Ενας αμερικανός πολίτης, συνεργάτης των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, παίζει διπλό ρόλο. Από τη μια κατευθύνει τους «καλούς» στην εξάρθρωση εγκληματικών κυκλωμάτων και από την άλλη ο ίδιος είναι ο εγκέφαλος της μεγαλύτερης συμμορίας ηλεκτρονικού εγκλήματος με πλοκάμια που απλώνονται στην Ουκρανία, στην Εσθονία και στην Κίνα. Αξιοποιεί τις επαφές του στις υπηρεσίες για να τροφοδοτεί το δικό του κύκλωμα με πληροφορίες, αποφεύγοντας έτσι τον εντοπισμό και ενεργώντας πιο αποτελεσματικά.

Στόχος του οι «εννέα αδελφές» της κατανάλωσης: οι μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων λιανικού εμπορίου των ΗΠΑ. Και θύματά του, 41 εκατ. καταναλωτές κάθε φυλής και χρώματος των οποίων οι αριθμοί των πιστωτικών καρτών και τα άλλα προσωπικά στοιχεία καταχωρούνταν συστηματικά στα αρχεία της συμμορίας και στη συνέχεια πωλούνταν στη «μαύρη αγορά» για να χρησιμοποιηθούν από κάθε λογής απατεώνες.

Μοιάζει με σενάριο ταινίας αστυνομικής φαντασίας αλλά δεν είναι… Για μία ακόμη φορά η πραγματικότητα δείχνει να ξεπερνάει τη φαντασία, καθώς δεκάδες δημοσιογράφοι άκουγαν έκπληκτοι τον Γενικό Εισαγγελέα των ΗΠΑ να ανακοινώνει ο ίδιος προχθές στη Βοστώνη την εξιχνίαση της « μεγαλύτερης και πιο πολύπλοκης υπόθεσης ηλεκτρονικής υποκλοπής και πλαστοπροσωπίας ». Οπως ανακάλυψαν με έκπληξη οι Αρχές, η συμμορία του Γκονζάλες δεν αποτελούνταν από χάκερ που έπαιζαν στα δάκτυλα την τεχνολογία του Ιnternet και των ηλεκτρονικών συναλλαγών. Αντίθετα, πρόκειται για κοινούς τυχοδιώκτες που έμαθαν πώς να τρυπώνουν στα απροστάτευτα ασύρματα δίκτυα των περιφερειακών καταστημάτων των διάφορων αλυσίδων και να εγκαθιστούν εκεί ένα πρόγραμμα υποκλοπής των κωδικών των πιστωτικών καρτών και των άλλων στοιχείων των συναλλασσομένων. Χρησιμοποίησαν την ίδια τεχνική που γνωρίζουν εκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου σε όλον τον κόσμο για να εντοπίζουν και να συνδέονται στα ασύρματα δίκτυα ελεύθερης πρόσβασης.

Η διαδικασία είναι σχετικά απλή. Ενα πρόγραμμα που τρέχει στον φορητό υπολογιστή του χρήστη κάνει «ζάπινγκ» στα κανάλια της ασύρματης επικοινωνίας, καταγράφοντας όλα τα σημεία πρόσβασης που βρίσκονται σε ακτίνα μερικών δεκάδων μέτρων. Το πρόγραμμα εντοπίζει ποια είναι «ανοικτά» και ποια είναι «κλειδωμένα», δίνοντας τη δυνατότητα στον χειριστή του να συνδεθεί. Μόνο που στη δική τους περίπτωση το ζητούμενο δεν ήταν η σύνδεση στο Διαδίκτυο αλλά ο εντοπισμός μιας ξεχασμένης ανοικτής πόρτας, μιας κερκόπορτας που τους παρείχε «ελεύθερη πρόσβαση» στα επιχειρηματικά δίκτυα των πολυκαταστημάτων. Εδώ βρίσκεται και η τραγική ειρωνεία στη συγκεκριμένη υπόθεση: ενώ ξοδεύονται εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια για την ασφάλεια των συναλλαγών μέσω του Ιnternet, οι μεγαλύτερες εταιρείες λιανικού εμπορίου αμελούν την ασφάλεια των συναλλαγών στα περιφερειακά τους καταστήματα. Αυτή την αδυναμία αξιοποίησε η συμμορία του Γκονζάλες. Η είσοδος στο επιχειρηματικό δίκτυο μέσω της αφύλακτης κερκόπορτας ήταν το πρώτο βήμα για την άλωσή του. Το δεύτερο απαιτούσε την εγκατάσταση ενός προγράμματος-υποκλοπέα, ώστε να καταγράφονται τα στοιχεία των συναλλασσομένων και στη συνέχεια να αποστέλλονται στους υπολογιστές της εγκληματικής οργάνωσης. Αυτοί οι υπολογιστές βρίσκονταν διεσπαρμένοι σε διάφορες περιοχές των ΗΠΑ και στην Ανατολική Ευρώπη και χρησιμοποιούσαν ειδικά συστήματα κρυπτογράφησης, ώστε να μην μπορεί να γίνει αντιληπτή από τρίτους η χρήση τους και το είδος των δεδομένων που βρίσκονται αποθηκευμένα σε αυτούς. Τελικά τα στοιχεία κατέληγαν στους δύο κεντρικούς υπολογιστές της οργάνωσης, οι οποίοι εντοπίστηκαν ο ένας στην Ουκρανία και ο δεύτερος στη Λετονία και στους οποίους οι Αρχές βρήκαν καταχωρημένους 41 εκατ. αριθμούς πιστωτικών καρτών, μαζί βέβαια με τους κωδικούς και τα υπόλοιπα στοιχεία των κατόχων! Το γεγονός ότι οι υποκλοπές δεν έγιναν από συναλλαγές μέσω τουθεωρούμενου ευάλωτου- Ιnternet, αλλά απευθείας από τους «ναούς» της καταναλωτικής κοινωνίας, τα περιφερειακά πολυκαταστήματα των ΗΠΑ, δημιούργησε νέους εφιάλτες στις εταιρείες διαχείρισης των πιστωτικών καρτών και στις μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων. Το θέμα δεν είναι πλέον οικονομικό αλλά κυρίως γοήτρου. Η κρίση εμπιστοσύνης στην πιστωτική κάρτα ως ασφαλές μέσο πληρωμών θα φέρει καίριο πλήγμα στην καταναλωτική συμπεριφορά του αμερικανικού κοινού και πιθανώς θα έχει ευρύτερες διεθνείς επιπτώσεις.

jgiannarakis@in.gr