Μετά τη «Μήδεια» του Ευριπίδη, την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή και τις «Τρωάδες» του Ευριπίδη, η Νικαίτη Κοντούρη σκηνοθετεί τον «Αγαμέμνονα» και καταπιάνεται για πρώτη φορά με τραγωδία του Αισχύλου, το πρώτο από τα τρία έργα της «Ορέστειας». Η παράσταση, σε παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης κάνει απόψε (Τρίτη 25/6) πρεμιέρα στο Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη, στον Βύρωνα. Στη συνέχεια θα πάει στην Κοζάνη και θα ξεκινήσει τη μεγάλη του καλοκαιρινή περιοδεία ανά την Ελλάδα.
Η σκηνοθέτις ξεδιπλώνει τις σκέψεις της για την παράσταση:
«Ξεκίνησα από τους ηθοποιούς που είχα στη διάθεσή μου και οδηγήθηκα στον «Αγαμέμνονα». Ενα έργο με ωραίους ρόλους και υπέροχη δομή. Αν και το θέμα είναι γνωστό, ωστόσο έχεις πάντα την περιέργεια να δεις πως θα εξελιχθεί, πως θα το αντιμετωπίσει ο σκηνοθέτης.
»Θεωρώ ότι έχει ενδιαφέρον να δεις με τα μάτια του σήμερα αυτά τα μεγάλα κλασικά κείμενα. Η σύγχρονη ματιά πάνω τους σημαίνει πολλά για όλους μας.
»Επέλεξα τη μετάφραση της Νικολέττας Φριτζήλα γιατί θεωρώ ότι είναι άμεση και επικοινωνεί με τον κάθε θεατή _κατεβαίνει στον κόσμο.
»Επεδίωξα να κρατήσει η ανάλυση με τον θίασο στο τραπέζι πέντε εβδομάδες ώστε να πετύχουμε την απόλυτη κατανόηση. Είναι ευθύς ο λόγος της τραγωδίας και ήταν εργαλείο αυτός ο λόγος.
»Αποφάσισα από νωρίς για την όψη της παράστασης γι΄αυτό και εξίσου από νωρίς οδηγηθήκαμε στη συγκεκριμένη επιλογή: Η τραγωδία συμβαίνει, συντελείται πάνω σε ένα
πολυμορφικό πατάρι. Ενα μεγάλο τραπέζι που κατέληξε σε τραπέζι εκπλήξεων. Είναι επικλινές και γίνεται παλάτι και χώρος συνάντησης των ανθρώπων του Χορού, άρμα και σκάλα, χώρος προστασίας και έκθεσης. Συγκεντρώνει όλη τη δράση ενώ παράλληλα λειτουργεί και σαν καθρέφτης του κοινοί. Το σκηνικό είναι μεταλλικό και τα κοστούμια είναι άχρονα, όλα από τον Γιώργο Πάτσα.
»Ξεκινάει ο θίασος σαν ένα σμάρι ανθρώπων κι έρχεται στη σκηνή λόγω της επιμονής του κλαρινετίστα που ως άλλος μάγος, όχι με αυλό αλλά με κλαρίνο, τους καλεί να παίξουν τον «Αγαμέμνονα. Κι έτσι από Χορός γίνονται ρόλοι.
»Φαίνονται οι ραφές κάθε ρόλου, φαίνονται ΄πολα, καθαρά, με απλές κινήσεις, Ολα εκτός από τον φόνο…
»Συνεργάζομαι με ηθοποιούς που έχω δουλέψει στο παρελθόν, όπως με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, που η συνεννόηση γίνεται στο αέρα. Αντιστοίχως και με τον Μηνά Χατζησάββα ή τον Θέμη Πάνου. Δεν είναι τυχαίο ότι επιδιώκω να δουλεύω με ανθρώπους που έχει δοκιμασθεί η μεταξύ μας και η μεταξύ τους χημεία. Πολλώ δε μάλλον με την πίεση χρόνου και χρήματος….
»Κρύβονται μεγάλες αλήθειες σ΄αυτά τα κείμενα και από μόνα τους συνδέονται αυτόματα με τη στιγμή που παίζονται. Παρ΄όλα αυτά ο μύθος ξεπερνάει το σήμερα. Εύκολα βρίσκει κανείς κοινά σημεία με το σήμερα, φράσεις που σε αγγίζουν. Ενδεικτικά αναφέρω «Υπάρχει άνθρωπος που βλέπει όλη αυτή την καταστροφή και θεωρείται ευτυχισμένος;»
»Συνδέεται ο «Αγαμέμνων» με την εποχή μας, επιτακτικά θα έλεγα. Συνδέεται με το βαθύτερο κύτταρο της ανθρώπινης ψυχής, τη βαθύτατη ανάγκη για δικαιοσύνη. Είναι μια μελέτη της εκδίκησης.
»Αποκαθίσταται η τάξη όταν αποδίδεται πλέον η δικαιοσύνη και η Δημοκρατία νικήσει, πράγμα που συμβαίνει στις «Ευμενίδες». Ακόμα και η Κλυταιμνήστρα καταφέρνει να είναι συμπαθής γιατί πράγματι αντιλαμβάνεται ότι φοβάται την εκδίκηση και τον εκδικητή γιο που θα έρθει. Αυτός ο κύκλος αίματος θα αργήσει να κλείσει και θα είναι εξαιρετικά επώδυνος για όλους.
«Ο Αισχύλος, αυτός ο ευφυής δημιουργός, επικεντρώνεται στο ότι η ευθύνη είναι των θεών _έστειλαν τον Αγαμέμνονα και τον Μενέλαο στην Τροία ενώ η Κλυταιμνήστρα, αυτό το αρχετυπικό ον, στηρίζει όλο το μίσος στην απώλεια της κόρης της, της Ιφιγένειας. Πιστεύω ότι η απώλεια του παιδιού είναι η βάση _κι αυτό είναι λαϊκό θέατρο. Η Κλυταιμνήστρα θα πάρει εκδίκηση, δεν γίνεται αλλιώς».
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
«Αγαμέμνων» του Αισχύλου. Μετάφραση Νικολέττα Φριτζήλα, σκηνοθεσία Νικαίτη Κοντούρη, σκηνογραφία Γιώργος Πάτσας, χορογραφία Ερμής Μαλκότσης, φωτισμοί Ελευθερία Ντεκώ, μακιγιάζ Αχιλλέας Χαρίτος. Παίζουν: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Μηνάς Χατζησάββας, Θεοδώρα Τζήμου, Βασίλης Μπισμπίκης, Θέμης Πάνου, Βασίλης Χαλακατεβάκης. Χορός: Θύμιος Κούκιος, Βασίλης Πουλάκος, Κρις Ραντάνοφ, Κώστας Φαλελάκης, Μενέλαος Χαζαράκης. Κλαρινέτο: Χρήστος Καλκάνης
ΠΟΤΕ & ΠΟΥ
Τρίτη 25 Ιουνίου
Θέατρο Βράχων Μελίνα Μερκούρη – Βύρων
Ωρα έναρξης: 21.30
27-28/6: στην Κοζάνη, Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο
1- 4/7: στη Θεσσαλονίκη, Θέατρο Κήπου
Η περιοδεία συνεχίζεται
