Η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ πρόκριση ιδιαίτερα σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς για τον τόπο μας έχει διπλή σημασία από άλλοτε. Και τούτο γιατί, πέρα από την ευνόητη αθλητική αξία, σηματοδοτεί τη διεθνή παρουσία της χώρας μας σε ένα πεδίο (όπως οι Ολυμπιακοί) έντονου κρατικού ανταγωνισμού. Ακόμη και με αθέμιτα μέσα και αιμοδοσία προς τις εθνικές αποστολές αθλητών που δεν έχουν γνήσιο δεσμό με τη συγκεκριμένη χώρα. Είναι τιμή για την Ελλάδα ότι στο θέμα αυτό έχει καθαρό από σκοπιμότητες επίπλαστης κρατικής φιλαυτίας και διαφήμισης το μέτωπο. Ετσι καταγράφονται επιτυχίες που συχνά περνούν απαρατήρητες από το κοινό – και όχι μόνο το φίλαθλο – όταν δεν συνδέονται με τον οπαδισμό και την πρακτική των μέσων ενημέρωσης και της δημοσιότητας.
***
ΠΡΟΣΦΑΤΟ δείγμα – θα γράφαμε προς αποφυγήν αν δεν ξέραμε την (κακή) μοίρα στη χώρα μας αθλημάτων που τα «ανακαλύπτουμε», ιδίως οι υψηλά ιστάμενοι της πολιτείας – με αντανάκλαση και στα μέσα ενημέρωσης και ιδιαίτερα τη μικρή οθόνη μετά από επιτυχίες: πρόκειται για την κάθε άλλο παρά βατή πρόκριση της εθνικής ομάδας ρυθμικής γυμναστικής (συνόλου, ανσάμπλ) στους Ολυμπιακούς. Και μόνο ότι προσπέρασε στους προκριματικούς του Λονδίνου τη Γαλλία και τη Βρετανία είναι σημαντικό. Αλλά ακόμη πιο σημαντικό είναι πως η εξαμελής ομάδα κέρδισε την πρόκριση μέσα από πλείστες όσες αντιξοότητες και δυσκολίες αυτού του «άλλου αθλητισμού» που δεν απολαμβάνει την ποικίλη κερδοφορία των κάκιστα αποκαλούμενων «μεγάλων» αθλημάτων. Είναι και αυτό ένα μέτρο της γενικότερης λειτουργίας του εθνικού και όχι του «μεικτού» στην Ελλάδα, καθώς έχει παγιωθεί η εικόνα του αθλητισμού στην Ελλάδα και όχι του ελληνικού αθλητισμού.
***
ΠΟΣΟΙ άραγε ξέρουν με τι κόπους και τι προσωπικές θυσίες, με πόση κατάθεση ψυχής και επιμονή αυτά τα έξι κορίτσια (16-18 ετών) έδωσαν τη μάχη. Ποιοι ξέρουν τα ονόματά τους – εκτός των παροικούντων την Ιερουσαλήμ του συγκεκριμένου ωραίου αλλά δύσκολου και πολλαπλών απαιτήσεων αθλήματος. Ελάχιστη δικαίωση η αναφορά τους: Σπ. Σαμαρά, Μαρ. Ζαφειρίου, Ελ. Δόικα, Β. Βλάχου, Αλ. Κυριαζή και Ευδ. Λουκάγκου, που συγκέντρωσαν 51.125 βαθμούς, στην τέταρτη θέση των οκτώ ομάδων που διεκδικούσαν την πρόκριση. Χρειάστηκε να κερδίσουν και ένσταση. Ισως αυτό υπονοεί ο πρόεδρος της ομοσπονδίας (ΕΓΟ) κ. Αθ. Βασιλειάδης λέγοντας ότι «η ολυμπιακή πρόκριση είναι αληθινό κατόρθωμα γιατί ήσαν πολλοί που δεν μας ήθελαν στους Ολυμπιακούς αλλά τα κορίτσια του ανσάμπλ με το ταλέντο και το πείσμα τους κατόρθωσαν να τους διαψεύσουν. Και είναι κρίμα που δεν κατόρθωσε να προκριθεί η Βαρβάρα Φίλιου (ατομικό), αν και έδωσε σκληρό μέχρι τέλους αγώνα μέσα σε αντίξοες συνθήκες βαθμολόγησης».
Αθλητές και συνοδοί των άλλων αποστολών εξέφραζαν έκπληξη για τον δυναμισμό της εθνικής μας ομάδας, παρά τις χαοτικές συνθήκες στην πατρίδα της. Ας μη σταθούμε στη… λεπτομέρεια της έλλειψης ζεστού νερού στο προπονητήριο του Αγίου Κοσμά μετά την επιστροφή από το Λονδίνο.
***
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ αξίζει να αναφερθεί ότι οι αθλήτριες ανήκουν σε σωματεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης αλλά και της Κέρκυρας και της Λάρισας. Χωρίς οικονομικά ή άλλα κίνητρα (αθλητικό λύκειο, ανώτατη εκπαίδευση) προσπαθούν να συνδυάσουν τη μαθητική τους στάθμη – και είναι πολύ καλή – με τις αθλητικές υποχρεώσεις.
Προπονητικό κέντρο στον Αγιο Κοσμά που σε γενική εικόνα πρέπει να φτάσει σε πλήρη μορφή λειτουργικής απόδοσης και προσφοράς. Να μην υπεισέλθουμε σε κάποια κάθε άλλο παρά ικανοποιητικά στοιχεία και γι’ αυτό θα ήταν θετικό να μάθουμε από την ΕΟΕ και τις οικίες ομοσπονδίες πώς πρέπει να κερδηθεί η μάχη δίχως την παραμικρή υστέρηση. Οπως φυσικά και σε όλα τα άλλα συναφή κέντρα. Ετσι θα επιβεβαιωθεί του λόγου το ακριβές ως προς αυτά που απλόχερα και αισιόδοξα απαντήθηκαν εκ μέρους της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής σε ερωτήματα της στήλης.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ