Πώς βοηθάμε ένα αδέξιο σπερματοζωάριο να βρει το δρόμο του; Το ντύνουμε με ένα μικροσκοπικό κουστουμάκι που προσφέρει δυνατότητα τηλεχειρισμού.
Ερευνητές στο Ινστιτούτο Ενοποιημένης Νευροεπιστήμης της Δρέσδης μετέτρεψαν ζωντανά σπερματοζωάρια ταύρου σε «βιορομπότ» εξοπλίζοντάς τα με μεταλλικούς σκελετούς.
Οι σκελετοί αυτοί είναι μικροσκοπικοί σωλήνες από νανοσωματίδια σιδήρου και τιτανίου, οι οποίοι έχουν μήκος 50 μικρόμετρα και διάμετρο 5 μικρόμετρα στο ένα άκρο και 8 στο άλλο. Τα σπερματοζωάρια μπορούν να εισέρχονται στους σωλήνες από το φαρδύτερο άκρο, δεν μπορούν όμως να εξέλθουν από την άλλη άκρη και μένουν παγιδευμένα με το μαστίγιό τους να προεξέχει προς τα πίσω.
Προκειμένου να ελέγξουν την κίνηση των βιορομπότ, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μαγνητικά πεδία που αναγκάζουν τους μεταλλικούς σωλήνες να αποκτήσουν συγκεκριμένο προσανατολισμό. Με άλλα λόγια, τα πεδία αναγκάζουν τα σπερματοζωάρια να κολυμπήσουν προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Παραμένει τώρα ασαφές αν η νέα προσέγγιση θα έχει ποτέ πρακτικές εφαρμογές, αν και οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή.
Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Advanced Materials.
