Οπως όλοι άνθρωποι που έχουν περάσει μια νορμάλ εφηβεία, έτσι κι εγώ σε εκείνη την ηλικία ήθελα να κάνω τατουάζ. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν ήξερα τι. Πέρασα από το δελφίνι στο φεγγάρι, από τη γάτα στο μονόγραμμα, από το μάτι στον αετό, από το αστέρι στην παπαρούνα, χωρίς μια οριστική απόφαση.
Τα κινέζικα ιδεογράμματα με ψιλοφόβιζαν. Κυρίως μετά από μια συζήτηση που είχα με έναν καλό μου φίλο: «Εσύ μου λες ότι το ένα σημαίνει «αγάπη», το άλλο «δύναμη», το άλλο «πίστη» και πάει λέγοντας. Και που ξέρω εγώ ότι δεν γράφει »Εκδόσεις Τσιν Γιαν Κον» ή ακόμη χειρότερα «Είμαι ηλίθιος!», να πάω δηλαδή στην Κίνα και να με κοροϊδεύουν όλοι;».
Η αναποφασιστικότητά μου και οι απειλές της στοργικής μάνας περί εκδίωξής μου από την οικογενειακή εστία έθεσαν το θέμα σε επ’ αόριστον αναβολή και η υπόθεση έκλεισε αναίμακτα – από όλες τις απόψεις. Το μόνο σίγουρο είναι πως ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό να «χτυπήσω» τατουάζ με μαχαίρι, πιρούνι, κουτάλι ή οτιδήποτε άλλο αποτελεί μέρος ενός σερβίτσιου.
Μάλλον όμως υπάρχουν πολλοί που διαφωνούν μαζί μου, καθώς τα συγκεκριμένα σχέδια δείχνουν να είναι τόσο δημοφιλή όσο το καρυδέλαιο στις παραλίες του Ρίο. Μήπως τελικά τα τατουάζ-μαχαιροπίρουνα αντικατέστησαν τα tribal, ξέρετε, αυτά που έχουν σημαδέψει τη μέση του 85% των κοριτσιών, ακριβώς πάνω από τα χαμηλοκάβαλα παντελόνια;
Η συγκεκριμένη μόδα πάντως – ευτυχώς – δείχνει να έχει εξαπλωθεί τα τελευταία χρόνια περισσότερο στην βορειοκεντρική Ευρώπη παρά στη μεσογειακή, αν εξαιρέσουμε φυσικά κάποιους σεφ, εγχώριους και όχι μόνο.
Σε περίπτωση λοιπόν που θέλετε να εκφράσετε ανοιχτά την παντοτινή λατρεία σας για το φαγητό, είτε ως δημιουργία είτε ως απόλαυση (είτε ως αμφότεροι) ε, τότε ναι, ένα τατουάζ με μαχαιροπίρουνο είναι η καταλληλότερη επισφράγιση.
Αν σας άνοιξε η όρεξη, δείτε περισσότερα τατουάζ στο www. eatmedaily.com
