Χάρηκε που βρήκε επιτέλους ιπποφαές.Οχι σε βαζάκια ή σε χάπια,αλλά ολόκληρο φυτό.Το αγόρασε,ποιος ξέρει πόσα έδωσε,το πήρε στον κήπο του,το πότιζε συχνά, το περιποιόταν,το καμάρωνε.Περίμενε πώς και πώς για τα λουλούδια και,κυρίως,για τους καρπούς του.Σε μερικές εβδομάδες είχε μπροστά του το αποτέλεσμα των κόπων του.Μια γλάστρα που ήταν…για πέταμα.Τι δεν είχε πάει καλά; Πολλά.Γιατί το ιπποφαές μπορεί να είναι ένα φυτό που αντέχει να μένει μόνιμα έξω,εκτεθειμένο σε κάθε είδους καιρικές συνθήκες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κανόνες για την περιποίησή του όταν το έχουμε στον κήπο ή σε έναν αγρό.Αγοράζουμε τουλάχιστον δύο φυτά,τα οποία πρέπει να είναι ένα αρσενικό και ένα θηλυκό.Θα πρέπει να είναι φυτεμένα αρκετά κοντά,αφού περιμένουμε το αρσενικό με τη βοήθεια του αέρα να γονιμοποιήσει το θηλυκό.Ολα αυτά όμως ύστερα από τρία χρόνια.Διότι πρέπει να περιμένεις λίγο περισσότερο από δύο χρόνια προτού δώσει τους πρώτους καρπούς.Και αφού έχεις προσέξει να μην του ρίχνεις πολύ νερό.Γιατί αυτό ακριβώς οδηγεί κατευθείαν στο σάπισμα,ιδιαίτερα μέσα στη γλάστρα!
Δεν είναι δύσκολο φυτό,αφού φυτρώνει και σε παραλίες, όπου το έδαφος περιέχει και αλάτι και το γλυκό νερό είναι σπάνιο (οι Γερμανοί το ονομάζουν αγκάθι της αμμουδιάς και οι Σουηδοί αγκάθι της θάλασσας).Κάνει μάλιστα πολύ καλό στο περιβάλλον,διότι σε συνεργασία με μύκητες όπως ο Αctinomycetes δεσμεύει άζωτο στις ρίζες του,άρα δεν χρειάζεται καν αζωτούχο λίπανση.Αν πρόκειται να καλλιεργηθεί συστηματικά,γνωρίζοντας ότι τα αρσενικά δεν δένουν καρπό διότι είναι χρήσιμα μόνο για τη γονιμοποίηση των θηλυκών,καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να έχουμε πολύ περισσότερα από αυτά τα τελευταία μέσα σε έναν αγρό,να είναι δηλαδή το 85%-90% των φυτών θηλυκά και να έχουν φυτευτεί με ειδική διάταξη ως προς τα αρσενικά,για να γίνεται με τη βοήθεια των τοπικών ανέμων η γονιμοποίηση.
Η γεύση των καρπών του πλησιάζει αυτήν του ανανά,αλλά στο πιο ξινό,γι΄ αυτό καταναλώνεται πιο εύκολα ως χυμός και ακόμη ευκολότερα σε χάπια.Οι ρώσοι κοσμοναύτες για την παραμονή τους στους διαστημικούς σταθμούς και για να προστατεύονται από την κοσμική ακτινοβολία παίρνουν αλοιφή ιπποφαούς,ενώ οι Κινέζοι το έχουν πάντα μαζί τους και το δίνουν στους αθλητές τους όταν συμμετέχουν σε Ολυμπιακούς Αγώνες.Και αυτό λέει πολλά.Γι΄ αυτό ειδικά στη Δυτική Μακεδονία γίνονται μεγάλες προσπάθειες να αναπτυχθεί η καλλιέργειά του.
«Βόμβες βιταμίνης» ονομάζονται από τους πιο ενθουσιώδεις οι καρποί του ιπποφαούς.Είναι ένας από τους λίγους καρπούς που περιέχουν βιταμίνη Β12,αφού πιο πολύ τη συναντάμε στο κρέας.Γι΄ αυτό και συνιστάται η κατανάλωση του ιπποφαούς ειδικά σε όσους αποφεύγουν το κρέας.Μαγνήσιο,σίδηρος,ασβέστιο,μαγγάνιο και μια πολύ ισχυρή αντιοξειδωτική δράση,όλα αυτά σε δύο κουταλιές χυμού που η γεύση του καλυτερεύει με μία κουταλιά μέλι,ιδιαίτερα όταν αναμειχθεί με ένα τσάι (του βουνού καλύτερα) ή με χυμό μήλου.
Η κατανάλωση του λαδιού πρέπει να γίνεται με προσοχή και με την καθοδήγηση ειδικού,αλλά καλό είναι να ξέρουμε ότι λίγες σταγόνες αυτού του λαδιού σε πληγές βοηθάει την ανάπλαση των δερματικών κυττάρων,η επάλειψη με λάδι στο δέρμα ανακουφίζει από τις πληγές της χρόνιας κατάκλισης,ενώ βοηθά στην αντιμετώπιση της δερματικής ακμής και της ξηροδερμίας.Από τον 14ο αιώνα ακόμη ήταν γνωστή η δράση του ως καθαρτικού αλλά και για ανεπάρκειες του συκωτιού,ενώ ακόμη και ο φλοιός του,όταν μουσκέψει σε νερό για 15 λεπτά και βραστεί για μισή ώρα,δίνει ένα αφέψημα καλό για πριν από τον ύπνο.Η περιεκτικότητά του σε βιταμίνη C είναι 30 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του πορτοκαλιού και πέντε φορές μεγαλύτερη από του ακτινιδίου,περιέχει περισσότερη βιταμίνη Ε από το σιτάρι,και ο καρπός του είναι πλούσιος σε φυτοστερόλες,ουσίες που προλαμβάνουν καρδιαγγειακές παθήσεις.Μπορεί δηλαδή να το παρομοιάζουν με τον ανανά στη γεύση αλλά σε περιεκτικότητα ωφέλιμων συστατικών έχει την αξία πολλών σπόρων και φρούτων μαζί.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
