Η τρύπα στο νερό

Οποιος άνθρωπος σκαμπάζει στοιχειωδώς από οικονομικά διαπιστώνει ότι η Ελλάδα έχει σήμερα δύο βασικά προβλήματα: το χρέος και την ύφεση – όχι απαραιτήτως με αυτή τη σειρά…

Τα δύο αυτά προβλήματα δεν είναι ασύνδετα μεταξύ τους.

Η ύφεση, π.χ., επιβαρύνει το χρέος. Χωρίς ανάπτυξη το χρέος γίνεται και θα γίνεται όλο και πιο δυσβάσταχτο – όση ανακούφιση κι αν έφερε η πρόσφατη αναδιάρθρωσή του.

Τι σημαίνει αυτό; Κάτι πολύ απλό: πως, αν η χώρα συνεχίσει να βυθίζεται στην ύφεση, η ελάφρυνση του χρέους, το PSI και όλα τα συναφή θα αποδειχθούν πολύ σύντομα μια τρύπα στο νερό.

Η ύφεση όμως δεν είναι φυσικό φαινόμενο ούτε θεομηνία. Εχει διεύθυνση και ονοματεπώνυμο. Είναι το απότοκο της πολιτικής που επιβάλλει η τρόικα και εφαρμόζει η κυβέρνηση.

Η ύφεση είναι το αποτέλεσμα μιας άμετρης και άκριτης φορολόγησης. Είναι το προϊόν της κατάρρευσης της ιδιωτικής κατανάλωσης. Της συρρίκνωσης της νομισματικής ρευστότητας. Της περικοπής των εισοδημάτων. Της μη αξιοποίησης των κοινοτικών πόρων. Της απουσίας κάθε αναπτυξιακής πρωτοβουλίας ή ενδιαφέροντος.

Ολα αυτά είναι η ύφεση. Και όλα αυτά δεν συμβαίνουν ούτε εν αγνοία ούτε ερήμην της κυβέρνησης.

Συμβαίνουν επειδή η κυβέρνηση επέλεξε να συμβούν. Και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν όσο η κυβέρνηση δεν αλλάζει μυαλά και πολιτική.

Καλές, λοιπόν, οι μαζορέτες και τα εμβατήρια για την υψηλή συμμετοχή στο PSI. Καλοί και οι παιάνες για τη σωτηρία της πατρίδας. Αλλά η πατρίδα κινδυνεύει όσο βυθίζεται.

Και δεν έχει σταματήσει να βυθίζεται.

Ηδη η ύφεση του 2011 που προβλεπόταν στο 2,6% του ΑΕΠ έκλεισε το τελευταίο τρίμηνο στο 7,5%.

Ηδη η ύφεση του 2012 προβλέπεται διπλάσια από τις αρχικές εκτιμήσεις – και η χρονιά μόλις άρχισε! Από 2,8% φτάσαμε στο 5,2% και βλέπουμε…

Μειώνοντας το ΑΕΠ κατά 15% μέσα σε μια διετία η ύφεση αύξησε 15% το βάρος του χρέους. Σχεδόν όσα γλιτώσαμε από το PSI!

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Κι αυτή είναι η πραγματική απειλή που πλανάται πάνω από τη χώρα.

Δεν το συνειδητοποιούν άραγε; Ενδεχομένως. Αλλά δεν κάνουν τίποτα για να το αντιμετωπίσουν. Οχι επειδή δεν θέλουν. Ισως επειδή δεν ξέρουν. Μάλλον επειδή δεν μπορούν.

Και αυτό με κάνει ιδιαίτερα επιφυλακτικό για τη συνέχεια.