Ένα τρωκτικό που δεν εμφανίζει ποτέ καρκίνο μπορεί να κρατά το «κλειδί» της πρόληψης και της θεραπείας της νόσου και στον άνθρωπο. Αυτό αναφέρουν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ σε συνεργασία με συναδέλφους τους από την Κίνα και το Ισραήλ με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Nature».
Προς καινούργιες θεραπείες του καρκίνου στον άνθρωπο;
Οι ειδικοί είδαν μέσα από πειράματα στο εργαστήριο ότι τα δερματικά κύτταρα του γυμνού τυφλοπόντικα Heterocephalus glaber εμφανίζουν υψηλές ποσότητες μιας σακχαρώδους ουσίας η οποία βάζει «φρένο» στην ανάπτυξη των όγκων. Τα νέα ευρήματα εκτιμάται ότι θα οδηγήσουν σε καινούργιες θεραπείες για τον καρκίνο στους ανθρώπους.
Η ερευνητική ομάδα επικεντρώθηκε στο συγκεκριμένο είδος γυμνού τυφλοπόντικα καθώς σε αντίθεση με άλλα τρωκτικά όπως οι αρουραίοι και τα ποντίκια, το περίεργο αυτό ον δεν παρουσιάζει ποτέ καρκίνο όταν βρίσκεται σε μεγάλη ηλικία.
Οι επιστήμονες με επικεφαλής τους Αντρέι Σελουάνοφ και Βέρα Γκορμπουνόβα καλλιέργησαν δερματικά κύτταρα του συγκεκριμένου είδους τυφλοπόντικα στο εργαστήριο. Ανακάλυψαν ότι οι ιστοί του ζώου ήταν πλούσιοι σε υαλουρονάνη υψηλού μοριακού βάρους (HMW-HA), έναν πολυσακχαρίτη που εμπλέκεται στην αποκατάσταση των τραυματισμένων ιστών.
Χρησιμοποιείται ήδη ενάντια σε αρθρίτιδα και ρυτίδες
Σημειώνεται μάλιστα ότι παρόμοιες εκδοχές της ουσίας που εντόπισαν οι ερευνητές χρησιμοποιούνται ενάντια στην αρθρίτιδα αλλά και σε ενέσιμες θεραπείες κατά των ρυτίδων (το γνωστό υαλουρονικό οξύ).
Πειράματα έδειξαν ότι όταν η ουσία απομακρυνθεί από τα κύτταρα των τρωκτικών αυτά γίνονται ευάλωτα στον καρκίνο. Το γεγονός αυτό μαρτυρεί ότι η HMW-HA είναι εκείνη που κάνει τους γυμνούς τυφλοπόντικες «ανθεκτικούς» στη νόσο.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η συγκεκριμένη ουσία είναι εκείνη που χαρίζει στο Heterocephalus glaber το χαρακτηριστικό ελαστικό «σακουλιασμένο» δέρμα του, το οποίο του είναι απαραίτητο ώστε να… ζουλιέται και να περνά από στενά υπόγεια τούνελ.
Επόμενα πειράματα σε ποντίκια και ανθρώπινα κύτταρα
Το επόμενο βήμα της μελέτης είναι να διερευνηθεί η δράση του χημικού σε ποντίκια και σε ανθρώπινα κύτταρα.
Ο δρ Σελουάνοφ σημείωσε ότι υπάρχουν έμμεσες ενδείξεις σχετικά με το ότι η ουσία θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική και στον άνθρωπο. «Χρησιμοποιείται ήδη σε παρόμοια μορφή σε αντιρυτιδικά ενέσιμα προϊόντα αλλά και για την ανακούφιση του πόνου στις αρθρώσεις, χωρίς παρενέργειες. Ελπίδα μας είναι ότι μπορεί να έχει και αντικαρκινική δράση».
