Τα δύο πρόσωπα του Απόστολου Γκλέτσου

Το καλύτερο κομπλιμέντο τού το έχει κάνει μια ηλικιωμένη γυναίκα: «Οταν περπατάς, αγόρι μου, είναι σαν να ακούγεται κλαρίνο». Του Απόστολου του άρεσε η φιλοφρόνηση, τη φύλαξε και την επαναφέρει κατά το δοκούν. Είναι φανερό, άλλωστε, ότι η συγκεκριμένη κολακεία με τη βουκολική χροιά προσιδιάζει στο «τεστοστερούχο» ταμπεραμέντο του και στις υπόλοιπες δηλώσεις του από τα μακρινά 90s: «Αυτές με τις οποίες είχα δεσμό δεν ξεπερνάνε την ντουζίνα.Οι άλλες μόνο σε νταλίκα χωράνε». Πλέον αυτά ανήκουν στο παρελθόν, γιατί το πάλαι ποτέ σύμβολο του σεξ έδωσε τη θέση του σε έναν γενναίο πολιτικό άνδρα, στον δυναμικό δήμαρχο Στυλίδας. Το σύνθημα της προεκλογικής εκστρατείας του περιγράφει κυριολεκτικά το φαινόμενο: «Ολα Γκλε».

Ηταν ένα κλειστό παιδί. Ο στρατιωτικός μπαμπάς έπαιρνε συνέχεια δυσμενείς μεταθέσεις. Η αιτία φαίνεται ότι ήταν η αριστερών καταβολών οικογένεια της μητέρας του Απόστολου. Το οικογενειακό αυτό μπακράουντ εξηγεί και τις όψιμες κομμουνιστικές ανησυχίες του, που εκφράστηκαν στο εφήμερο πάθος για το ΚΚΕ της Αλέκας Παπαρήγα. Οπως όλες οι σχέσεις του, έτσι και αυτή έληξε άδοξα…

Η συνάντησή του με την υποκριτική έγινε κάπως τυχαία. Ο ίδιος γλαφυρά έχει περιγράψει την ιστορία: «Hμουν 24 ετών. Bλέπω μια κοπέλα που μου άρεσε πολύ, την ακολουθώ, πάει στη Δραματική Σχολή, μπαίνω κι εγώ, ρωτάω «Τι είναι εδώ;», μπαίνω στο νόημα (ούτε είχα δει θέατρο στη ζωή μου!), εκεί ήταν και ένας καθηγητής που το «‘πιασε» το θέμα… Σου λέει «Ηρθε κι ο βλάχος για το κορίτσι…», μου έδωσε κάποια κείμενα λοιπόν και μου είπε: «Μην τα παίξεις! Πες τα!». Πάνω σ’ αυτή τη φράση στήριξα όλη μου την καριέρα». Αν μη τι άλλο, ο Απόστολος διακρίνεται για την αυτογνωσία του. Οι ιστορικοί της τέχνης, πάντως, ισχυρίζονται ότι εκείνος που διέκρινε πρώτος το ταλέντο του είναι ο σκηνογράφος Ντίνος Πετράτος.

Κάπως έτσι καθιερώθηκε ως το βαρύ αρσενικό της ελληνικής σόουμπιζ. Φυσικά, τα υποκριτικά του προσόντα ενισχύονταν από το πλήθος πλούσιων εμπειριών που απέκτησε μέσα από σχέσεις με κορυφαίες τραγωδούς: από τη Μιμή Ντενίση και την Αννα Βίσση μέχρι τη Βάνα Μπάρμπα και τη Γωγώ Μαστροκώστα. Στα highlights πρέπει να προστεθεί και ένας γάμος εξπρές, διάρκειας 35 ημερών, με τη Μαρία Ελένη Λυκουρέζου, στον οποίο σε μία ακόμη επίδειξη τεστοστερόνης έριξε και ορισμένες κουμπουριές. Σταθμός της θεατρικής του καριέρας υπήρξε αναμφισβήτητα η παράσταση «Λεωφορείον ο πόθος» με την Κάτια Δανδουλάκη. Οπως ορθώς δήλωνε τότε: «Το μόνο κοινό στοιχείο που έχω με τον Μάρλον Μπράντο είναι ότι ύστερα από λίγα χρόνια, καμιά δεκαριά με δεκαπέντε, που θα αφήσω τον εαυτό μου ελεύθερο, θα γίνω 300 κιλά κι εγώ». Πάντα ειλικρινής!

Τσακ Νόρις

Το 2010 ήταν η χρονιά του Απόστολου Γκλέτσου. Με ποσοστό 54,49% αναδείχθηκε πανηγυρικά δήμαρχος Στυλίδας. «Το “σταριλίκι”, αυτή τέλος πάντων η μεγάλη αναγνωρισιμότητα που μου χάρισε ο κόσμος του θεάματος, θα μπαίνει μπροστά όταν χρειαστεί να ανοίξουν πόρτες. Ο βλαχοδήμαρχος, πάλι, είναι εκείνος ο οποίος θα παλεύει καθημερινά για την επίλυση των προβλημάτων της περιοχής του. Στην πραγματικότητα, όμως, ο μεγάλος σταρ θα είναι ο ίδιος ο δήμος!» δήλωνε τότε με περηφάνια στο «Βήμα». Πράγματι, πολύ σύντομα ο Απόστολος είχε την ευκαιρία να μας αποδείξει ότι θα πρωταγωνιστήσει και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης ως μια ευθυτενής εκδοχή του Παναγιώτη Ψωμιάδη.

Η αφορμή τού δόθηκε σύντομα και έτσι ο Απόστολος ανέβηκε στην μπουλντόζα και γκρέμισε τις προστατευτικές μπάρες κοντά στα διόδιατης Πελασγίας, δημιουργώντας παράπλευρο δρόμο έτσι ώστεοι κάτοικοι της Ανατολικής Φθιώτιδας να έχουν ελεύθερη πρόσβαση χωρίς να χρειάζεται να πληρώνουν διόδια εντός του δήμου τους. Το αίτημά του μάλλον λογικό, ο τρόπος αντίδρασης, ωστόσο, ίσως ήταν ολίγον υπερβολικός, εξυπηρετώντας τους όρους ενός τηλεοπτικού γουέστερν. «Μετά τις Θερμοπύλες, ήταν ο Αθανάσιος Διάκος. Μπορεί να είμαστε τόσο τυχεροί, να μας έχει διαλέξει ο Θεός να τριτώσει εδώ πέρα» δήλωνε μαχητικά, παρουσία των τηλεοπτικών συνεργείων.

Ακολούθησαν πολλά ακόμη ανδραγαθήματα: από τον λαμιώτη εργολάβο τον οποίο έδειρε επειδή του πρότεινε μίζα μέχρι τις προτάσεις του για σύσταση πολιτοφυλακής για να παταχθεί η εγκληματικότητα στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Στα highlights, φυσικά, ανήκει και η βουτιά του στα παγωμένα νερά προκειμένου να πιάσει τον σταυρό τα Θεοφάνια, θέλοντας να δώσει ένα μήνυμα αισιοδοξίας σε όσους αντιμετωπίζουν προβλήματα με την καρδιά τους όπως ο ίδιος (όπως λένε οι κακές γλώσσες, ο ιερέας χρειάστηκε να ρίξει τρεις φορές τον σταυρό για να τον πιάσει ο ατρόμητος δήμαρχος). Ο ιδανικός πρωταγωνιστής του Μανούσου Μανουσάκη αναδεικνύεται σε Τσακ Νόρις της εγχώριας τοπικής αυτοδιοίκησης, δημιουργώντας μέχρι και αντίστοιχου περιεχομένου ανέκδοτα: «Κάθε φορά που ο Απόστολος Γκλέτσος περνάει τα διόδια, ο υπάλληλος του δίνει 2,90 ευρώ».

Ο ίδιος, πάντως, σήμερα φαίνεται απορροφημένος στο έργο του. Εχει, μάλιστα, ανακοινώσει ότι θα είναι υποψήφιος και για δεύτερη θητεία στον δήμο, η οποία – αν φυσικά εκλεγεί – θα είναι και η τελευταία του, καθώς, όπως συνηθίζει να λέει, θέλει να κάνει τόπο στα νιάτα. Βέβαια, όταν με το καλό τελειώσει με τα κοινά, δεν έχει αποκλείσει ένα καλλιτεχνικό comeback. Πρόσφατα δήλωσε ότι η οικονομική κρίση τον ανάγκασε να μετακομίσει στο παλιό σπίτι των γονιών του στη Στυλίδα. Ευχόμαστε ταχεία επιστροφή στο θέατρο.

Αδέκαστη

*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013