Χάνω (κιλά) για να κερδίσω (ψήφους)

Οσο και αν ψάξετε, όποιον και αν ρωτήσετε, στο ίδιο συμπέρασμα θα καταλήξετε. Το καθημερινό διαιτολόγιο των ελλήνων πολιτικών «βασίζεται στους ιχθύς και στα χόρτα, φαγητό θρεπτικό που φανερώνει λεπτό γούστο και βρίσκεται σε αρμονία με την ελληνοχριστιανική μας παράδοση». Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι ίδιοι και φυσικά ψεύδονται. Το γεγονός, αν κρίνει κανείς από τα κιλά των περισσοτέρων, είναι αυταπόδεικτο. Πάντως για το ότι δεν τρώνε πρωινό λένε την αλήθεια. Το στομάχι χρειάζεται κάποιες ώρες για να συνέλθει από τη συνηθισμένη, ειδικά σε προεκλογικές περιόδους, βραδινή ευωχία. Οι ώρες μετά τα μεσάνυχτα, όταν οι υποψήφιοι βουλευτές ησυχάζουν από τις υποχρεώσεις της ημέρας και προγραμματίζουν αυτές της επομένης τρώγοντας και κάτι (παραπάνω) για να στυλωθούν, τορπιλίζουν τον μόχθο τους για ένα κορμί σαν χέλι, το οποίο θα τους φανεί χρήσιμο και στους πολιτικούς ελιγμούς.

Η προσπάθεια να κρατηθεί ένας πολιτικός στα κιλά του «ξεκινά», όπως ομολογεί ο κ. Στ. Μάνος, «το πρωί με καλές προθέσεις. Το μεσημέρι όμως υποκύπτω σε μικρούς πειρασμούς και καταλήγω σε βραδινή ακολασία. Και ενώ το πρόγραμμα φαγητού προβλέπει 1.000 θερμίδες ημερησίως κατανεμημένες σε 250 με το πρωινό, 400 με το μεσημεριανό και 350 με το βραδινό, το αποτέλεσμα στο τέλος της ημέρας είναι 2.500 θερμίδες και άνω». Ας μην κατηγορούμε μόνο τις περιστάσεις. Ο κ. Μάνος τόσο κατά την προεκλογική περίοδο όσο και κατά την περίοδο που προηγήθηκε δεν τήρησε το πρόγραμμά του γιατί η σχέση του με το φαγητό είναι εξαιρετικά φιλική. Μερικοί διαβλέπουν σε αυτήν και έναν κρυφό ερωτισμό. Ο κ. Μάνος μαγειρεύει συχνά και λέγεται ότι μαγειρεύει καλά.

* Ο φημισμένος καλοφαγάς

Από τους φημισμένους καλοφαγάδες της Βουλής είναι ο κ. Θεόδ. Πάγκαλος. Οσοι έχουν λάβει πρόσκλησή του για φαγητό στις περίφημες ταβέρνες της Ελευσίνας και της Χασιάς… παραμιλούν μετά για το θεϊκό, όπως το χαρακτηρίζουν, δείπνο. Αν και προτιμά τα ψάρια, τα ωμά και βραστά χόρτα, τα όσπρια, τα λαδερά και την κινέζικη κουζίνα δεν λέει «όχι» και σε μικρές κρεατοφαγικές ακολασίες. Το ότι προσπαθεί, χωρίς επιτυχία, να μειώσει το βάρος του είναι φανερό, αλλά δύσκολο αυτή την περίοδο με τις προεκλογικές συγκεντρώσεις και τις συνεστιάσεις. Αυτά που δεν ξέρετε για τον κ. Πάγκαλο είναι ότι δεν μπορεί να αποφύγει τις λαδιές (στα ρούχα του, εννοείται), ότι δεν του αρέσει το ουίσκι, σε σημείο που να το απαγορεύει και στους γύρω του, ότι καμιά φορά πίνει ρακί, όσο για κρασί, ακόμη και το διάσημο πλέον δικής του παραγωγής, το τιμά (παρά τη μυθολογία που έχει αναπτυχθεί) με ένα-δύο ποτηράκια και μόνο το βράδυ. Αν σκέφτεστε να του προσφέρετε για δώρο ένα καλάθι με κρασιά, δεν θα πρωτοτυπήσετε. Η αγάπη του για το καλό κρασί είναι τόσο γνωστή ώστε ακόμη και οι ξένοι ομόλογοί του όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών τού έστελναν κρασιά της χώρας τους για να τα δοκιμάσει.

Οσοι γνωρίζουν από κοντά τους πολιτικούς δεν μπορούν να αποφύγουν τη σύγκριση ανάμεσα στον κ. Πάγκαλο και στον κ. Μιλτ. Εβερτ, το άλλο αρχέτυπο ευτραφούς πολιτικού. Και οι δύο «σπάνε» τους κώδικες του savoir vivre στο τραπέζι, τρώνε με τα χέρια, γλείφουν τα δάχτυλά τους, ο πρώτος όμως δείχνει να απολαμβάνει ηδονικά το φαγητό ενώ ο κ. Εβερτ, τουλάχιστον αυτό υποστηρίζουν παλαιοί συνδαιτυμόνες του, καταβροχθίζει τεράστιες μπουκιές με εντυπωσιακή ταχύτητα. Τα περιττά κιλά μπορεί σε άλλες περιπτώσεις να αποτελούν εμπόδιο, στην τηλεόραση όμως οι ευτραφείς υποψήφιοι «γράφουν» καλύτερα. Αρα το πλεονέκτημα στα πάνελ έχουν ο κ. Πάγκαλος, η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, ο κ. Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος μπορεί να αναλύσει με ζηλευτή ευφράδεια από περίπλοκα συνταγματικά θέματα ως απλά προβλήματα της καθημερινής ζωής, αλλά όταν η συζήτηση έρχεται στις προτιμήσεις του ουρανίσκου του προτιμά να καταπίνει τη γλώσσα του, όπως λένε στενοί συνεργάτες του.

Η πλειονότητα των συναδέλφων τους πάντως ακολουθεί τις επιταγές της εποχής για προσεγμένη, υγιεινή διατροφή ενώ ελάχιστοι προσπαθούν να γυμνάζουν και το σώμα τους. Οι εποχές της διατροφικής κραιπάλης, δημοσίως τουλάχιστον, τελείωσαν και αυτό το έχουν παρατηρήσει ακόμη και οι μετρ ή οι ιδιοκτήτες σε παραδοσιακά στέκια πολιτικών. «Τα τελευταία πέντε χρόνια το ψάρι τραβιέται κατά 90%. Και για επιδόρπιο προτιμούν φρέσκα φρούτα ή φρουτοσαλάτα και παγωτό» παρατηρεί ο κ. Π. Ανδριτσογιάννης, μετρ του εστιατορίου «Διόνυσος», στο οποίο παρατίθενται και πολλά επίσημα γεύματα υπουργείων.

* Ο ψαροφάγος υπουργός

Ιδιαίτερα προσεκτικός με τη διατροφή του είναι ο υπουργός Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος εδώ και χρόνια αθλείται συστηματικά. Τρώει ελαφρά, είναι φανατικός ψαροφάγος και οι μόνες παρασπονδίες που κάνει είναι στα επίσημα γεύματα, οπότε απολαμβάνει μαζί με τους καλεσμένους τα μεζεδάκια που ετοιμάζουν κατόπιν παραγγελίας του, ταραμοσαλάτα, τζατζίκι, μουσακά… Η υπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κυρία Βάσω Παπανδρέου τρώει σαλάτες «μετά μανίας». Το πρωινό της δεν είναι σπουδαίο ­ στην καλύτερη περίπτωση αποτελείται από γιαούρτι και φρούτα ­, το βράδυ προτιμά κάτι ελαφρύ, αλλά το μεσημέρι βρίσκει πάντοτε χρόνο για ένα καλό γεύμα.

«Ο υπουργός τρώει γκοφρέτες!». Το νέο διεδόθη αστραπιαία σε όλο το ΥΠΕΧΩΔΕ όταν ο κ. Κ. Λαλιώτης, εγκρατής και σταθερός στις συνήθειές του, εθεάθη πριν από λίγες ημέρες να βγαίνει από ψιλικατζίδικο κοντά στο υπουργείο με δύο γκοφρέτες στα χέρια. Ο κ. Λαλιώτης πάντως προτιμά τα φρούτα ­ μήλα τον χειμώνα και σταφύλια το καλοκαίρι ­ και καμιά φρυγανιά με τυρί. Συνήθως τρώει στο σπίτι του, σπανίως σε εστιατόριο της λεωφόρου Αλεξάνδρας παρέα με τους συνεργάτες του, δεν πίνει καφέ ούτε αλκοόλ και τρώει τα πάντα, εκτός από κοτόπουλο, προσέχοντας τις θερμίδες που λαμβάνει ημερησίως.

* Τα ντολμαδάκια της Μάνης

Με καφέ και γκρέιπφρουτ ξεκινά την ημέρα της η κυρία Μαριέτα Γιαννάκου, η οποία τα προηγούμενα χρόνια σήκωνε το βάρος αρκετών περιττών κιλών. «Το μεσημεριανό φαγητό, που μου δίνει ανάμεσα στα άλλα και την ευκαιρία να πω δυο λόγια με κάποια φιλικά πρόσωπα, αποτελείται συνήθως από χορταρικά και ψάρι, κατά προτίμηση βραστό». Στην κυρία Γιαννάκου δεν αρέσει το ψωμί και όταν ο χρόνος είναι λίγος και οι υποχρεώσεις βουνό δεν διστάζει να καταφύγει στο «γρήγορο και εύκολο φαγητό». Και ένα μικρό μυστικό: η κυρία Γιαννάκου μαγειρεύει και η σπεσιαλιτέ της είναι τα ντολμαδάκια σε μια παραδοσιακή συνταγή της Μάνης. Στις κομψές κυρίες του Κοινοβουλίου κατατάσσεται και η κυρία Μαρία Δαμανάκη, η οποία γυμνάζεται συστηματικά τρεις φορές την εβδομάδα, κατατρύχεται από το άγχος των περιττών κιλών, αφού με δυσκολία αντιστέκεται στα γλυκά και στα ζυμαρικά, και έβαλε τη δική της πινελιά στα επίσημα γεύματα των πολιτικών όταν ήταν πρόεδρος του Συνασπισμού, καθιερώνοντας ως απαραίτητο πιάτο τα λαδερά.

Αν δεν υπήρχε η κυρία Νατάσα Παζαΐτη να του σφίγγει τα λουριά, όπως ομολογεί ο ίδιος, ο Κ. Καραμανλής δεν επρόκειτο να χάσει 12 από τα περιττά κιλά του. Το επίσημο πρόγραμμά του περιλαμβάνει καφέ το πρωί, σαλάτα ή κάτι ελαφρύ το μεσημέρι και κανονικό δείπνο το βράδυ, συνοδεία κρασιού. Του αρέσει το ψητό κρέας και το ψάρι και αποφεύγει οτιδήποτε παχυντικό. Δεν τρώει ποτέ στις συνεστιάσεις και δεν του αρέσουν τα γλυκά. Γυμνάζεται δύο φορές την εβδομάδα. Με δεδομένη την ογκώδη σωματική διάπλασή του, τι να πιστέψει κανείς; Την επίσημη ενημέρωση από τους συνεργάτες του ή τους θαμώνες εστιατορίων του Κολωνακίου που έχουν τρομάξει με το ακούραστο πιρούνι του; Από τον θείο του Κωνσταντίνο Καραμανλή, στο θέμα του φαγητού τουλάχιστον, δεν φαίνεται να πήρε τίποτε. Η αγάπη του ιδρυτή της ΝΔ για τη σπανακόπιτα ήταν θρυλική και όταν έγινε Πρόεδρος της Δημοκρατίας προσέθεσε στους επίσημους μπουφέδες και σπανακοπιτάκια. Στις κυριακάτικες εξόδους του έτρωγε πάντοτε ψάρι, βραστά λαχανικά, όταν ήταν νεότερος ένα-δύο παϊδάκια για πρώτο πιάτο και για επιδόρπιο γαλακτομπούρεκο και αχλάδι. Από την ώρα που καθόταν στο τραπέζι ως την ώρα που έφευγε έπινε μόνο ένα ουίσκι με νερό.

* Η κουζίνα του Μαξίμου

Η κουζίνα στο Μέγαρο Μαξίμου τα τελευταία χρόνια άλλαξε όχι ως προς τον ελληνικό προσανατολισμό της αλλά ως προς τον τρόπο εκτέλεσης των φαγητών μόνο την περίοδο που ήταν πρωθυπουργός ο κ. Κ. Μητσοτάκης. Τότε την επιμέλεια των γευμάτων ανέλαβε η κυρία Μαρίκα Μητσοτάκη, η οποία προμήθευε τον σεφ με τις περίφημες πλέον συνταγές της. Η φιλοσοφία της συνοψιζόταν στην ακόλουθη φράση: «Αν δώσεις σε έναν ξένο φιλέτο δεν θα του κάνεις καμία εντύπωση, γιατί το τρώει παντού». Από τα τραπέζια που οργάνωνε δεν έλειπαν ποτέ τα τηγανητά κολοκυθάκια, συχνά σερβιριζόταν αρνάκι με αγκινάρες και φυσικά θαλασσινά και ψάρια. Η κυρία Μητσοτάκη θυμάται ακόμη ένα γεύμα με συναγρίδα από το Αιγαίο που είχε παραθέσει το πρωθυπουργικό ζεύγος στον Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος το ευχαριστήθηκε τόσο πολύ ώστε γυρίζοντας στην πατρίδα του έγραψε για αυτό στην εφημερίδα «Μοντ».

Αντιθέτως, κατά τη μετάβαση από τον Παπανδρέου στον Σημίτη η κουζίνα του Μεγάρου Μαξίμου δεν υπέστη καμία αλλαγή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι παρέμεινε στη θέση του σεφ ο ίδιος άνθρωπος και στο ότι ο κ. Κ. Σημίτης είναι λιτοδίαιτος. Δεν τρώει στο Μαξίμου, όπως και ο κ. Κ. Στεφανόπουλος δεν τρώει στο Προεδρικό Μέγαρο ­ και οι δύο προτιμούν τα σπίτια τους. Ο κ. Σημίτης τρώει ελαφριά και αγαπά τόσο πολύ το ψάρι ώστε σε γνωστό εστιατόριο του Κολωνακίου στο οποίο συχνάζει αστειεύονται λέγοντας ότι όταν δεν υπάρχει φρέσκια συναγρίδα, ψάχνει μισή ώρα τον κατάλογο για να διαλέξει τελικώς κάτι παρεμφερές!