H κρατική μέριμνα για τα άτομα με αναπηρία ήταν πάντοτε ανεπαρκής. Στην πράξη ολόκληρο το βάρος της υποστήριξής τους το επωμίζονταν οι οικογένειές τους. Ακόμη χειρότερα, για τους περισσότερους από αυτούς τους συνανθρώπους μας η έλλειψη των απαραίτητων υποδομών μαζί με την απουσία πολιτικών απασχόλησης αλλά και την προκλητική αδιαφορία του ιδιωτικού τομέα τούς στερούσαν τη δυνατότητα να μετέχουν ως άτομα με τα ίδια δικαιώματα στην κοινωνική ζωή και να μπορούν σε μεγάλο βαθμό να συντηρούν τον εαυτό τους.
H κρατική μέριμνα για τα άτομα με αναπηρία ήταν πάντοτε ανεπαρκής. Στην πράξη ολόκληρο το βάρος της υποστήριξής τους το επωμίζονταν οι οικογένειές τους. Ακόμη χειρότερα, για τους περισσότερους από αυτούς τους συνανθρώπους μας η έλλειψη των απαραίτητων υποδομών μαζί με την απουσία πολιτικών απασχόλησης αλλά και την προκλητική αδιαφορία του ιδιωτικού τομέα τούς στερούσαν τη δυνατότητα να μετέχουν ως άτομα με τα ίδια δικαιώματα στην κοινωνική ζωή και να μπορούν σε μεγάλο βαθμό να συντηρούν τον εαυτό τους.
H κρατική μέριμνα για τα άτομα με αναπηρία ήταν πάντοτε ανεπαρκής. Στην πράξηολόκληρο το βάρος της υποστήριξής τους το επωμίζοντανοι οικογένειές τους. Ακόμη χειρότερα, για τους περισσότερουςαπό αυτούς τους συνανθρώπους μας η έλλειψη των απαραίτητων υποδομών μαζί με την απουσία πολιτικών απασχόλησης αλλά και την προκλητική αδιαφορία του ιδιωτικού τομέα τούς στερούσαντη δυνατότητα να μετέχουν ως άτομα με τα ίδια δικαιώματαστην κοινωνική ζωή και να μπορούν σε μεγάλο βαθμό να συντηρούν τον εαυτό τους. Είναι ντροπή και οι διαμαρτυρίεςτους απόλυτα δικαιολογημένες!
