Η δημοσιοποίηση των ονομάτων πολλών ελεύθερων επαγγελματιών για φοροδιαφυγή διχάζει για τη σκοπιμότητα και τη νομιμότητά της. Σε μια εποχή οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, που η βελόνα στην πυξίδα της καταγγελίας, της εύκολης διαβολής και της γενικής και εν πολλοίς ισοπεδωτικής απαξίωσης του πολιτικού συστήματος κινείται με ανεξέλεγκτους ρυθμούς, δοκιμάζονται κατακτήσεις του νομικού πολιτισμού όπως το τεκμήριο της αθωότητας. Πολύ περισσότερο όταν η ελληνική κοινωνία έχει εμποτιστεί με την ανοχή, αν όχι με την επιδοκιμασία των φαινομένων διαφθοράς, μικρότερης ή μεγαλύτερης κλίμακας, με τη λογική τού «όλοι το κάνουν, αρκεί να μην πιαστούν» και το κράτος δείχνει αδύναμο και αναποτελεσματικό στην εμπέδωση και στην εφαρμογή των νόμων, κατά τρόπο ισότιμο. Αραγε η κατάσταση που διαμορφώνεται, φέρνει ένα νέο κυνήγι μαγισσών που θα επιτείνει την ανομία και τον ευτελισμό της δημόσιας σφαίρας ή θα αποτελέσει αφετηρία για τον επανακαθορισμό των ηθικών και νομικών κριτηρίων στη χώρα;