Oι επίδοξοι καπετάνιοι δίχως εμπειρία, το στάτους που επιφέρει η κατοχή ενός σκάφους και τελικά η έλλειψη σεβασμού στη θάλασσα που έχει τους δικούς της νόμους είναι πολλές φορές οι αιτίες για τα συχνά ναυτικά ατυχήματα στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Σύμφωνα με τους ειδικούς και τους εκπαιδευτές στον χειρισμό σκαφών, τα τελευταία χρόνια ο χώρος των εραστών της θάλασσας υποδέχτηκε ένα… τσουνάμι από υποψήφιους ερασιτέχνες καπετάνιους στις διάφορες σχολές. « Μέχρι η οικονομική κρίση να παγώσει την αγοράχιλιάδες συμπολίτες μας μόλις έπιαναν λεφτά στα χέρια τους αγόραζαν ένα σκάφος » τονίζει ο διευθυντής της Ελληνικής Ναυαγοσωστικής Ακαδημίας κ. Νίκος Γιοβανίδης.

« Προτιμούνταν κυρίως τα φουσκωτά, τα οποίαλόγω της υψηλής ταχύτητας που αναπτύσσουνεπέ- τρεπαν σε οικογένειες να επισκέπτονται παραλίες και ταβέρνες γύρω από το λεκανοπέδιο της Αττικής ή σε κοντινά νησιά χωρίς το… μποτιλιάρισμα του αυτοκινήτου » προσθέτει. Δυστυχώς, σύμφωνα με τους ειδικούς, η εξέλιξη της ναυτοσύνης των Ελλήνων δεν είναι ανάλογη με τον ρυθμό πωλήσεων των σκαφών. « Η εκπαίδευση στις περισσότερες σχολές είναι αρκετά απλοϊκή χωρίς να είναι ευθύνη των εκπαιδευτών. Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα στον καθένα να αποκτήσει εύκολα δίπλωμα, χωρίς ιδιαίτερη εκπαίδευση. Αν σκεφτεί κάποιος πόσοι άσχετοι κυκλοφορούνκαι τις δυσκολίες που παρουσιάζει το Αιγαίο είναι πραγματικό θαύμα το ότι δεν θρηνούμε συχνότερα θύματα. Ισως μας αγαπάει ο Αγ. Νικόλαος» επισημαίνει με χιούμορ, αλλά και με φανερή την αγωνία στα λόγια του ο κ. Γιοβανίδης.

« Το μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι οι μικρές αποστάσεις μεταξύ των ακτών, κάτι που σου δίνει τη δυνατότητα να βρεθείς γρήγορα στη στεριά. Αυτό όμως μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ αφού πολύς κόσμος βγαίνει στη θάλασσα χωρίς να έχει ούτε τις γνώσεις αλλά ούτε και την υλική υποδομή» σχολιάζει ο κ. Φώντας Σιδέρης, εκπαιδευτής χειριστών ταχύπλοων σκαφών.

Η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει σε όλο και περισσότερο κόσμο να απολαμβάνει τη θάλασσα χωρίς να έχει τις γνώσεις που παλαιότερα απαιτούνταν. «Τα GΡS έχουν μετατρέψει την πορεία στη θάλασσα σε τυφλοσούρτη. Το πρόβλημα είναι ότι καμιά φορά τα μηχανήματα χαλάνεκαι εκεί είναι απαραίτητο ο άνθρωπος που ταξιδεύει να έχει διδαχτεί τις παραδοσιακές μεθόδους.Δυστυχώς,και όχι μόνο στη ναυτιλία, η τεχνολογία μας λύνει τα χέρια αλλά μας κάνει και μαλθακούς » τονίζει ο κ. Σιδέρης. Από την πλευρά του ο κ. Γιοβανίδης στέκεται στην έλλειψη συντήρησης των περισσότερων ελληνικών σκαφών. «Πολλά σκάφη μένουν αχρησιμοποίητα σχεδόν όλη τη χρονιά,εκτίθενται σε σκουριά και άλλες φθορές, και βγαίνουν στη θάλασσα ένα ή δύο μήνες το καλοκαίρι, χωρίς οι ιδιοκτήτες τους να προχωρούν στα απαραίτητα σέρβις».

Και οι δύο συνομιλητές μας συμφωνούν ότι η γνώση της θάλασσας μόνο με την εμπειρία αποκτάται. « Δεν είναι απαραίτητο μόλις αποκτήσει κάποιος την άδεια να αρχίσει τα ταξίδια μόνος του. Υπάρχουν πολλοί σύλλογοι φίλων του φουσκωτούοι οποίοι διοργανώνουν εκδρομές στις οποίες συμμετέχουν δεκάδες σκάφη.Εκεί μπορεί κάποιος να αποκτήσει εμπειρίες με σχετική ασφάλεια » είναι το τελικό σχόλιο του κ. Γιοβανίδη.