ΒΟΣΤΩΝΗ, 22 Μαΐου.
«ΕΙΝΑΙ αδύνατον πλέον να χαράξει κανείς πολιτική σε οποιοδήποτε σημείο της υφηλίου χωρίς να λάβει υπ’ όψιν την Κίνα». Η παρατήρηση αυτή αμερικανού δημοσιογράφου που μετρά δύο δεκαετίες στο Πεκίνο φωτογραφίζει τις εξελίξεις στο Κοσσυφοπέδιο. Ο, εκ παραδρομής, βομβαρδισμός της πρεσβείας της Κίνας στο Βελιγράδι απέδειξε ότι ο βρυχηθμός του κινεζικού Δράκοντα δεν ακούγεται πλέον μόνο στην Ασία. Η γιουγκοσλαβική κρίση είναι παγκοσμιοποιημένη, υποδεικνύοντας ότι, παραμονές του millennium, οι διεθνείς ισορροπίες θυμίζουν πύργο με τραπουλόχαρτα.
Ασφαλώς τα Βαλκάνια απέχουν πολύ περισσότερο από την Απω Ανατολή από ό,τι τα παράθυρα της αμερικανικής πρεσβείας στο Πεκίνο από τον δρόμο μάλιστα το χαμηλό κτίριό της βρίσκεται στον λαβύρινθο των μαχαλάδων της αγοράς του μεταξιού. Εν τούτοις η οργή των διαδηλωτών δεν έκανε την ελίτ της Ουάσιγκτον να ιδρώσει. Μεσούσης της κρίσεως, ένας από τους αρθρογράφους των «New York Times» συνέστησε σε ηγεμονικό ύφος να αναθεωρηθεί το καθεστώς παροχής στους Κινέζους αδειών επίσκεψης (οι γνωστές «βίζες») στις Ηνωμένες Πολιτείες ένα είδος αντιστροφής του γνωστού ανέκδοτου με τη Μαρία Αντουανέτα και το παντεσπάνι.
Ομολογουμένως η έγκυρη αλλά και γνωστή για τον αντικομμουνισμό της εφημερίδα έχει δημοσιεύσει σειρά από αποκαλυπτικά ρεπορτάζ, τα οποία δεν έχουν ωφελήσει ιδιαιτέρως τις σινοαμερικανικές σχέσεις. Στους υπαινιγμούς για έμμεση ανάμειξη του Πεκίνου στις εκλογές του 1996 μέσω εισφορών στους Δημοκρατικούς και στην αρθρογραφία που εμφάνιζε τον Λευκό Οίκο να κάνει τα στραβά μάτια στη μεταβίβαση ευαίσθητης δορυφορικής τεχνολογίας στην Κίνα ήρθαν να προστεθούν αποκαλύψεις για υποκλοπές πυρηνικών μυστικών από κινεζικής καταγωγής επιστήμονα στα εργαστήρια του Λος Αλαμος. Το γεγονός ότι το εν λόγω δημοσίευμα συνέπεσε με την πρόσφατη επίσκεψη του κινέζου πρωθυπουργού Τσου Ρονγκγί δεν θεωρήθηκε τυχαίο από τον Λευκό Οίκο και φαίνεται ότι η θερμοκρασία των τηλεφωνικών γραμμών μεταξύ Πενσιλβάνια Αβενιου και Ι Street, όπου βρίσκεται το ιστορικό τοπικό γραφείο των «New York Times», ανέβηκε αρκετούς βαθμούς.
Δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών τα οποία φέρουν τους κινεζικούς βαλλιστικούς πυραύλους να αποκτούν σύντομα βεληνεκές απειλητικό για τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές μητροπόλεις έχουν σαφείς ψυχροπολεμικούς τόνους. Ενώ η προεδρία Κλίντον πολιτεύεται έναντι της Κίνας αμφιταλαντευόμενη μεταξύ προσέγγισης και αποτροπής, διερωτάται κανείς αν ο εμπνευστής της «σύγκρουσης των πολιτισμών» Σάμιουελ Χάντινγκτον είχε δίκιο, ισχυριζόμενος προσφάτως ότι η περιλάλητη παγκόσμια επικυριαρχία των Ηνωμένων Πολιτειών απεδείχθη «στιγμή» που πέρασε!
