Στο Βedzed (Βeddington Ζero Εnergy Development), αυτή την οικο-συνοικία στα περίχωρα του Λονδίνου, τίποτε ή σχεδόν τίποτε δεν διαφοροποιεί τη ζωή της Ελεν από των γειτόνων της. Μόνο κάτι περίεργες πολύχρωμες σειρές στη στέγη των κτιρίων που εξασφαλίζουν τη θερμική ανταλλαγή προκαλούν τα βλέμματα των περαστικών. Χάρη σε αυτές είναι που οι κάτοικοι της ΒedΖed ονομάζουν τη συνοικία τους «Τeletubbies» (από την παιδική τηλεοπτική σειρά όπου οι ήρωες είναι επίσης πολύχρωμα περίεργα ανθρωπάκια).

Η καθημερινή ζωή της Ελεν, όμως, έχει ιδιομορφίες. Το διαμέρισμά της δεν διαθέτει θέρμανση. Καθώς είναι προσανατολισμένο προς τον Νότο, η βεράντα τής προσφέρει ζέστη και φως την ημέρα. Στην κουζίνα υπάρχει ένα όργανο που επιτρέπει να βλέπει την κατανάλωση του ηλεκτρικού της, κατά 30% μικρότερη ενός αντίστοιχου παραδοσιακού διαμερίσματος, η οποία παράγεται κατά 15% από ηλιακούς συλλέκτες. Η μόνωση, με μονωτικό υλικό 30 εκατοστών και τριπλά τζάμια, εμποδίζει το κρύο και τον θόρυβο να μπουν. Η συλλογή νερού της βροχής χρησιμοποιείται για να καθαρίζονται οι τουαλέτες και για να ποτίζεται ο κήπος. Ακόμη, ο λαχανόκηπος της Ελεν τής επιτρέπει να έχει σχεδόν τροφική αυτάρκεια.

Χάρη στην ενεργειακή αποτελεσματικότητα η αυριανή πόλη ίσως να μοιάζει με την ΒedΖed. « Ενεργειακή αποτελεσματικότητα σημαίνει να παίρνουμε το μέγιστο των υπηρεσιών,της άνεσης και του αποτελέσματος με ένα ελάχιστο ενέργειας » συμπυκνώνει η Καρόλ Λε Γκαλ της Αdeme (οργανισμός περιβάλλοντος και διαχείρισης της ενέργειας). Ενα πράγμα είναι σίγουρο: με 765 εκατ. τόνους διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπουν κάθε χρόνο, τα κτίρια ευθύνονται για το ένα τέταρτο της εκπομπής CΟ 2 στην Ευρώπη. Οντας ο πρώτος καταναλωτής ενέργειας, τα κτίρια χρησιμοποιούν 71 εκατ. τόνους ισοδύναμου πετρελαίου ετησίως, εκ των οποίων τα 15 προέρχονται από πετρέλαιο, τα 23 από αέριο, τα 24 από τον ηλεκτρισμό και τα 9 από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Οι μεταφορές, παρ΄ όλο που χρησιμοποιούν λιγότερη συνολικά ενέργεια, παραμένουν πάντως οι κύριοι χρήστες ορυκτών καυσίμων (πετρελαίου, αερίου, άνθρακα).

« Η Ευρώπη εξακολουθεί να σπαταλά την ενέργειά της κατά 20% από έλλειψη ενεργειακής αποτελεσματικότητας » είχε εκτιμήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2006. « Αν το βάρος του κτιρίου είναι τόσο σημαντικό είναι γιατί ως έναν μεγάλο βαθμό ανάγεται σε σπατάλη » προσθέτει ο Ντιντιέ Ρου, διευθυντής ερευνών της Saint-Gobain, που θυμίζει το «κυνήγι της σπατάλης» που είχε γίνει τη δεκαετία του 1970. Για να μπορέσουν να μπουν μέσα στα πρότυπα όλα τα σημερινά κτίρια χρειάζονται κάπου 500 δισ. ευρώ.

Προκύπτει έτσι μια μεγάλη οικονομική ευκαιρία για τον κλάδο της οικοδομής, ο οποίος θα πρέπει να αναζητήσει νέες λύσεις εξοικονόμησης ενέργειας. Μία από τις προκλήσεις είναι να υιοθετήσει ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως ο ήλιος, ο άνεμος, το νερό και το ξύλο. « Το σχετικό μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην πρωτογενή συνολική κατανάλωση δεν αυξάνεται » διαμαρτυρόταν το φθινόπωρο το γαλλικό Συνδικάτο Ανανεώσιμης Ενέργειας. « Βρίσκεται σήμερα γύρω στο 7% και κυρίως συνίσταται στη θέρμανση με καύση ξύλου και στην υδραυλική ενέργεια ». Στη Σουηδία, όμως, φθάνει στο 30%…