Eνδιαφέρον το αφιέρωμα της εκπομπής του Σπύρου Παπαδόπουλου «Στην υγειά μας, ρε παιδιά» στον Μίκη Θεοδωράκη. Θα μπορούσε ωστόσο να έχει προηγηθεί περισσότερη έρευνα και οι καλεσμένοι να ήταν πρόσωπα που υπηρέτησαν το έργο του δημιουργού στο σύνολό του, όχι μόνο τα τελευταία χρόνια.
Το αφιέρωμα στον Λάκη Λαζόπουλο είχε περισσότερες αδυναμίες. Απουσίαζαν η δομή και ο στόχος –το «λιβάνισμα» δεν συνιστά πρόθεση εκπομπής αρκετά ενδιαφέρουσα. Ολα έμοιαζαν… ατάκτως ερριμμένα. Τραυματική η εμπειρία όταν η Δήμητρα Ματσούκα εκτέλεσε, κυριολεκτικά, τους στίχους και τη μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη. Κουραστική η κολακεία από τους ομοτράπεζους.
Εχοντας διανύσει αρκετά χρόνια πορείας, το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρειάζεται ανανέωση. Και ελαφρά αλλαγή νοοτροπίας. Θα πρέπει να φιλοξενήσει νεότερους δημιουργούς, να καταγράψει νέες παρουσίες και να αποφύγει τις όποιες εσωστρεφείς τάσεις παρατηρούνται τελευταία. Ο Παπαδόπουλος υπηρετεί και υποστηρίζει την ιδέα, γι’ αυτό και άντεξε στον χρόνο. Δεν μπορεί όμως να μην έχει αντιληφθεί ότι έφτασε η ώρα για αλλαγές –έστω σταδιακά. Πάντως, δεν μπορούμε να μην επικροτήσουμε την πρωτοβουλία της παραγωγής να απομακρύνει τα κακόγουστα τραπεζομάντιλα. Και εις άλλα… με υγεία.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
