ΛΟΝΔΙΝΟ.
Διεθνής ερευνητική ομάδα κατάφερε να εμποδίσει την εμφάνιση της καρδιακής ανεπάρκειας σε ποντίκια. Οι ερευνητές εντόπισαν ένα μικροσκοπικό τμήμα γενετικού υλικού που παίζει καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση της καρδιακής ανεπάρκειας. Στη συνέχεια οι ερευνητές έδωσαν σε ποντίκια με καρδιακή ανεπάρκεια ένα πειραματικό φάρμακο το οποίο, όπως διαπιστώθηκε, λειτούργησε ευεργετικά εμποδίζοντας την εμφάνιση της ασθένειας.
Η καρδιακή ανεπάρκεια αποτελεί μια χρόνια κατάσταση κατά την οποία η καρδιά δεν είναι ικανή να αντλήσει τις ποσότητες αίματος που χρειάζεται ο οργανισμός για να λειτουργήσει φυσιολογικά. Ετσι το άτομο παρουσιάζει εξάντληση, δύσπνοια και αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιακού επεισοδίου. Η καρδιακή ανεπάρκεια «πλήττει» δεκάδες εκατομμύρια άτομα σε παγκόσμιο επίπεδο και συχνά είναι το αποτέλεσμα καρδιακού επεισοδίου ή μακροχρόνιου στρες που υφίσταται η καρδιά εξαιτίας της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Οι ερευνητές ανάλυσαν εκατοντάδες micro-RΝΑ ανθρώπων και ποντικών και εντόπισαν ένα από αυτά, το miR-21, που, όπως φαίνεται, παίζει τον πιο καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση της καρδιακής ανεπάρκειας. Τα micro-RΝΑ αποτελούν μικρά τμήματα RΝΑ τα οποία κατέχουν σημαντικό ρόλο σε πολλές βιολογικές διαδικασίες ρυθμίζοντας την έκφραση των γονιδίων. Μετά τον εντοπισμό του miR-21 οι ερευνητές έδωσαν σε ποντίκια που ήταν γενετικώς τροποποιημένα για να αναπτύξουν καρδιακή ανεπάρκεια ένα πειραματικό φάρμακο. Το «antagomir» (όπως είναι προς το παρόν το όνομά του) είναι ένα φάρμακο που βασίζεται σε αλληλουχίες νουκλεϊκών οξέων σχεδιασμένων ώστε να προσδένονται σε micro-RΝΑ και να μπλοκάρουν τη δράση τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι αλληλουχίες ήταν σχεδιασμένες με τρόπο τέτοιον ώστε να μπλοκάρεται η δράση του miR-21. Τα ποντίκια που έλαβαν το φάρμακο δεν ανέπτυξαν την ασθένεια σε αντίθεση με εκείνα που δεν το έλαβαν και τελικά υπέστησαν καρδιακή ανεπάρκεια.
Η έρευνα δεν σταμάτησε εκεί αφού οι ερευνητές αποφάσισαν στη συνέχεια να χωρίσουν τα ποντίκια που ασθένησαν σε δύο ομάδες και έδωσαν στη μία το φάρμακο ενώ στην άλλη όχι. Διαπιστώθηκε ότι εκείνα που έλαβαν το φάρμακο είχαν σημαντική βελτίωση της κατάστασής τους σε αντίθεση φυσικά με εκείνα που δεν το έλαβαν. «Οπως αποδείχθηκε, με τη θεραπεία που ακολουθήσαμε καταφέραμε και να εμποδίσουμε την εμφάνιση της καρδιακής ανεπάρκειας αλλά και να αντιστρέψουμε τα συμπτώματά της όταν εμφανίστηκε» δήλωσε στο Reuters ο Στέφαν Ενγκελχαρντ , του γερμανικού Πανεπιστημίου Βίρτσμπουργκ, που ήταν επικεφαλής της έρευνας.
