Τρεις πολιτικοί με διακριτή παρουσία στον δημόσιο βίο απασχόλησαν την επικαιρότητα το περασμένο έτος με τη μετάπτωσή τους από το πολιτικό ζενίθ στο πολιτικό ναδίρ ή αντιστρόφως. Ο κ. Θ. Ρουσόπουλος, επί μακρόν ισχυρός ανήρ του Μεγάρου Μαξίμου, υπέμεινε μια ταπεινωτική έξοδο από την κυβέρνηση, η οποία τον οδήγησε σε έναν ασκητικό (πολιτικά) βίο. Ισως τώρα μπορέσει να ριχτεί απρόσκοπτα στη μάχη του σταυρού. Ο κ. Ευ. Βενιζέλος, με τη σιωπή του μετά την τραυματική εσωκομματική διαδικασία για την προεδρία του κόμματος, ήγειρε πολλά ερωτήματα για τα σχέδια και τους στόχους του. Η παρουσία του ως κοινοβουλευτικού εκπροσώπου διέλυσε τα μαύρα σύννεφα στη σχέση του με τη Χαρ. Τρικούπη. Ο κ. Αλ. Τσίπρας με την εκλογή του έφερε ούριο άνεμο στα πανιά του κόμματός του. Το τελευταίο διάστημα η δημοτικότητα του ακολουθεί τις τάσεις της (δημοσκοπικής) συρρίκνωσης του Συνασπισμού.