Με ωμό ρεαλισμό ο κ. Γιουνκέρ ανακοίνωσε ότι οι ιδιώτες μικρο-ομολογιούχοι δεν θα αποζημιωθούν για τις απώλειές τους από το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους…
Αντίθετα η ΕΚΤ θα εισπράξει μέσα στο Μάρτιο τα ομόλογά της ονομαστικής αξίας περί τα 4,6 δις ευρώ (όσο περίπου και η δόση του Μαρτίου για τη χώρα) με σημαντικό κέρδος(!) αφού τα προμηθεύτηκε από τη δευτερογενή αγορά στο 40 έως 70% της ονομαστικής τους αξίας…
Είναι η πρώτη φορά στα χρονικά της παγκόσμιας οικονομικής ιστορίας, που κεντρική τράπεζα η οποία υποτίθεται ότι συστήθηκε για να εγγυάται τη σταθερότητα του νομίσματος (εν προκειμένω του ευρώ) κερδοσκοπεί επίσημα εις βάρος κράτους – μέλους που ανήκει στην ίδια νομισματική ζώνη που υποτίθεται ότι προστατεύει… Η χώρα μας όμως κατέχει και μία ακόμη πρωτιά αφού ακόμη και στην περίπτωση της πτώχευσης της Lehman Brothers αλλά και της Αργεντινής οι απώλειες των μικροομολογιούχων ιδιωτών που της εμπιστεύθηκαν τις οικονομίες τους αποζημιώθηκαν σε ποσοστό άνω του 15% από αυτό που δίνει στην ουσία η Ελλάδα…
Το ότι πίσω από αυτό το αναγκαστικό «κούρεμα» υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις ανθρώπων που εμπιστεύτηκαν τις αποταμιεύσεις μιας ζωής στο ελληνικό δημόσιο και τις έχασαν μέσα σε μία νύχτα είναι λίγο – πολύ γνωστό. Εκείνο που χρήζει διερεύνησης είναι τι διαπραγματευόταν επί μήνες η ελληνική κυβέρνηση όταν και τα cds ενεργοποιήθηκαν άρα από τούδε και στο εξής λαμβάνει και επίσημο χαρακτήρα η κερδοσκοπία εις βάρος κρατών (ποιος θυμάται άραγε τις δηλώσεις του κ.
Παπακωνσταντίνου ότι θα χάσουν και το πουκάμισό τους οι κερδοσκόποι, ή του κ.
Βενιζέλου ότι δεν θα θιγούν οι κατέχοντες ομόλογα, ή ότι δεν θα ενεργοποιηθούν τα cds;) Το πλέον οξύμωρο είναι το γεγονός ότι το ελληνικό δημόσιο εγγυάται τις τραπεζικές καταθέσεις μέχρι 100.000 ευρώ αλλά τα ίδια τα δικά του ομόλογα τα οποία εμπιστεύθηκαν ιδιώτες ομολογιούχοι δεν τα εγγυάται. Άρα ο εγγυητής δεν είναι σε θέση να προστατεύσει αυτούς που το εμπιστεύθηκαν…
Σε τελική ανάλυση η χώρα έχει πλέον επισήμως χρεοκοπήσει αλλά αυτό δεν το λένε ούτε οι Έλληνες ούτε οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Το λέει όμως όλος ο υπόλοιπος κόσμος. Και βέβαια αυτό που είναι το ζητούμενο είναι αν μετά από αυτή την παγκόσμια διαπόμπευση της χώρας και την εξαθλίωση των πολιτών έγινε τελικά το χρέος βιώσιμο. Σύμφωνα με τον κ. Βαρουφάκη αυτό δεν έχει συμβεί γιατί ακόμη και μετά το «κούρεμα» τα ελληνικά ομόλογα που μάλιστα διέπονται πλέον και από το αγγλικό δίκαιο άρα παρέχουν και μεγαλύτερες εγγυήσεις, διαπραγματεύονται στο 15% της ονομαστικής τους αξίας, καθώς οι αγορές εκτιμούν ότι οι πιθανότητες να αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία και μετά το PSI είναι μόλις 20%!
Μακάρι να έχουν άδικο οι αγορές και να έχουν δίκαιο οι κ.κ. Βενιζέλος, Γιουνκέρ και Όλι Ρεν. Διότι τότε οι κερδοσκόποι θα χάσουν και τα εσώρουχα… Μακάρι ο συνταξιούχος υπάλληλος κ. Ράιχενμπαχ να βρει το κουμπί της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και να περάσουμε από το -7,55 της ύφεσης στο +25 της ανάπτυξης μέσα στο 2012 ώστε να εξυπηρετηθούν οι στόχοι του μνημονίου ΙΙ.
Όλα ωστόσο δείχνουν ότι το ελληνικό χρέος θα χρειαστεί πολύ σύντομα και νέα αναδιάρθρωση και φυσικά οι όροι εκείνη τη φορά θα είναι απείρως πιο επαχθείς για τους πολίτες από ότι οι σημερινοί…
