«Χρειαζόμαστε μία εξέγερση, τον δικό μας “Μάη του ΄68”, και οι στιγμές έκρηξης που ζούμε αυτό το διάστημα θα μπορούσαν να είναι η μαγιά της». Ο κ. Τάσος Χριστόπουλος καπνίζει το τσιγάρο του και αναλύει τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Ενεργό μέλος του αναρχικού χώρου μέσα από την Αντιεξουσιαστική Κίνηση, ο Τάσος, οικοδόμος στο επάγγελμα, συμμετείχε όλη την προηγούμενη εβδομάδα στις κινητοποιήσεις, στις διαδηλώσεις και στις διαμαρτυρίες που ακολούθησαν τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου. Η καθημερινότητά του μοιραζόταν, όλη την εβδομάδα, ανάμεσα στη δουλειά, στις διαδηλώσεις και στην παρουσία του στις συνελεύσεις για το τι μέλλει γενέσθαι, στην κατάληψη της Νομικής Σχολής. Ο Τάσος διαπιστώνει έντονο πολιτικό και κοινωνικό στίγμα σε όσα συνέβησαν: «Σε όλες τις συγκεντρώσεις συμμετείχαν χιλιάδες λαού. Ο απλός κόσμος,ο εργαζόμενος,ο φοιτητής, ο μαθητής, ο μετανάστης, ο νεόπτωχος,γενικά ο κοινωνικά και οικονομικά αποκλεισμένος δεν φοβήθηκε τις λογικές τρόμου που προσπάθησε να περάσει η κυβέρνηση και κατέβηκαν όλοι μαζί να διαμαρτυρηθούν, με την τραγική αυτή αφορμή, για όσα τους πνίγουν, τη χρεοκοπία του κράτους, τα σκάνδαλα και τη φτώχεια». Το τραγικό περιστατικό «δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση για τις πρακτικές που έχει ακολουθήσει μεταπολιτευτικά η Αστυνομία.Κατά καιρούςέχουν δολοφονηθεί διαδηλωτές,μετανάστες,απλοί πολίτες,Αθίγγανοιακόμη και σε μπλόκα της Τροχαίαςή,στην τελευταία περίπτωση, στους καταυλισμούς τους».
Ο Τάσος υποστηρίζει ότι «πολιτική της κυβέρνησης είναι η “στρατιωτικοποίηση΄΄ της Αστυνομίας, ακολουθώντας τα παραδείγματα της Γαλλίας του Σαρκοζί και της Ιταλίας του Μπερλουσκόνι.Δεν είναι τυχαίο που επικεφαλής του υφυπουργείου έχει τεθεί πρώην στρατιωτικός,και μάλιστα ο πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ». Θεωρεί μάλιστα ότι «με αφορμή τα επεισόδια μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για “σκλήρυνση” της κρατικής καταστολήςγια τη λεγόμενη “ασφάλεια΄΄ των μικρομεσαίων».
Ο νεαρός οικοδόμος τονίζει ότι «τα επεισόδια δεν ήταν τίποτε άλλο παρά αποτέλεσμα απτό και έκφραση της κοινωνικής έκρηξης, που εμείς περιμέναμε εδώ και χρόνια» . Ο Τάσος δικαιολογεί ακόμη και τις «μεμονωμένες», όπως λέει, περιπτώσεις πλιάτσικου: «Σε αυτό κατέφυγαν οι απόκληροι,οι αποκλεισμένοι,οι φτωχοί,εκείνοι που “στη ζούλα΄΄ θα πάρουν κάποια αγαθά ή προϊόντα ακόμη και σε ομαλές συνθήκες,προκειμένου να επιβιώσουν».
