Είναι υγρό άχρωμο, άοσμο και όπως λέει μια παροιμία «φτιάχνει από όλους τους ανθρώπους τους Ρώσους». Η παροιμία αυτή προφανώς ανήκει στο οπλοστάσιο των επιχειρημάτων που εκτοξεύονται σαν βέλη μεταξύ Ρώσων και Πολωνών σχετικά με το ποια είναι η πατρίδα της βότκας. Και σε μια τέτοια διαμάχη που κρατάει μερικούς αιώνες εμείς οι άλλοι αναγκαστικά μένουμε μακριά γιατί τα επιχειρήματα φθάνουν σε γραφές συγγραφέων δικών τους όπως του Lucasz Golebiowski (1773-1849) που επικαλείται πηγές ακόμη και από τον 14ο αιώνα για να αποδείξει ότι παραγόταν από τότε βότκα στην Πολωνία. Ενώ οι Ρώσοι ισχυρίζονται ότι τα δημητριακά, από όπου κατά κύριο λόγο μπορεί να παραχθεί η βότκα, ήταν πάντα δικό τους παραδοσιακό προϊόν και ως το 1870 η βότκα παραγόταν πιο πολύ από σίκαλη. Σήμερα τα πράγματα γύρω από το «νεράκι» (στα ρωσικά voda=βαντά είναι το νερό και η κατάληξη -κα είναι υποκοριστική) είναι ακόμη πιο μπερδεμένα με τις διάφορες μάρκες. Μόνο στην Πολωνία υπάρχουν 1.000 περίπου. Πιο γνωστή βέβαια είναι η Wyborowa, που σημαίνει στα πολωνικά «εξαιρετική», στη Ρωσία η Stolichnaya που σημαίνει πρωτευουσιάνικη, από τη ρωσική λέξη σταλίτσα=πρωτεύουσα ενώ η Smirnoff ήταν ρωσική με το όνομα Smirnow, αλλά αγοράστηκε από τους Αμερικανούς μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, της άλλαξαν την κατάληξη και την έριξαν στη μάχη ενάντια στο ουίσκι και την μπίρα, με όπλο κυρίως μια παλιά συνταγή, τη Moscow Mule. Ναι, ακόμη και η Absolut δεν είναι πλέον καθαρά σουηδική αφού παράγεται στη Νότια Σουηδία αλλά αγοράστηκε από τη γαλλική Pernod Ricard το 2008 από το σουηδικό κράτος αντί 5,8 δισεκατομμυρίων ευρώ!
Μπορείς να φτιάξεις σχεδόν από τα πάντα σήμερα βότκα, ως και από κρασί. Είναι στην ουσία μια αλκοολούχος βάση που παίρνει γεύση από τα όσα θα της προσθέσεις. Οι οπαδοί της την επαινούν διότι όση και αν καταναλώσεις δεν σε αφήνει το πρωί με hangover, δηλαδή τον γνωστό και οδυνηρό πονοκέφαλο του πιοτού, που οι περισσότεροι τον αποδίδουν στο αλκοόλ, που διαστέλλει τα αγγεία του εγκεφάλου, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είναι και οι προσμείξεις στα διάφορα (μη καθαρά) ποτά που δίνουν επιπλέον πονοκέφαλο. Για τη βότκα όμως στο τελικό στάδιο χρησιμοποιείται πολύς ενεργός άνθρακας για φιλτράρισμα και οι καλές μάρκες παραδίδουν ένα πολύ καθαρό αλλά και αρκετά αλκοολούχο υγρό (από 37,5% ως και 60%).
Αναφέρθηκε πριν ότι μπορείς να κάνεις βότκα σχεδόν από οτιδήποτε. Αρκεί να περιέχει αρκετό άμυλο ώστε αυτό να διασπαστεί, να δώσει σάκχαρα και αυτά με τη σειρά τους κάτω από την επίδραση μυκήτων να διασπαστούν και να δώσουν αιθυλική αλκοόλη. Τα δημητριακά και οι πατάτες περιέχουν άμυλο, τα φρούτα δίνουν κατευθείαν σάκχαρα, άρα δεν χρειάζεται εκεί διάσπαση, μόνο ζύμωση. Από κρασί πάλι αρκεί μόνο να γίνει απόσταξη.
Τα δημητριακά σπάζονται και διοχετεύονται σε ζεστό νερό, ορισμένης θερμοκρασίας, γύρω στους 60 βαθμούς Κελσίου και κατά περίπτωση μπορεί να προστεθεί και αμυλάση, ένα ένζυμο που βοηθάει στη διάσπαση του αμύλου, αλλά και σε μερικές περιπτώσεις μελάσα ή κρυσταλλική ζάχαρη. Προστίθεται η απαραίτητη ποσότητα μυκήτων για να γίνει ζύμωση σε κλειστά δοχεία που αφήνουν όμως το παραγόμενο διοξείδιο του άνθρακα να διαφύγει. Αυτό το στάδιο διαρκεί από τρεις ως πέντε ημέρες. Μετά έρχεται η ώρα της απόσταξης. Απόσταξη στην περίπτωσή μας σημαίνει να θερμανθεί το μείγμα αλκοόλης και νερού σε θερμοκρασία υψηλότερη από το σημείο όπου η αλκοόλη γίνεται ατμός αλλά σε χαμηλότερη θερμοκρασία από αυτήν που βράζει το νερό. Οι ατμοί της αλκοόλης που αναπόφευκτα παρασύρει και νερό μαζί της και άλλες ουσίες οδηγούνται σε ένα άλλο δοχείο όπου ψύχονται και παίρνουμε ένα υγρό κοντά στο 40% και μετά ανάλογα επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για να προκύψει κάτι πιο δυνατό και φιλτράρουμε με άνθρακα για μεγαλύτερη καθαρότητα.
Ελέγχουμε φτιάχνοντας μια… Moscow Mule: Σε ψηλό ποτήρι, το μισό περιέχει πάγο, 4cl βότκα, 2cl χυμό λάιμ και συμπληρώνουμε με gingerale. Ζα ζνταρόβιε.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ