Με επιστολή, εξώδικη δήλωση, που απέστειλε στην εφημερίδα μας ο δικηγόρος του ο πρόεδρος της ΠΑΕ κ. Βαγγέλης Μαρινάκης τοποθετείται στο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» με τον τίτλο «Οταν η πειθαρχική της ΕΠΟ κηρύσσει εαυτήν αναρμόδια» και αφορούσε την απόφαση της πειθαρχικής επιτροπής της ΕΠΟ να παραπέμψει, μετά από ενάμισι μήνα, την υπόθεση της πειθαρχικής δίωξης του ερυθρόλευκου παράγοντα στην πειθαρχική επιτροπή της Σούπερ Λίγκας.
Στην επιστολή αναφέρεται μεταξύ άλλων: «Πράγματι, όπως διατυπώνετε και στο εν λόγω άρθρο σας, η υπόθεση έχει οριστεί να εκδικασθεί από την πρωτοβάθμια Πειθαρχική Επιτροπή της ΕΠΟ την 3η Μαρτίου 2011 και μετ’ αναβολήν εκδικάσθηκε και εξέδωσε την νομικώς ορθή απόφασή της. Διερωτάσθε στο εν λόγω άρθρο σας για το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, ανυπαιτίως εκ μέρους μου, μέχρι την εκδίκαση της ανωτέρω υποθέσεως, αφήνοντας προφανή υπονοούμενα, τα οποία όμως προσβάλλουν το πρόσωπό μου, διότι ουδέν δικαίωμα ή αφορμή έχω δώσει για τέτοιου είδους σχόλια, όπως αυτά που διατυπώνονται στο προσβλητικό άρθρο σας. Προς ποίον άλλωστε νόημα κατατείνει η αναφορά σας, ότι «…φθάσαμε λοιπόν αισίως ενάμιση μήνα μετά, στα μέσα Απριλίου, και όσοι ίσως αναρωτιόσασταν γιατί καθυστερεί τόσο να ανακοινωθεί η σχετική απόφαση και κάνατε διάφορες τυχόν πονηρές υποθέσεις, πλανηθήκατε πλάνην οικτράν…»;
Στη συνέχεια του προσβλητικού άρθρου σας αποφαίνεσθε, γνωρίζοντας καλώς την αναλήθεια των όσων γράφετε, ότι «…η εν λόγω επιτροπή δεν «τρέναρε» την απόφαση επειδή _ όπως υποψιάζονταν μερικοί… κουτοπόνηροι αντιολυμπιακοί _ περίμενε να γίνει η κυριακάτικη (17/4) φιέστα στο »Γ. Καραϊσκάκης» και να απονείμει την κούπα του πρωταθλητή στην ομάδα του ο (και) πρόεδρος της Λίγκας κ. Μαρινάκης, και μετά να επιβληθούν οι όποιες κυρώσεις. Δηλαδή, να τιμωρηθεί η ερυθρόλευκη ΠΑΕ με ποινή κεκλεισμένων των θυρών και, ενδεχομένως, με έκπτωση για κάποιο χρονικό διάστημα από διοικητικά αξιώματα ο πρόεδρός της, αφού το κατηγορητήριο του ποδοσφαιρικού εισαγγελέα για «δυσφήμηση του αθλήματος» επιφέρει τέτοιου είδους ποινές…».
Και αφού, δήθεν επεξεργάζεσθε το κείμενό σας υπό περιστάσεις, που μόνον εσείς φαίνεται ότι γνωρίζετε, αποφαίνεσθε στη συνέχεια με βεβαιότητα στην ερμηνεία που τελικώς αποδέχεσθε σχετικά με το μεσολαβήσαν χρονικό διάστημα, και δη «…ότι υπήρξε δηλαδή για να μην αμαυρωθεί η γιορτή στο φαληρικό γήπεδο για την κατάκτηση του 38ου πρωταθλήματος στην ιστορία του Θρύλου (και πρώτου επί «δυναστείας Μαρινάκη»)… Τουτέστιν, να συνέβη αυτό ακριβώς που ψυλλιάζονταν και ψιθύριζαν οι «κουτοπόνηροι αντιολυμπιακοί…».
Και μάλιστα δεν διστάζετε να σχολιάζετε την κρίση των δικαιοδοτικών οργάνων και να προβάλεσθε ως τιμητής της Αθλητικής Δικαιοσύνης, της οποίας τις αποφάσεις πάντοτε σέβομαι και τιμώ, αναφέροντας κατά τρόπον λίαν προσβλητικό, και πάλι, σε βάρος του προσώπου μου, ότι «…όπως και να ‘χει πάντως, δημιουργείται η εντύπωση ότι στην προκειμένη περίπτωση τα δικαιοδοτικά όργανα παίζουν την κολοκυθιά _ ή μήπως την τυφλόμυγα… _ για το ποιο (δεν) θα ασχοληθεί με τη συγκεκριμένη… τζιζ υπόθεση. Το βέβαιο όμως είναι ότι τέτοιες διαδικασίες και αποφάσεις δημιουργούν τουλάχιστον ερωτηματικά και πλήττουν την αξιοπιστία της Αθλητικής Δικαιοσύνης, η οποία διαχρονικά αμφισβητείται από την ποδοσφαιρική κοινή γνώμη. Ταυτόχρονα, διογκώνουν το κλίμα καχυποψίας μεταξύ των φιλάθλων και δη των φανατικών οπαδών για εύνοια του εκάστοτε ισχυρού. Συνεπώς, μιλάμε για παρενέργειες που συνθέτουν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ το οποίο αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια του έτσι κι αλλιώς σαθρού ελληνικού ποδοσφαιρικού οικοδομήματος…». Σε ποίο σημείο ακριβώς εντοπίζετε, κ. Καραβά, εύνοια της δικαιοδοτικής κρίσης που απεφάνθη επί νομίμου αιτήματός μου;
Τέλος, θα πρέπει να σας τονίσω ότι η αναφορά των ονομάτων των μελών της Πειθαρχικής Επιτροπής της ΕΠΟ, σε συνδυασμό με όσα προσβλητικά αναφέρετε στο ως άνω άρθρο σας, συνιστά ανεπίτρεπτη στόχευση, που υπαγορεύεται από σκοπιμότητες, τις οποίες μόνον εσείς είσθε εις θέσιν να γνωρίζετε. Θα πρέπει να γνωρίζετε, ότι λόγω του θεσμικού ρόλου που φέρω, είμαι αποφασισμένος να παραδίδω στην κρίση της Δικαιοσύνης, όποιον πιστεύει ότι είναι επιφορτισμένος με εξουσίες, που ουδείς του έχει χορηγήσει, και καταχράται του δικαιώματος της ελευθερίας του τύπου, υπερβαίνων τα προφανή όρια που ο νομοθέτης του παραχώρησε».
