολείο κάθησε δίπλα του ο Νίκος και άρχισαν να μιλούν για το ποδόσφαιρο στα ελληνικά!
Ο Τόμας, επίσης μαθητής από την αμερικανική μεγαλούπολη, λέει: «Είναι από τα πιο όμορφα μέρη που έχω δει και τα οποία οπωσδήποτε δεν πρόκειται να ξεχάσω. Αισθάνομαι ότι είμαι κομμάτι όλων εκείνων που έχω διαβάσει και έχω μάθει για την Ελλάδα. Οσο καιρό μείνω εδώ θέλω να πάρω όσο περισσότερα πράγματα μπορώ από τον πολιτισμό». Και η Σαμάνθα, με καταγωγή από την Ελλάδα, τον συμπληρώνει επισημαίνοντας το «πόσο τυχεροί είναι που μένουν εδώ οι Ελληνες με καθαρά νερά και ωραίο περιβάλλον».

«Εχω έρθει ξανά στην Αθήνα, αλλά τώρα περάσαμε από μέρη όπως οι Μυκήνες και η Επίδαυρος που δεν είχα επισκεφθεί» σημειώνει η Αγγελική Ράλλη, μαθήτρια της Α’ Λυκείου από τις Φέρες του Εβρου, δηλώνοντας ενθουσιασμένη και μόνο στην ιδέα ότι θα γνώριζαν παιδιά από διαφορετική χώρα, μια και τους δινόταν η ευκαιρία να εξασκήσουν τα αγγλικά τους αλλά και να μάθουν για τον τρόπο ζωής στην Αμερική.
Μια «βουτιά» στον Ισθμό


«Το Βήμα» ακολούθησε τους 34 μαθητές από τη Νέα Υόρκη και το Λύκειο Φερών Εβρου στην εκδρομή τους με προορισμό τον αρχαιολογικό χώρο των Μυκηνών. Πρώτη στάση, ο Ισθμός της Κορίνθου. Οι μαθητές νυσταγμένοι, καθώς τα βράδια συνομιλούν με τους φίλους τους στις Ηνωμένες Πολιτείες για το πώς περνούν τις εκπαιδευτικές διακοπές τους, κατεβαίνουν από το λεωφορείο. Τότε ακούγονται επιφωνήματα ενθουσιασμού. «Κοιτάξτε πόσο καθαρά και γαλάζια είναι τα νερά!» αναφωνεί ένας μαθητής εκδηλώνοντας την επιθυμία να βουτήξει και όλοι μαζί άρχισαν να φωτογραφίζουν τον Ισθμό.
Επόμενος σταθμός τους, οι Μυκήνες. Το ρολόι πια δείχνει 12 το μεσημέρι και η ζέστη είναι αποπνικτική. Βρισκόμασταν ήδη στο δεύτερο κύμα καύσωνα του εφετινού καλοκαιριού. Κατευθυνόμενοι προς την Πύλη των Λεόντων οι μαθητές αναρωτιούνται πώς χτίστηκαν αυτά τα μεγαλιθικά μνημεία. Ερώτημα το οποίο επανέλαβαν και όταν αντίκρισαν το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. «Με εντυπωσίασε! Είχαμε ακούσει πολλά, αλλά τώρα που το είδα από κοντά ήταν διαφορετικό. Το έζησα!» λέει η Θεοδώρα, μαθήτρια της Α’ Λυκείου από τις Φέρες, με τη συμμαθήτριά της Αγγελική να σχολιάζει ότι «είναι διαφορετικό από τις φωτογραφίες στα βιβλία».


Δεσμοί φιλίας
«Αυτές οι αναμνήσεις παραμένουν οι πιο πολύτιμες»
Οι στιγμές που ζουν οι μαθητές μένουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη τους, όπως έχει συμβεί και σε εκείνους που συμμετείχαν τα προηγούμενα χρόνια. Ηδη από τις πρώτες ημέρες του προγράμματος οι μαθητές έχουν αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς φιλίας μεταξύ τους, καθώς και με τους καθηγητές και τους συνοδούς του προγράμματος. «Αυτές οι αναμνήσεις παραμένουν οι πιο πολύτιμες! Μου λείπετε παιδιά» αναφέρει σε ανάρτησή της η Ολγα Γεωργούση από τον Ροδολίβο Σερρών θέλοντας να θυμίσει στους υπόλοιπους συμμαθητές της εκείνες τις στιγμές που έζησαν έναν χρόνο πριν. Ο Ράφα Γκερέρο από την Ισπανία φεύγοντας από την Ελλάδα αποχαιρέτησε τους «μεγάλους κινέζους και αυστραλούς φίλους του», όπως χαρακτηριστικά έγραψε στην ανάρτησή του στο Facebook.

Oπως αναφέρει στο «Βήμα» ο συνοδός του προγράμματος κ. Φώτης Γαλάνης, «πάνω που τους έχεις γνωρίσει, που ζεις μαζί τους επί 14 ημέρες, ξαφνικά καλείσαι να τους αποχαιρετήσεις και ίσως να μην τους ξαναδείς ποτέ. Εκείνη είναι πάντα η στιγμή που βλέπεις και τα μοναδικά δάκρυα και τη μοναδική «γκρίνια» από τα παιδιά αλλά και από τους καθηγητές αφού όλοι μας ζητούν χαριτολογώντας τρόπο να τους κρατήσουμε εδώ και να συνεχίσουν το ταξίδι τους».

Ο Αμπντούρ πάντως ελπίζει κάποια στιγμή να ξαναέρθει στην Ελλάδα «γιατί μου αρέσει πολύ. Γιατί όχι, μαζί με τον φίλο μου τον Νίκο. Εκείνου όμως δεν του αρέσει η Αθήνα, οπότε ίσως πάμε στην Κρήτη».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ