Για μια φορά ακόμα η Ελλάδα βρίσκεται παγιδευμένη από τις εσωτερικές αντιφάσεις αλλά και τη δυστοκία των εταίρων και δανειστών μας. Ενώ στις δημόσιες τοποθετήσεις τους αναγνωρίζουν τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό για εξορθολογισμό των δημόσιων οικονομικών, ενώ αποδέχονται ότι θα υπάρξει πρωτογενές πλεόνασμα – έστω και σημαντικά μικρότερο από αυτό που εκτιμά η ελληνική κυβέρνηση – πολύ νωρίτερα από όσο είχαν προβλέψει, καθυστερούν να υλοποιήσουν τις δικές τους δεσμεύσεις. Απαιτούν εμείς να είμαστε συνεπείς μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, ενώ οι ίδιοι ακολουθώντας για πολλοστή φορά μια παρελκυστική τακτική , αναβάλουν την υλοποίηση των -υπεσχημένων – αποφάσεων τους παρατείνοντας την οικονομική και πολιτική αβεβαιότητα στην Ελλάδα.
Δεν αμφιβάλλει κανείς ότι υπάρχουν προβλήματα και καθυστερήσεις. Όμως δεν μπορούν να αγνοούν από την άλλη μεριά, την πέρα από κάθε πρόβλεψη δημοσιονομική προσαρμογή που έχει γίνει με τεράστιες θυσίες από τους έλληνες πολίτες. Όπως δεν μπορούν να αγνοούν ότι οι συνεχείς πιέσεις για πρόσθετα μέτρα υπονομεύουν το όποιο θετικό κλίμα διαμορφώνεται στην οικονομία και παράλληλα ενισχύουν την πολιτική και κοινωνική αβεβαιότητα. Την ώρα που όλες οι ενδείξεις δείχνουν ότι η χώρα βρίσκεται στην αρχή της επίπονης προσπάθειας για να ξεφύγει επιτέλους από τον φαύλο κύκλο της ύφεσης, αντί να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια δημιουργούν συνεχώς νέα εμπόδια.
Η δογματική επιμονή της τρόικας στη δημοσιονομική εξυγίανση και η αδιαφορία για την αποδιάρθρωση του παραγωγικού ιστού της χώρας με τις τραγικές επιπτώσεις στην απασχόληση, δεν οδηγεί πουθενά, δεν εξυπηρετεί ούτε τα δικά μας συμφέροντα, αλλά ούτε των δανειστών. Κι ένα νέο πακέτο μέτρων, όπως φαίνεται να απαιτούν οι εκπρόσωποι των δανειστών, θα στερήσει και το ελάχιστο οξυγόνο που έχει απομείνει για την πραγματική οικονομία. Τόσο το περιβόητο δημοσιονομικό κενό που διαπιστώνουν και πάλι, όσο και το χρηματοδοτικό κενό που αφορά στις ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους, έχουν διαφορετική αντιμετώπιση, αν η οικονομία συνεχίσει να βουλιάζει στην ύφεση ή αν καταφέρει να βρεθεί σε τροχιά ανάπτυξης. Οι δανειστές μας με την διαρκή τακτική καθυστερήσεων που ακολουθούν, το μόνο που πετυχαίνουν είναι να παρατείνουν την αβεβαιότητα, υπονομεύοντας και τους δικούς τους στόχους. Ας αφήσουν λοιπόν τις καθυστερήσεις κι ας αντιληφθούν επιτέλους ότι οι πιέσεις και οι αναβολές, δεν είναι μόνο σε βάρος των ελληνικών αλλά και των δικών τους συμφερόντων…
