O Παρθενώνας ερείπιο; Ποτέ! Την αμετακίνητη θέση της χώρας ότι ουδείς μπορεί να χρησιμοποιεί το σημαντικότερο μνημείο της αρχαιότητας για ίδιους λόγους διατρανώνει το υπουργείο Πολιτισμού, ενώ νομικό και διπλωματικό σώμα έχουν τεθεί σε επιφυλακή προκειμένου να αντιμετωπισθεί η νέα εθνική επιβουλή.
Δεν μπορεί μια τυχάρπαστη βρετανική χρηματιστηριακή εταιρεία να παριστάνει τον Παρθενώνα ως ερείπιο και εμείς να σιωπούμε… Ως εκ τούτου μία ακόμη υπερβολική διαμαρτυρία- μετά τη γνωστή για την Αφροδίτη της Μήλουκατά της επιβουλής των ιερών και οσίων μας είναι προ των πυλών. «Κάποια στιγμή πρέπει να κτυπήσουμε το καμπανάκι ότι δεν δεχόμαστε τέτοιες προσβολές» είπε η γενική γραμματέας του ΥΠΠΟ κυρία Λίνα Μενδώνη κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Συμβουλίου Μουσείων.
Επισημαίνοντας πάντως το αληθές, ότι είναι η πρώτη φορά που ο Παρθενώνας, παρ΄ ότι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, χρησιμοποιείται για να πληγεί η χώρα. (Σημειωτέον ότι η διαδικτυακή διαφήμιση της εταιρείας κάνει λογοπαίγνιο με τη λέξη «ερείπιο»: Ιs the euro heading for ruin?)
Πόσο θίγονται όμως τα μνημεία από τη χρήση, κατάχρηση, εκμετάλλευσή τους; Υποβιβάζεται πραγματικά ο Παρθενώνας; Μήπως η Αφροδίτη της Μήλου θα πάψει να είναι περιζήτητη; Και για να φύγουμε από την Ελλάδα, πόσο έχει προσβληθεί η Τζιοκόντα, η οποία ακολουθώντας τη μοίρα των διασημοτήτων έγινε από σοκολατάκι ως ρούχα και παπούτσια;
Η χρησιμοποίηση του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού για αλλότριους σκοπούς δεν αποτελεί εύρημα των ημερών αφού η διαφήμιση, η σάτιρα, η τέχνη, το εμπόριο εντός και εκτός Ελλάδας διαρκώς αντλούν από αυτή τη δεξαμενή.
Αλλά με τον ίδιο τρόπο που έχει προβληθεί σε παγκόσμια κλίμακα η ιερότητα του Παρθενώνα, έτσι έχουν προκληθεί και αντιδράσεις, από τις αρχές μάλιστα του 20ού αιώνα. Ηταν η εποχή που η έννοια του μοντέρνου είχε αποκτήσει επαναστατικές διαστάσεις και ο φουτουριστής Μαρινέτι έγραφε προκλητικά: «Αγαπητοί Ελληνες, ομολογήστε ότι ο Παρθενών είναι για σας η ξεπερασμένη μεγαλοπρεπής θερμάστρα της Ελλάδας»… Η ιστορία τον διέψευσε.
Διότι παρά τις «προσπάθειες» κανείς δεν έχει κατορθώσει να αγγίξει τον Παρθενώνα, όπως δεν τον έχουν επηρεάσει οι καρτποστάλ, τα γύψινα αντίγραφα των μαγαζιών με τουριστικά είδη, οι απεικονίσεις σε διάφορες συσκευασίες προϊόντων.
«Η μετατροπή του Παρθενώνα σε κατ΄ εξοχήν σύμβολο, δηλαδή η αποστασιοποίησή του σε σχέση με συγκεκριμένη λειτουργική αμεσότηταείναι εκείνη η διαδικασία που επιτρέπει να απελευθερωθεί η ιδεολογική του εκμετάλλευση χωρίς κανένα όριο» γράφει σχετικά ο καθηγητής κ. Δημήτρης Φιλιππίδης («Ο Παρθενώνας και η Ακτινοβολία του στα Νεώτερα χρόνια», εκδόσεις Μέλισσα).
