Σε 132 εισηγήσεις ελλήνων και ξένων μελετητών σκιαγραφείται η προσωπικότητα και το έργο του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή που η παρουσία του ως υπουργού, πρωθυπουργού και προέδρου της Δημοκρατίας σφράγισε ανεξίτηλα την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας μας το τελευταίο μισό του 20ού αιώνα. Οι τρεις τόμοι με τα υλικά του διεθνούς επιστημονικού συμποσίου που διεξήχθη από 5 ως 9 Ιουνίου 2007 στο Ζάππειο Μέγαρο χωρίζονται σε πέντε ενότητες (Θεσμοί και δημοκρατικό πολίτευμα, Διεθνής ζωή, Οικονομία και κοινωνία, Πολιτισμός, Απολογισμός- συμπεράσματα- προοπτικές) και συμπληρώνονται από μαρτυρίες ανθρώπων που γνώρισαν τον μακεδόνα πολιτικό προσωπικά. Οπως της Μαρίας Καραβία, π.χ., που αποκαλύπτοντάς μας την «ανεπίσημη όψη ενός ηγέτη» θυμάται ότι ο Καραμανλής αδιαφορούσε για την πολυτέλεια, αναγνώριζε μόνο τους κοινωνικούς εκείνους κανόνες που του υπαγόρευε η έμφυτη αξιοπρέπειά του και πως η βεβαιότητα για τον εαυτό του δεν άγγιζε ποτέ την αλαζονεία. Ηταν δε τρυφερά αυστηρός με τους φίλους του, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, π.χ., τον οποίο μάλωνε συχνά πυκνά για τις αργοπορίες του στα ραντεβού τους. Σε τέτοιο σημείο μάλιστα που για τον νυχτόβιο συνθέτη οι επιπλήξεις εκείνες είχαν γίνει σωστός βραχνάς. Ετσι, όταν ο Καραμανλής τον κάλεσε για φαγητό στον «Αστέρα» της Βουλιαγμένης, ο Χατζιδάκις έβαλε… τρία ξυπνητήρια για να είναι στην ώρα του. Μόλις είδε τον Καραμανλή να πλησιάζει στο τραπέζι, σηκώθηκε και του είπε θριαμβευτικά: «Δεν έχετε παράπονο, κύριε πρόεδρε, σήμερα ήρθα πρώτος από όλους!». Ο Καραμανλής όμως τον κοίταξε και πάλι αυστηρά. «Καλύτερα να αργούσες λίγο και να μην ερχόσουν με ένα παπούτσι μαύρο και ένα καφέ» παρατήρησε.

Αλλά και με τον Τύπο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής διατηρούσε ιδιότυπες σχέσεις. Οπως επισημαίνει στην παρέμβασή του ο Σταύρος Π. Ψυχάρης, στην πραγματικότητα οι σχέσεις του με τους δημοσιογράφους ήσαν άριστες, σχεδόν φιλικές, όσο και αν επιμελώς φρόντιζε να τηρεί ορισμένες αποστάσεις ή να συντηρεί τον μύθο του δύσκολου και δύστροπου ηγέτη. Αποκορύφωμα αυτής της προσχεδιασμένης συμπεριφοράς ήταν η… εμμονή του Κ. Καραμανλή να τραβολογά θυμωμένος τα πέτα από το σακάκι του πολιτικού τότε συντάκτη της «Αυγής» Σοφιανού Χρυσοστομίδη, όταν ενημέρωνε εκ του σύνεγγυς τους δημοσιογράφους, συνήθως στον διάδρομο ενός αεροπλάνου κατά τη διάρκεια των εξορμήσεων στις διάφορες πρωτεύουσες για την ένταξη στην ΕΟΚ. Η πρώτη συνάντηση του Σταύρου Ψυχάρη με τον Κ. Καραμανλή έγινε στο γραφείο του τελευταίου στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Καθόταν πλάι στο γραφείο του και τον άκουγε προσεκτικά, ώσπου κάποια στιγμή τον διέκοψε: «Κύριε πρόεδρε, μπορώ να καπνίσω;» τον ρώτησε. Και εκείνος αντί απάντησης τον κεραυνοβόλησε λέγοντας: «Σε λίγο θα μου ζητήσεις και καφέ!».