Πώς οι «μάγοι» της δημοσιονομικής διαχείρισης θα κρύψουν το ταμείο και το έλλειμμα των 12 δισ. ευρώ που είχε ο τακτικός προϋπολογισμός τους επτά πρώτους μήνες του έτους;
ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕσήμερα τον πρωθυπουργό κ. Κ.Καραμανλή να μιλάει για «οικονομία-τραβεστί»; Δεν είναι εύκολο… Και όμως, λίγα χρόνια πριν, από τα έδρανα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατακεραύνωνε τον πρώην πρωθυπουργό κ. Κ.Σημίτη επικαλούμενος έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τα «κρυφά ελλείμματα» και τα «αφανή χρέη» του ελληνικού Δημοσίου.
Η συγκεκριμένη πολιτική στάση οδήγησε τη σημερινή κυβέρνηση στην οδό της δημοσιονομικής απογραφής που εξέθεσε όχι μόνο το ΠαΣοΚ αλλά την ίδια τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και- το χειρότερο- τοποθέτησε απέναντι στους έλληνες πολιτικούς τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Ας μην κρυβόμαστε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκανε τότε τα στραβά μάτια στις λογιστικές αλχημείες που έγιναν. Αλλά επειδή η οικονομία δεν είναι λογιστική, την πολιτική αυτή στάση πληρώνει σήμερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, δυστυχώς όμως και οι φορολογούμενοι πολίτες και επιχειρήσεις.
Την ερχόμενη εβδομάδα φθάνει στην Αθήνα πολυμελής αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας για να ελέγξει τα «κιτάπια» του κράτους. Τι να ψάξει και τι να βρει;
Τις πληρωμές για τα εξοπλιστικά προγράμματα, τα χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές, τις οφειλές στους οδηγούς των σχολικών λεωφορείων της επαρχίας, τα χρέη του υπουργείου Οικονομικών προς τους δήμους του «Καποδίστρια»; Και καλά, αυτά δεν φαίνονται…
Πώς όμως οι «μάγοι» της δημοσιονομικής διαχείρισης θα κρύψουν το ταμείο και το έλλειμμα των 12 δισ. ευρώ που είχε ο τακτικός προϋπολογισμός τους πρώτους μήνες του χρόνου;
Θα μιλήσουν για τη διεθνή κρίση, θα δικαιολογηθούν λέγοντας πως ξέφυγαν οι δαπάνες λόγω των εκλογών και των υποσχέσεων ή θα μιλήσουν και πάλι για λογιστική;
Ο,τι και αν σκαλίσουν οι Βρυξέλλες επιστρέφουμε στον ίδιο παρονομαστή. Η κατάσταση των δημοσίων οικονομικών τα τέσσερα χρόνια που πέρασαν βελτιώθηκε λογιστικά.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η οικονομία ήταν «ντοπαρισμένη», έτρεχε με τη δύναμη των δημοσίων έργων, έκανε άλματα στην κατανάλωση με τον δανεισμό (Δημοσίου και νοικοκυριών) και τώρα που λιγόστεψαν οι πόροι θέλει απλώς να αποφύγει τον έλεγχο και τις συνέπειες.
Οσο εκδικητική κι αν είναι η γραφειοκρατία των Βρυξελλών, δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι η κυβέρνηση αφήνει στην τύχη μια τέτοια εξέλιξη. Δηλαδή να βγει θετικό και το δεύτερο δείγμα του ελέγχου και να μας ζητήσουν πίσω τις… χορηγίες, να μας θέσουν σε επιτήρηση και να ζητήσουν επιστροφή κοινοτικών κονδυλίων.
Το πρόβλημα εκτός από πραγματικό- για την οικονομία και την τσέπη των πολιτών- είναι και πολιτικό. Και σε αυτό το επίπεδο ίσως οδηγηθούμε και πάλι στη λύση των απλών συστάσεων και όχι σε μια δεύτερη δημοσιονομική απογραφή και επιτήρηση, που θα αποτελούσε ολέθρια εξέλιξη για τη χώρα.
