Η Ανγκελα Μέρκελ ονειρεύεται να βάλει και τους ιδιώτες πιστωτές να σηκώσουν το βάρος που τους αναλογεί σε περίπτωση «κουρέματος» του χρέους μιας εθνικής οικονομίας (στις μετά το 2013 κρίσεις χρέους). Θα πρέπει, ωστόσο, να συνειδητοποιήσει η γερμανίδα καγκελάριος ότι έχει πέσει στο ναδίρ η ελκυστικότητα όχι μόνο των ομολόγων που εκδίδουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αλλά και των ομολόγων που εκδίδουν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Δύο μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, η γαλλική Societe Generale και η βρετανική HSBC Holdings αναζήτησαν αγοραστές στις ΗΠΑ για τα ομόλογα συνολικής αξίας 3 δισ. δολαρίων που εξέδωσαν πρόσφατα.
Είναι γνωστό ότι οι ιδιώτες επενδυτές κεφαλαίων στην Ευρώπη (πρωτίστως οι τράπεζες αλλά και οι άλλες επιχειρήσεις του ευρύτερου χρηματοοικονομικού κλάδου, όπως είναι ας πούμε οι ασφαλιστικές εταιρείες) δεν δίνουν ευρώ τσακιστό για να αποκτήσουν ομόλογα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, παρά τις υψηλές αποδόσεις τους – διότι η ευρωπαϊκή κρίση χρέους έχει φέρει τα πάνω κάτω στις αγορές ομολόγων και πλέον τα «χαρτιά» των επιχειρήσεων θεωρούνται πιο ασφαλή από ποτέ συγκριτικά με τα «χαρτιά» που εκδίδουν οι κυβερνήσεις. Τώρα εμφανίζονται εξόχως επιφυλακτικοί σε επενδύσεις και εταιρικών ομολόγων, παρά το ότι η πιστοληπτική αξιολόγηση πολλών επιχειρήσεων έχει ξεπεράσει ήδη κατά πολύ την αξιολόγηση των κυβερνήσεων της περιφέρειας!
Έτσι, η δεύτερη σε ενεργητικό γαλλική τράπεζα SocGen κατέφυγε στην αμερικανική αγορά για να πουλήσει (σε τρεις εκδόσεις) ομόλογα συνολικής αξίας 2 δισ. δολαρίων. Το ίδιο έπραξε προσφάτως και η εδρεύουσα στο Λονδίνο HSBC, που διέθεσε πούλησε ομόλογα 1 δισ. δολαρίων. «Η ανασφάλεια στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων αντί να υποχωρεί εντείνεται, οπότε ο μοναδικός δρόμος που απομένει να διανύσουν οι επιχειρήσεις για να βρουν πιστωτές είναι αυτός που οδηγεί στην αμερικανική αγορά», δήλωσε στο Bloomberg ο Γιέροεν βαν ντεν Μπρουκ, στρατηγικός αναλυτής της ολλανδικής τράπεζας ING Bank στο Αμστερνταμ.
«Οι πωλήσεις ομολόγων στην Ευρώπη»
, γράφουν ο Τιμ Κατς και ο Μπεν Μάρτιν στο αμερικανικό πρακτορείο ειδήσεων, «φαίνεται πως θα παραμείνουν και την εβδομάδα αυτή στο χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας, αν εξαιρεθεί βεβαίως η εβδομάδα των εορτών… Οι δανειζόμενοι είτε πρόκειται για εταιρείες με υψηλή εκτίμηση στην αγορά είτε πρόκειται για εκδότες ομολόγων-σκουπιδιών και βεβαίως οι τράπεζες, καταφεύγουν στις ΗΠΑ για να πουλήσουν τα χαρτιά τους και να εισπράξουν ρευστό». Και έχει ενδιαφέρον να σκεφτεί κανείς ότι, παρά τους φόβους για υποτροπή της κρίσης όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο, που ουδέποτε εξέλιπαν, η όρεξη των επενδυτών για ρίσκο δεν ελαττώνεται. Σύμφωνα με τη Morgan Stanley, πιθανότατα η ζήτηση για ομόλογα-σκουπίδια με υψηλές αποδόσεις βεβαίως, ενδεχομένως θα αυξηθεί για τρίτη χρονιά το 2011, παρά τους αυξανόμενους κινδύνους για αύξηση του πληθωρισμού που ροκανίζει, όπως είναι φυσικό, τις αποδόσεις.
Εν κατακλείδι, η ουσία είναι ότι η κρίση των εθνικών χρεών έχει φέρει ένα κύμα πολικού ψύχους στην ευρωπαϊκή αγορά ομολόγων, κρατικών και εταιρικών. Και ευτυχώς που υπάρχουν πρώτον οι Κεντρικές Τράπεζες (η ΕΚΤ για την ακρίβεια) για να αγοράζουν τα ομόλογα που εκδίδουν τα υπουργεία Οικονομικών και δεύτερον οι Αμερικανοί για να αγοράζουν τα ομόλογα που εκδίδουν οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
