Το Ισραήλ έχει εξαπολύσει επίθεση εναντίον των υποδομών της Χαμάς. Ωστόσο στα μάτια πολλών Ισραηλινών υπάρχουν ακόμη δύο μέτωπα: η Χεζμπολάχ στον Λίβανο και το κράτος του Ιράν. Για πολλές εβδομάδες τα στρατιωτικά επιτελεία του Ισραήλ θεωρούσαν τη Χαμάς την απειλή που θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα σε σχέση με τις άλλες δύο. Η προσέγγιση αυτή δείχνει πώς το Ισραήλ αντιλαμβάνεται το γεωγραφικό του περιβάλλον και οικοδομεί την εθνική του ταυτότητα: θεωρεί ότι περιβάλλεται από εχθρούς στους οποίους πρέπει να απαντήσει με πόλεμο, σφοδρό και διαρκή.
Η δεύτερη απειλή είναι η Χεζμπολάχ στην οποία επίσης «πρέπει» να απαντήσουν οι Ισραηλινοί μετά την αποτυχημένη επιχείρηση τον Αύγουστο του 2006. Οχι μόνο επειδή η Χεζμπολάχ έχει έκτοτε ανασυγκροτηθεί- με τη στήριξη Ιράν και Συρίας- αλλά και διότι η Τσαχάλ, ο ισραηλινός στρατός, οφείλει να ανακτήσει τη φήμη του «αήττητου στρατεύματος».
Ωστόσο η βαθύτερη απειλή δεν είναι άλλη από το πυρηνικό οπλοστάσιο το οποίο θεωρείται πως ετοιμάζει το Ιράν, οι ηγέτες του οποίου δεν διστάζουν επίσημα να θέτουν υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα του ισραηλινού κράτους. Το πιθανότερο είναι ότι πέρα από τη φιλοπόλεμη μεγαλαυχία του ιρανού προέδρου Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ , η συνετή σκέψη ότι θα πρέπει να αποφευχθεί μια πυρηνική πρόκληση και αναμέτρηση κυριαρχεί σε μερίδα Ιρανών.
Οι ισραηλινοί στρατηγοί πιστεύουν ότι η Τσαχάλ δεν ήταν ποτέ ως σήμερα καλύτερα προετοιμασμένη για πόλεμο. Πάντως το πρόβλημα του στρατού και της κοινωνίας στο Ισραήλ έγκειται στην έλλειψη οπλιτών. Δηλαδή στο υψηλότατο ποσοστό (20%) των νέων που δεν εκπληρώνουν την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία τους (τρία χρόνια για τους άνδρες και δύο για τις γυναίκες). Το φαινόμενο αυτό δεν αντανακλά μόνο τη μείωση του κύρους που απολάμβανε παλιότερα ο στρατός. Η νεολαία φαίνεται πως εμπνέεται περισσότερο από το πνεύμα του ατομικισμού και του υλισμού και πολύ λιγότερο από τους απαξιωμένους πολιτικούς που βαρύνονται με σειρά σκανδάλων.
Συνεπώς ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι σε μια τέτοια χώρα, η οποία βρίσκεται σε διαρκή πόλεμο, η πιο ανησυχητική απειλή είναι εξωτερική και δεν προέρχεται από το εσωτερικό της;
