Ε ίναι η ηλικία που συνειδητοποιείς ότι η πρώτη πνοή της νιότης πέρασε. Η ηλικία που παραπαίεις στην καμπή της αληθινής ζωής. Μια ηλικία στην οποία νεαροί αθλητές φθάνουν στο αποκορύφωμά τους. Διάολε, είναι και η ηλικία που δεν μπορείς πλέον να χρησιμοποιήσεις την εκπτωτική κάρτα στο τρένο…

27: η πύλη στην ενηλικίωση είναι μια ηλικία που η Ιστορία έχει αφήσει έναν τραγικό απόηχο και ειδικά στον κόσμο της ροκ μουσικής, όπου ο αριθμός των «θρύλων» που πέθαναν στα 27 τους είναι τρομακτικός. Εξ ου και το «κλαμπ των 27».

Ηταν το 1994 όταν ο Κερτ Κομπέιν , σχεδόν 27 ετών, αυτοκτόνησε με μια σφαίρα στο κεφάλι και ένα σώμα γεμάτο ηρωίνη και Βάλιουμ. Είκοσι πέντε χρόνια πριν, ο Τζίμι Χέντριξ , η Τζάνις Τζόπλιν, ο Τζιμ Μόρισον και ο Μπράιαν Τζόουνς πέθαναν όλοι στα 27 τους: οι τρεις πρώτοι από υπερβολική δόση ναρκωτικών και ο Τζόουνς από «τυχαίο πνιγμό», που ακόμη και σήμερα περιβάλλεται από μυστήριο. Υπάρχουν όμως και άλλοι, όπως ο θρυλικός μπλούζμαν Ρόμπερτ Τζόνσον, ο οποίος δηλητηριάστηκε, ή ο αλκοολικός μπασίστας των Greatful Dead Ρον Μακ Κέρναν.

«Στο τέλος των είκοσι χρόνων είμαστε ακόμη πολύ νέοι» σχολιάζει η κλινική ψυχολόγος Λίντα Μπλερ. «Περνάμε όμως πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μας με το να προσπαθούμε να αυτοπροσδιοριστούμε με τις δουλειές μας και τις σχέσεις μας. Στα 27 μας μπορεί να έχουμε προσπαθήσει τόσο πολύ να εκπληρώσουμε συγκεκριμένους στόχους- χρήματα,δόξα,επιτυχία- και πιθανόν ξαφνικά να συνειδητοποιήσουμε ότι τελικά δεν είμαστε και τόσο ευτυχισμένοι. Υποτίθεται ότι μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε, δεν αισθανόμαστε όμως έτοιμοι». Ισως αυτό να είναι και το γεγονός που κάνει τον θάνατο σε αυτή την ηλικία τόσο τραγικό. Το ενδιαφέρον για το «κλαμπ των 27» αναζωπυρώθηκε με αφορμή μια έκθεση με σπάνιες και ανέκδοτες φωτογραφίες των πέντε «βασικών μελών» του κλαμπ, που εγκαινιάζεται σήμερα στην γκαλερί Ρroud Camden του Λονδίνου. Τι κοινό είχαν αυτοί οι εικοσιεπτάρηδες; Κανείς τους δεν ήταν έτοιμος να μεγαλώσει; Οπως επιβεβαιώνει και ο Τζέρεμι Σάιμοντς, συγγραφέας του βιβλίου «Νumber Οne in Ηeaven: Τhe Ηeroes who died for Rock ΄n΄ Roll», η τραγωδία τού να ζεις γρήγορα και να πεθαίνεις νωρίς είναι κάτι που συμβάλλει πάντα στη φήμη ενός καλλιτέχνη. «Πρέπει όμως να έχεις αφήσει και μια κληρονομιά. Να είσαι κάποιος που έκανε όντως κάτι ριζοσπαστικό στον χώρο της ροκ. Ο Χέντριξ, η Τζόπλιν, οι Νirvana,οι Doors και οι Ρόλινγκ Στόουνς έκαναν σπουδαία μουσική. Και δεν κατάφεραν να την ολοκληρώσουν ποτέ.Ποιος ξέρει τι θα είχαν καταφέρει να κάνουν αν ζούσαν…» λέει.

© Τhe Τimes, 2008 ΚΕΡΤ ΚΟΜΠΕΪΝ
Τραγουδιστής των Νirvana, αυτοκτόνησε το 1994

Ο φωτογράφος Στιβ Νταμπλ σχολιάζει:

«Τράβηξα μία από τις φωτογραφίες του σε ένα πάρκο στη Μαδρίτη. Ο Κερτ δεν είχε καθόλου ενέργεια και δεν ενδιαφερόταν για τίποτε. Ηταν περίεργο επειδή ο Ντέιβ και ο Κριστ (τα άλλα μέλη του συγκροτήματος) ήταν οι πιο ευχάριστοι τύποι που θα μπορούσες να γνωρίσεις. Ο Κερτ όμως φαινόταν απογοητευμένος. Η Κόρτνεϊ (η σύζυγός του) είχε έρθει να τον συναντήσει επειδή έκανε περιοδεία, και ήθελε να βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Η λήψη της φωτογραφίας ήταν εφιαλτική. Περίμενα ώρες και οι δημόσιες σχέσεις τους μου τηλεφωνούσαν συνεχώς και μου έλεγαν ότι ο Κερτ και η Κόρτνεϊ “κόλλησαν” στο δωμάτιό τους. Είχα περάσει μέρες με το συγκρότημα στις ΗΠΑ, όταν έβγαλαν το πρώτο άλμπουμ τους το 1989. Τότε ο Κερτ ήταν πιο αφοσιωμένος. Μάλλον κανείς τους δεν έπαιρνε τότε πολλά ναρκωτικά. Απλώς είχε απογοητευθεί από τη μουσική βιομηχανία, τις περιοδείες και την προώθηση. Ηθελε μόνο να ανήκει σε ένα μικρό πανκροκ συγκρότημα.»



ΜΠΡΑΪΑΝ ΤΖΟΟΥΝΣ
Μέλος των Ρόλινγκ Στόουνς, πέθανε το 1969 και η προανάκριση απεφάνθη ότι επρόκειτο για ατύχημα

Ο φωτογράφος Φίλιπ Τάουνσεντ σχολιάζει:

«Οι Ρόλινγκ Στόουνς ήταν το πρώτο μεγάλο συγκρότημα που φωτογράφισα. Αυτή είναι η πρώτη φορά που έβγαιναν στην τηλεόραση, τον Ιούλιο του 1963, όταν διαφήμιζαν τον πρώτο τους δίσκο. Ημουν 22 χρόνων και δούλευα για το «Τatler» τραβώντας φωτογραφίες πρωτοεμφανιζόμενων, κάτι που δεν ήταν και τόσο ευχάριστο! Ο Μπράιαν είχε θαυμάστριες και τους υπέγραφε αυτόγραφα (φωτογραφία). Εκείνες τις ημέρες, όταν ακόμη έφτιαχναν το συγκρότημα, ήταν ευγενικοί με όλους. Μετά τις συναυλίες βγαίναμε και τους αγόραζα σάντουιτς. Αργότερα άρχισαν τα ναρκωτικά. Νομίζω ότι ο Μπράιαν τα άρχισε επειδή ήταν δυστυχισμένος με ό,τι έκανε στο συγκρότημα. Ηταν ο αληθινός ηγέτης, αλλά ο Κιθ και ο Μικ προσπαθούσαν να τον ξεφορτωθούν. Χωρίς αυτόν όμως οι Στόουνς δεν θα υπήρχαν ποτέ.»



ΤΖΑΝΙΣ ΤΖΟΠΛΙΝ
Τραγουδίστρια, πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης το 1970

Ο φωτογράφος Ελιοτ Λάντι σχολιάζει:

«Σε μία από τις φωτογραφίες η Τζάνις διαβάζει ένα κόμικ στο αεροπλάνο εν πτήσει προς το Ντιτρόιτ. Βέβαια, δεν συνήθιζε να διαβάζει κόμικς. Προτιμούσε τη λογοτεχνία. Ηταν μία από τις ερμηνεύτριες που γνώρισα προσωπικά όσο δούλευα στη Νέα Υόρκη. Τη βρήκα αξιαγάπητη, ευγενική και μοναχική. Φαινόταν πονεμένη ακόμη και όταν περνούσε ευχάριστα. Το γεγονός ότι στην πραγματική της ζωή δεν μπορούσε να περάσει τόσο καλά όσο περνούσε στις συναυλίες της τη στενοχωρούσε. Ενα βράδυ, έπειτα από μια μεγάλη συναυλία στη Νέα Υόρκη, πήραμε το ίδιο ταξί. Του είπε να πάει στο σπίτι ενός φίλου που ήλπιζε να είναι εκεί. Οταν βγήκε έξω αναφώνησε: «Τι κρίμα! Είμαι μια μεγάλη σταρ και δεν μπορώ να βρω κάποιον να μου κάνει παρέα».»