Απόδραση στο πλατανόδασος του Κηρέα
Ο ποταμός Κηρέας είναι μια πολύ ισχυρή νότα δροσιάς μέσα στην κάψα του καλοκαιριού. Λίγο μετά το Προκόπι, τα νερά του σαλεύουν νωχελικά, ίσως για να μη διαταράξουν τις εντυπωσιακές εικόνες που δημιουργούν στην επιφάνειά τους οι ακτίνες του ήλιου που ξεφεύγουν μέσα από τα πλατανόφυλλα για να πέσουν πάνω στον καθρέφτη του κρυσταλλένιου νερού. Εδώ, ανάμεσα στο Προκόπι και στο Μαντούδι, μοιάζει πραγματικά σαν να έχουν στήσει την επικράτειά τους τα πλατάνια. Μάλιστα έχουν και τον βασιλιά τους. Είναι ένας εντυπωσιακός, υπερμεγέθης πλάτανος- λένε από τα μεγαλύτερα δέντρα στην Ευρώπη- προστατευόμενο μνημείο της φύσης. Το ύψος του φθάνει στα 28 μέτρα και χρειάζεται 18 άνθρωποι να ενώσουν τα χέρια τους για να φτιάξουν μια αγκαλιά που να χωρά ίσα-ίσα τον τεράστιο κορμό του. Θυμίζει έναν ηλικιωμένο γίγαντα που απλώνει τα άκρα του προς τον ουρανό καθώς το πέρασμα των αιώνων έχει αφήσει εμφανή τα σημάδια του πάνω στο στητό, λεβέντικο ακόμη, σώμα του.
Ο πλάτανος βρίσκεται κοντά στον δρόμο που πάει για το Μαντούδι. Είναι μια ευκαιρία για την απόλαυση ολόκληρου του δάσους των πλατανιών. Κάπου 3 χλμ. μετά το Προκόπι, υπάρχει αριστερά ένα αναψυκτήριο και δεξιά ένα πλάτωμα με το ξύλινο κιόσκι το οποίο πληροφορεί για την ύπαρξη του πλατάνου και παραπέμπει τον επισκέπτη στην κρεμαστή γέφυρα που πρέπει να περάσει για να φθάσει στην άλλη όχθη του Κηρέα και να προχωρήσει προς τα δεξιά κάπου 300 μέτρα, ώσπου να δει ύστερα από ένα εγκαταλελειμμένο ορυχείο τον πλάτανο.
Στο Προκόπι φθάνει μία και μοναδική διαδρομή που ξεκινά από τη Χαλκίδα και περνά από τη Νέα Αρτάκη και τα
Ψαχνά. Μετά ανεβαίνει στο βουνό και ειδικά πριν από το χωριό γίνεται πολύ όμορφη. Στο ύψος του Κυπαρισσιού, μια διακλάδωση του δρόμου οδηγεί προς τα Πολιτικά , τα Νεροτριβιά και καταλήγει στη Δάφνη (17 χλμ.), μια αγκαλιά από πεύκα που κρατά μέσα της ωραία βοτσαλωτή παραλία με κρύα νερά, από τις καλύτερες του Βόρειου Ευβοϊκού. Το όνομα του οικισμού έπρεπε να είναι κανονικά «Νέο Προκόπι», καθώς το έκτισαν πρόσφυγες ξεριζωμένοι από το Προκόπι της Μικράς Ασίας, οι οποίοι έφθασαν εδώ κουβαλώντας μαζί τους το διατηρημένο σκήνωμα του προστάτη άγιου τους, του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου, που τώρα αποτελεί πανελλήνιο προσκύνημα. Σε αυτή την περιοχή κουράζεται το μάτι σου από το πράσινο. Και αμέσως η Εύβοια κάνει το θαύμα της. Σε προσκαλεί για κάτι άλλο. Λίγο πριν από το Προκόπι, μια πινακίδα δείχνει στον ταξιδιώτη να πάει δεξιά και να πάρει τον δρόμο για το Πήλι (11 χλμ.) για να βρεθεί σε μια γοητευτική συνάντηση με το Αιγαίο. Και αυτή η διαδρομή είναι ωραία και η ομορφιά της δεν τελειώνει στην εκτεταμένη αμμουδιά του οικισμού. Συνεχίζεται ακόμη πιο έντονη προς τη Βλαχιά και το Σαρακήνικο, καθώς οι βαθυπράσινες ακτές συναντώνται με τα πρασινογάλαζα νερά, με μικρές παραχωρήσεις αμμουδιάς.
