«Μας στέλνουν 120 βιογραφικά την ημέρα για μόνο μία ιδιαίτερα εξειδικευμένη θέση.Πόσοι άνεργοι υπάρχουν εκεί έξω τελικά;». Η εύγλωττη απορία ανήκει σε μεσαίο στέλεχος της ιδιωτικής αγοράς, ο οποίος με λύπη του διαπιστώνει ότι η κατάσταση στην αγορά εργασίας έχει αγριέψει παντού και κυρίως στη Βόρεια Ελλάδα. Ακόμη, όπως εκμυστηρεύεται, διατηρεί σοβαρές ανησυχίες και για τη δική του θέση στην εταιρεία.
Και αυτό διότι τα λουκέτα, οι απολύσεις, οι εθελουσίες και οι διαθεσιμότητες συνεχίζονται, από ό,τι φαίνεται, κανονικά από το φθινόπωρο του 2009, όταν ξέσπασε το ελληνικό σκέλος της παγκόσμιας κρίσης, ενώ «το ρευστό στην πιάτσα λιγοστεύει όλο και περισσότερο». Την ίδια στιγμή, με δεδομένες όλες τις πρακτικές της ελαστικοποίησης της αγοράς εργασίας, αλλά και τη γραμμή για περικοπές στο Δημόσιο που πέρασε de facto στον ιδιωτικό τομέα, η εικόνα που επικρατεί προμηνύει ένα ιδιαίτερα δύσκολο 2010 για όλους, τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τους εργαζομένους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μονάδα της Ελληνικής Υφαντουργίας στα Γιαννιτσά (ανήκει στον όμιλο Ακκά και είναι ίσως η μεγαλύτερη του είδους της), η οποία, σύμφωνα με τον πρόεδρο του τοπικού Εργατικού Κέντρου κ. Γ. Βουδούρη, κατήργησε μονομερώς τις συμβάσεις εργασίας με τους εργαζομένους, προχωρώντας σε «ψαλίδισμα» των επιδομάτων. «Στον μισθό του μηνός Φεβρουαρίου δεν κατεβλήθησαν στους υπαλλήλους τα προβλεπόμενα πριμ παραγωγής (150 ευρώ) και παρουσίας (18 ευρώ), δηλαδή αφαιρέθηκαν από το μηνιάτικο 168 ευρώ από τους εργαζομένους» τονίζει.
Στο Κιλκίς η αγορά εργασίας έχει εκτροχιαστεί πλήρως: δεκάδες εργαζόμενοι της Προτέκτα (πρώην Ελντόρ), της Stiebel Εltron και της ΣΤΗΜΠΕΘΕΡΜβρίσκονται εδώ και μήνες στον «αέρα», καθώς είναι απλήρωτοι εδώ και αρκετό καιρό και βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους. Το ζήτημα, όμως, όπως εξηγούν παράγοντες της περιοχής, είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα σε περιπέτειες θα μπουν εκατοντάδες ακόμη υπάλληλοι, καθώς ιδιαίτερα ηχηρό όνομα της περιοχής ετοιμάζεται για κατάρρευση. «Δεν φτάνει που συμβαίνουν όλα αυτά, παράλληλακλείνουν και οι τελευταίες εναπομείνασες βιοτεχνίες» σχολιάζει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ. Γ. Ιωαννίδης.
Δυσοίωνα καθίστανται τα πράγματα και στην Καβάλα, καθώς ο τοπικός επιχειρηματικός όμιλος Κοθάλη, μετά το περυσινό κλείσιμο της ΒΕΑΚ στην Κομοτηνή, προχωρεί στην αναστολή των εργασιών και στην κεραμοποιία της Χρυσούπολης, η οποία λειτουργεί για περισσότερο από μισό αιώνα. Αν και τα τμήματα διοίκησης και διανομής φαίνεται ότι θα συνεχίσουν να λειτουργούν, οι δεκάδες εργάτες της παραγωγής εκλήθησαν να μεταφερθούν στην τελευταία εν ενεργεία μονάδα του ομίλου στο Κιλκίς.
Σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, που αποτυπώνονται και στη ραγδαία επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων, καταγράφονται και στη Θεσσαλονίκη. Η μεγαλύτερη ΒΙΠΕ της χώρας στην κυριολεξία αναστενάζει καθώς βρίσκεται σε κρίση εδώ και αρκετά χρόνια. «Η κατάσταση δεν προμηνύεται καλή. Τις προάλλες απολύθηκαν άλλα 24 άτομα,ενώ σε μεγάλο ξυλουργείο 120 άτομα είναι απλήρωτα εδώ και τέσσερις-πέντε μήνες. Καταγράφονται πολλαπλά περιστατικά ελαστικοποίησης της εργασίας, ενώ στα πολυκαταστήματα κυριαρχεί η μερική απασχόληση. Η ανεργία κυμαίνεται πάνω από 20%, ενώ η εισφοροδιαφυγή είναι τεράστια» σημειώνει ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου κ. Ν. Γιαννόπουλος. Η Θεσσαλονίκη μπορεί να ονομαστεί και επισήμως «πρωτεύουσα της κρίσης» καθώς υπάρχει «βροχή» τόσο από λουκέτα όσο και από υπαγωγές στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα, ενώ οι πληροφορίες για πιθανά «κανόνια» δίνουν και παίρνουν!
Δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα λουκέτα στη Βόρεια Ελλάδα αφορούν επιχειρήσεις που συσχετίζονται ευθέως ή πλαγίως είτε με την κλωστοϋφαντουργία είτε με την οικοδομική δραστηριότητα. Στην οικοδομή η πτώση ξεπέρασε το 2009 το 42% στη Δυτική Μακεδονία, το 37% στην Κεντρική Μακεδονία και το 24% στην Ανατολική Μακεδονία- Θράκη, ενώ και το 2008 είχαν καταγραφεί αρκετά υψηλές μειώσεις. Ακόμη, σε ό,τι αφορά την κλωστοϋφαντουργία- όπου έχει μείνει ουσιαστικά μόνος του ο όμιλος Ακκά- εκατοντάδες εργαζόμενοι της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας βρίσκονται στον «αέρα».
