Oποιαδήποτε ανάλυση εκλογικής συμπεριφοράς δεν μπορεί να παραβλέψει την επίδραση της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί τόσο στη σφαίρα της δημόσιας οικονομίας όσο και στο ίδιο το νοικοκυριό. Δεν είναι λίγοι άλλωστε αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο ψηφοφόρος παίρνει την τελική του απόφαση στο παραβάν κρατώντας στο ένα χέρι τα ψηφοδέλτια και έχοντας το άλλο χέρι στην τσέπη. Σήμερα τα ποσοστά εκλογικής επιρροής του ΠαΣοΚ και της Νέας Δημοκρατίας μετά βίας φθάνουν στο 40%, τα ποσοστά αποδοχής του έργου τους κυμαίνονται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, ενώ και οι δείκτες αποδοχής των αρχηγών τους, που μέχρι πρότινος αποτελούσαν την ατμομηχανή των κομμάτων τους, μειώνονται σημαντικά.
Αν την επόμενη Κυριακή είχαμε βουλευτικές εκλογές, για να επιτευχθεί αυτοδυναμία θα χρειάζονταν είτε εντυπωσιακά ποσοστά αποχής του μεγάλου δυσαρεστημένου μέρους των πολιτών είτε ένα πολιτικό θαύμα.
Η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες είναι απαγορευτική για τα δύο μεγάλα κόμματα. ΠαΣοΚ και Νέα Δημοκρατία θυμίζουν την κατάσταση του ελληνικού κράτους: όπως εκείνο δεν μπορεί να βγει και να διεκδικήσει δάνεια από τη διεθνή αγορά, έτσι και τα δύο κόμματα δεν μπορούν να βγουν στην εκλογική αγορά και να διεκδικήσουν την ψήφο του ελληνικού λαού. Ελέγχονται για πολιτικό «έλλειμμα και χρέος». Δεν έχουν, όμως, σε αντίθεση με το κράτος, ούτε ακίνητα ούτε εισηγμένες εταιρείες να εκποιήσουν…
Ο κ. Αλέξης Ρουτζούνης είναι υπεύθυνος πολιτικών ερευνών της Κάπα Research.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
