«Η ανάκαμψη και η ανάπτυξη δεν μπορεί να βασιστούν απλώς στο αναγκαίο αλλά όχι από μόνο του και ικανό σχέδιο
του μνημονίου» επισημαίνει η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου. Η υπουργός Παιδείας παίρνει έτσι θέση στη συζήτηση που έχει ξεκινήσει στο εσωτερικό της κυβέρνησης σχετικά με την ανάγκη ύπαρξης ενός ευρύτερου σχεδίου για την ανάπτυξη
της χώρας. Σε ό,τι αφορά την εξεταστική επιτροπή για την οικονομία θεωρεί ότι δεν πρέπει να αποφεύγονται διαδικασίες εντοπισμού ευθυνών, αλλά ότι η συναίνεση θα απαξιωθεί αν συνδεθεί με ανταλλάγματα. Η κυρία Διαμαντοπούλου
στρέφει επίσης τα πυρά της κατά των πρυτάνεων. «Ζούμε στην εποχή όπου τα κατεστημένα καταρρέουν με θόρυβο» παρατηρεί και χαράσσει τις «κόκκινες γραμμές» της πολιτικής της για τις αλλαγές στα ΑΕΙ.

– Ξεκινάτε μια φιλόδοξη μεταρρύθμιση στα ΑΕΙ,η οποία έχει προκαλέσει ήδη τις πρώτες αντιδράσεις από τους πρυτάνεις. Ανησυχείτε μήπως άλλη μια προσπάθεια αλλαγής στη λειτουργία των πανεπιστημίων ναυαγήσει στις κατεστημένες σχέσεις που υπάρχουν εδώ και δεκαετίες στον πανεπιστημιακό χώρο;

«Σημασία έχει το περιεχόμενο και ο στόχος των αλλαγών. Μας ενδιαφέρει από την αξία του πτυχίου και την υψηλή ποιότητα των σπουδών και της έρευνας μέχρι τα αυτονόητα αλλά τόσο σημαντικά θέματα που είναι το ασφαλές, δημόσιο και φιλικό Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ. Η παραγωγή και η διάδοση της γνώσης και η απόδοση των φοιτητών είναι η ουσία που αφορά το μέλλον της χώρας. Ξεκινώντας από εκεί οδηγούμαστε στην ανάγκη αλλαγής του μοντέλου διοίκησης, αλλά και της οργάνωσης του προγράμματος σπουδών. Η συγκεκριμένη πρόταση δέχομαι ότι εμπεριέχει ριζικές ανατροπές στην υπάρχουσα κατάσταση και είναι λογικό να προκαλούν περίσκεψη και ερωτήματα. Στην ανησυχία που πάντα γεννούν οι αλλαγές, απαντώ πως είναι η ίδια η ακαδημαϊκή κοινότητα που διαπιστώνει από μόνη της την ανάγκη μεγάλων αλλαγών, αναζητώντας αξιοκρατία και απογαλακτισμό του πανεπιστημίου από κράτος, κόμματα και συμφέροντα. Εξάλλου, κατανοούμε όλοι ότι ζούμε σε μια εποχή που κάθε είδους “κατεστημένα” καταρρέει με θόρυβο».

– Πώς όμως θα πείσετε τους πρυτάνεις ότι οι προτάσεις του υπουργείου βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση; Ποια είναι η «κόκκινη γραμμή» πίσω από την οποία δεν θα υποχωρήσετε ακόμα και αν βρεθείτε αντιμέτωπη με μαζικές κινητοποιήσεις;

«Μετά την ανακοίνωση των πρυτάνεων, η οποία σε πρώτη ανάγνωση υποστηρίζει το υπάρχον μοντέλο, περιμένω τις συγκεκριμένες προτάσεις των επιτροπών που συνέστησε η Σύνοδος ώστε να υπάρξει συζήτηση στο “διά ταύτα”. Η πρόθεση του υπουργείου είναι κάτι παραπάνω από ειλικρινής, αρκεί η συζήτηση να γίνεται επί της ουσίας. Είμαι ωστόσο υποχρεωμένη να τονίσω ότι το δημοκρατικό ήθος του διαλόγου που διδάσκει κατ΄ εξοχήν το πανεπιστήμιο δεν δικαιολογεί συνδικαλιστικού τύπου ανακοινωθέντα και την “απειλή” κινητοποιήσεων πριν κατατεθεί σχέδιο νόμου και ενώ η συζήτηση βρίσκεται σε εξέλιξη. Με αυτή την έννοια, “κόκκινη γραμμή” είναι η προσχηματική άρνηση και οι γενικόλογες ρητορείες για να μην αλλάξει τίποτα».

– Θεωρείτε ότι με την αναταραχή που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία για την οικονομική πολιτική είναι η κατάλληλη στιγμή για να ανοίξει άλλο ένα μέτωπο στην Παιδεία; Αντέχει η κυβέρνηση τόση κοινωνική πίεση;

«Η κρίση έχει φέρει το Βig Βang της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας. Οφείλουμε στο τέλος του τούνελ να ξέρουμε τι θα πρέπει να έχουμε χτίσει, ώστε να ξεκινήσει με ελπίδες μια νέα μέρα για την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει νέο διοικητικό μοντέλο οργάνωσης της χώρας, νέο οικολογικό πρότυπο, άλλη δημόσια διοίκηση και κυρίως ένα νέο εκπαιδευτικό σύστημα. Τόλμη είναι να θέτεις τις δικές σου εθνικές προτεραιότητες και να τις παλεύεις μέχρι τέλους. Τις αλλαγές αυτές δεν μας υποχρεώνει κανένα μνημόνιο να τις κάνουμε. Οι αλλαγές στην Παιδεία δεν είναι ένα ακόμη “μέτωπο”. Είναι εθνική αναγκαιότητα, προτεραιότητα και δυνατότητα».

– Πιστεύετε ότι η ριζική αναμόρφωση των εργασιακών σχέσεων που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση θα βοηθήσει την ανάπτυξη; Μήπως τελικώς βυθίσει τη χώρα σε μεγαλύτερη ύφεση;

«Οι εργασιακές σχέσεις είναι μια από τις συνιστώσες της ανταγωνιστικότητας για την οποία απαιτούνται αποτελέσματα και σε άλλα επίπεδα, όπως η γραφειοκρατία, το φορολογικό, τα επιχειρηματικά κίνητρα, η επιχειρηματική ηθική και κουλτούρα. Το τοπίο θέτει μεγάλες προκλήσεις στο πολιτικό, συνδικαλιστικό και επιχειρηματικό κόσμο. Η ανάκαμψη και η ανάπτυξη δεν μπορεί να βασιστούν απλώς στο αναγκαίο αλλά όχι από μόνο του και ικανό σχέδιο του μνημονίου».

– Το θέμα της ανάπτυξης προβληματίζει ολόκληρη την ΕΕ. Ποια είναι η άποψή σας για την έκδοση ευρωομολόγου;

«Καμία χώρα- ούτε η Γερμανία- δεν μπορεί να επιβιώσει μόνη της μακροχρόνια στον παγκόσμιο νομισματικό ανταγωνισμό. Η πολιτικά ενοποιημένη Ευρώπη τώρα, στην πλέον αντιευρωπαϊκή φάση, φαίνεται ως η μόνη αξιόπιστη απάντηση. Πιστεύω ότι η κοινή διαχείριση χρέους με τη μορφή έκδοσης ευρωομολόγων και η δυνατότητα εξαγοράς τους από την ΕΚΤ πρέπει να προβλέπονται ή τουλάχιστον να μην απαγορεύονται κατά την αλλαγή της Συνθήκης. Παρά τις δεδομένες αρνήσεις, η δραματική δυναμική που αναπτύσσεται μπορεί να οδηγήσει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα μέχρι στην αποδοχή… κοπής χρήματος».

«Δεν χάσαμε την ψυχή μας»
– Ορισμένα μέλη της κυβέρνησης, αλλά και αρκετοί βουλευτές, θέτουν θέμα καλύτερου συντονισμού, αλλά και διαφορετικής λειτουργίας της κυβέρνησης.Συμμερίζεστε τέτοιες απόψεις;

«Κυβέρνηση και βουλευτές με αίσθηση προσωπικής και εθνικής ευθύνης συμμετέχουμε σε μια προσπάθεια σωτηρίας της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Φυσικά και χρειάζεται καλύτερος συντονισμός, φυσικά και παλεύουμε όλοι για την υλοποίηση ενός συνολικού σχεδίου που κοιτάει την “επόμενη μέρα” για τη χώρα και όχι απλώς το τέλος του μνημονίου. Και φυσικά για όλα αυτά χρειαζόμαστε περισσότερο χρόνο που όμως δεν έχουμε. Θεωρώ ότι ο Πρωθυπουργός και η κυβέρνηση κάνουμε και θα συνεχίσουμε να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν για να πετύχουμε όλα όσα πρέπει να γίνουν… χθες».

– Μήπως η ένταση αυτής της προσπάθειας προκαλεί ρωγμές στη συνοχή του κυβερνητικού στρατοπέδου; Βλέπουμε μεγάλη αντίδραση των βουλευτών στα μέτρα υλοποίησης του μνημονίου.

«Οι βουλευτές έχουν δικαίωμα και υποχρέωση να κρίνουν, να επικρίνουν, να προτείνουν. Αισθάνομαι περήφανη για αυτή την Κοινοβουλευτική Ομάδα, η οποία μέσα σε τόσο δύσκολες συνθήκες στηρίζει ένα σχέδιο σωτηρίας με συνείδηση και αίσθηση χρέους, χωρίς να χάνει την ψυχή της».

– Ακόμα και αν υπάρξει ηρεμία στο εσωτερικό του ΠαΣοΚ,η κυβέρνηση δεν φαίνεται να πετυχαίνει τη συναίνεση με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις.Εκτιμάτε ότι η ματαίωση της εξεταστικής επιτροπής για την παραποίηση των στατιστικών στοιχείων θα βοηθούσε προς αυτή την κατεύθυνση, τουλάχιστον με τη ΝΔ;

«Η συναίνεση απαιτεί πολιτική βούληση, αλλά και οργανωμένες διαδικασίες. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να αποφεύγουμε διαδικασίες οι οποίες καταλήγουν σε εντοπισμό ευθυνών και τιμωρία, γιατί η συναίνεση θα απαξιωθεί αν συνδεθεί με ανταλλάγματα. Δεν είναι σωστό όμως να αποδίδουμε γενικώς ευθύνες, ούτε συμφωνώ με την άποψη ότι φταίει μόνο η συντηρητική παράταξη για όλα. Χρειάζεται νους, μέτρο και ευθύνη στον λόγο, στην κριτική και στη λειτουργία των θεσμών».