Πόσο εύκολο είναι να διαγραφεί η τραγική ιστορία των Παλαιστινίων, να αποφευχθεί η τραγική ειρωνεία ότι οι αληθινοί, οι νόμιμοι κάτοχοι της ισραηλινής γης την οποία βάλλει με ρουκέτες η Χαμάς ζουν σήμερα στη… Γάζα.
Μα γι΄ αυτό υπάρχει η Γάζα: επειδή οι Παλαιστίνιοι που ζούσαν στην Ασκελον (Ασκαλάαν στα αραβικά)
και στις γύρω περιοχές εκδιώχτηκαν από τα εδάφη τους το 1948, οπότε δημιουργήθηκε το Ισραήλ, και κατέληξαν στις παραλίες της Γάζας. Οι ίδιοι και οι απόγονοί τους περιλαμβάνονται στο 1,5 εκατ. προσφύγων που στριμώχνονται σε αυτόν τον οχετό. Και το 80% των οικογενειών τους κάποτε ζούσε εκεί όπου βρίσκεται σήμερα το Ισραήλ. Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια.
Παρακολουθώντας, όμως, τα δελτία ειδήσεων νομίζει κανείς ότι η ιστορία ξεκίνησε χθες. Οτι ένα μάτσο τρελοί γενειοφόροι αντισημίτες ισλαμιστές ξεπήδησαν ξαφνικά από τις φτωχογειτονιές της Γάζας και άρχισαν να εκτοξεύουν πυραύλους στο φιλειρηνικό, δημοκρατικό Ισραήλ, μόνο για να δεχτούν τη δίκαιη εκδίκηση της ισραηλινής Πολεμικής Αεροπορίας.
Τόσο ο Γιτζάκ Ράμπιν όσο και ο Σίμον Πέρες είχαν πει το 1990 ότι επιθυμούσαν απλώς «να εξαφανιστεί η Γάζα» και μπορείτε να καταλάβετε γιατί. Η ύπαρξή της θυμίζει μονίμως τους εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστινίους οι οποίοι έχασαν τα σπίτια τους από το Ισραήλ, που εκδιώχτηκαν από φόβο ή την ισραηλινή εθνική εκκαθάριση πριν από 60 χρόνια. Τότε ο πλανήτης δεν ανησύχησε, αλλά σήμερα θα έπρεπε να ανησυχεί. Η Γάζα ήταν πάντα τόπος εξεγέρσεων και δεν θα δαμαστεί τώρα.
Φυσικά στην ισραηλινή υπουργό Εξωτερικών Τζίπι Λίβνι και όχι στους εκπροσώπους των Παλαιστινίων έλαχε να αποδεχτεί ότι « μερικές φορές οι πολίτες πληρώνουν το τίμημα », ένα επιχείρημα που αναμφίβολα δεν θα χρησιμοποιούσε αν αντιστρέφονταν οι στατιστικές θνησιμότητας.
Πράγματι, ήταν πολύ επιμορφωτικό να ακούμε το Αμερικανικό Ινστιτούτο Επιχειρήσεων (σ.σ.: γνωστό think tank των ΗΠΑ) να παπαγαλίζει τις ισραηλινές θέσεις, λέγοντας ότι « δεν έχει νόημα να παίζουμε το παιχνίδι των αριθμών ».
Είναι γεγονός: οι θάνατοι των Παλαιστινίων «αξίζουν» λιγότερο από τους θανάτους των Ισραηλινών. Οντως, 180 νεκροί ήταν μέλη της Χαμάς. Οι υπόλοιποι όμως;
Το ότι ΗΠΑ και Βρετανία δεν καταδικάζουν τη σφαγή ενώ επιρρίπτουν ευθύνες στη Χαμάς δεν προκαλεί έκπληξη. Παράλληλα οι διεφθαρμένοι άραβες σατράπες, που πληρώνονται και εξοπλίζονται από τη Δύση, κωλυσιεργούν και προτείνουν εικονικές ενέργειες.
Οσο για τη Χαμάς, θα περιμένει κυνικά από το Ισραήλ να της απευθύνει τον λόγο. Οντως, σε μερικούς μήνες θα μάθουμε για «μυστικές συνομιλίες» μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ. Ως τότε, όμως, οι νεκροί θα έχουν θαφτεί και θα αντιμετωπίζουμε ήδη την επόμενη κρίση μετά την παρούσα κρίση.
