Ο ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ
Ο Γιώργος Καμίνης έχει χιούμορ. Λέγεται πως όταν του ζητούσαν να αυτοπροσδιοριστεί, απαντούσε ότι είναι ένας «ελληνοαμερικανός αριστερός». Πίσω από αυτή την απάντηση δεν κρύβεται κάποιο ιδιαίτερο μυστήριο: απλώς ο νυν δήμαρχος γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη και παρέμεινε εκεί ως την ηλικία των πέντε ετών, λόγω επαγγέλματος του πατέρα του, ο οποίος εργαζόταν στη ναυτιλιακή εταιρεία Λιβανού.
Αν και δεν υπήρξε υπόδειγμα μαθητή, κατάφερε να περάσει στη Νομική Σχολή Αθηνών και έτσι, μετά την αποφοίτησή του, το 1980, ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Παρίσι. «Δεν μιλούσα γαλλικά, μου πήρε μήνες να καταλάβω τι γινόταν» έχει δηλώσει στο BHmagazino. Θα συνεχίσει με ένα διδακτορικό και η ακαδημαϊκή καριέρα θα ανοιχτεί μπροστά του, καθώς το 1998 αναγορεύεται επίκουρος καθηγητής στη Νομική Σχολή Αθηνών. Το παρατσούκλι «καθηγητάκος», το οποίο χρησιμοποιούν ακόμη και σήμερα εναντίον του οι πολιτικοί του αντίπαλοι, τον εκνευρίζει ιδιαίτερα. Οι άσπονδοι φίλοι του επιμένουν ότι του ταιριάζει γάντι.
Το 1998, ο Νικηφόρος Διαμαντούρος, σήμερα ευρωπαίος διαμεσολαβητής στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τότε Συνήγορος του Πολίτη, τον κάλεσε στον νεοϊδρυθέντα θεσμό, όπου και διορίστηκε Βοηθός Συνήγορος. Το 2003 ο Καμίνης τον διαδέχτηκε. Η επταετής θητεία του θεωρείται πετυχημένη.
Η πρόταση να κατεβεί υπερκομματικός υποψήφιος για τον Δήμο της Αθήνας έγινε από τη Δημοκρατική Αριστερά. Το βαθύ ΠαΣοΚ δεν είδε με καλό μάτι αυτή την ιδέα, καθώς θεωρούσαν ότι ο ήπιος και άγνωστος Συνήγορος του Πολίτη δεν θα είχε καμία τύχη σε έναν δήμο που παραδοσιακά ανήκει στη Νέα Δημοκρατία. Ο Καμίνης, όμως, είχε την προσωπική στήριξη του Γιώργου Παπανδρέου. Δεν είναι τυχαίο ότι τον είχε καλέσει, όταν ακόμη βρισκόταν στη θέση του Συνηγόρου του Πολίτη, στο πρώτο Υπουργικό Συμβούλιο που πραγματοποίησε αμέσως μετά την ορκωμοσία της τότε κυβέρνησής, τον Οκτώβριο του 2009.
Η προεκλογική εκστρατεία ξεκίνησε υποτονικά. Μάλιστα, κάποια επικοινωνιακά λάθη, όπως το να εμφανιστεί κρατώντας μπλε ντοσιέ – γεγονός που αποτελεί κόκκινο πανί για τα στελέχη του ΠαΣοΚ – σχολιάστηκε. Παραδόξως, η γλαφυρότητα του νυν δημάρχου, που έφτασε σε ένα κρεσέντο λυρισμού να χαρακτηρίζει την Αθήνα γυναίκα πληγωμένη από τον Νικήτα Κακλαμάνη, κέρδισε και τους πιο δύσπιστους.
Ο Καμίνης άφησε το σαβουάρ βιβρ στην άκρη και αποκάλεσε τον πολιτικό του αντίπαλο ψεύτη σε τηλεοπτική εκπομπή. Χάρη και στην αλαζονεία του Νικήτα Κακλαμάνη, ο Καμίνης αναδείχθηκε δήμαρχος με ποσοστό 51,95% .
Στο πρόσωπό του οι Αθηναίοι είδαν τότε μια ελπίδα ή, έστω, «μια κάποια λύση». Σήμερα, όμως, δύο χρόνια μετά, πολλοί αναρωτιούνται μήπως ο θεσμός του δημάρχου καταργήθηκε και δεν το πήραν είδηση, για να μετατραπεί σε έναν «Συνήγορο του Δημότη», στον οποίο κανείς δεν δίνει σημασία.
ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ
Ανέλαβε δήμαρχος την 1η ιανουαρίου του 2011, με την υπόσχεση ότι ένας νέος άνεμος θα έπνεε πλέον πάνω από την πόλη. Ετσι, αφού ορκίστηκε με πολιτικό όρκο, σήκωσε τα μανίκια και ανέλαβε δουλειά, αντιλαμβανόμενος ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα από ό,τι φανταζόταν. Ηδη στους πρώτους μήνες της θητείας του κλήθηκε να αντιμετωπίσει το θέμα των απεργών πείνας της Υπατίας – ιστορία, μάλιστα, που του κόστισε και την παραίτηση δύο αντιδημάρχων του –, το θέμα των συμβασιούχων, οι οποίοι προχώρησαν σε κατάληψη του Δημαρχιακού Μεγάρου στην πλατεία Κοτζιά και, φυσικά, την υπόθεση των Αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος. Στις περισσότερες περιπτώσεις βρέθηκε ανάμεσα στις αριστερές καταβολές του και στην εφαρμογή του νόμου. Οι ισορροπίες ήταν λεπτές και η έλλειψη πολιτικής εμπειρίας εμφανής.
Κατά τη διάρκεια της θητείας του, λοιπόν, υπέπεσε, σύμφωνα με πολλούς, σε σφάλματα. Για παράδειγμα, εξόργισαν οι χειρισμοί του στο θέμα της Δημοτικής Αγοράς της Κυψέλης, η οποία εκκενώθηκε από την Αστυνομία. Σύμφωνα με την επιτροπή κατοίκων, που φρόντιζε για τη λειτουργία της, ήταν «αυτοδιαχειριζόμενη» χωρίς να προκαλεί προβλήματα. Παράλληλα, η σκληρή αντιμετώπιση που επεφύλαξε στους καταληψίες, οι οποίοι διεκδικούσαν το καφενείο πίσω από το Πνευματικό Κέντρο του δήμου για τη φιλοξενία αστέγων, καταδικάστηκε από τους περισσότερους. Το κερασάκι στην τούρτα ήταν η εικόνα πλήρους ασυνεννοησίας με τον τότε υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Χρήστο Παπουτσή, τον Φεβρουάριο του 2012, και ενώ καιγόταν η Αθήνα.
Ο Καμίνης επιμένει ότι έχει προσφέρει έργο στον δήμο, κυρίως στο θέμα των οικονομικών. «Πετύχαμε μειώσεις 40% στα ελλείμματα, κάναμε τις διευθύνσεις 23 από 36 και τα νομικά πρόσωπα 12 από 18» δήλωσε το καλοκαίρι χαρακτηριστικά στο ΒΗmagazino. Aπό την άλλη πλευρά, όμως, η καθημερινότητα του πολίτη γίνεται όλο και χειρότερη.
Οι κακές γλώσσες, πάντως, βοούν ότι, παρ’ όλο που δεν έχει κάνει κακή οικονομική διαχείριση, δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός, οχυρωμένος πίσω από το υπαρκτό, βέβαια, γεγονός της εμπλοκής πολλών αρμοδιοτήτων του με την κεντρική εξουσία. «Περισσότερες εξουσίες έχει σε κάποιες πόλεις της Ελλάδας ο τοπικός δήμαρχος, παρά εδώ ο δήμαρχος της Αθήνας. Γιατί εδώ είναι και η έδρα της κυβέρνησης, οπότε πάρα πολλές αρμοδιότητες τις έχει κρατήσει η κεντρική εξουσία για τον εαυτό της» έχει δηλώσει. Αυτά, όμως, τα ήξερε και το 2010. Τι έκανε για να τα αλλάξει;
Το καυτό μέτρο της διαθεσιμότητας των εργαζομένων στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι αυτό που τις τελευταίες ημέρες έβαλε για μία ακόμη φορά τον Γιώργο Καμίνη στο μάτι του κυκλώνα. Τελικά, η «γυναίκα Αθήνα» που πλήγωσε ο Νικήτας συνεχίζει να κακοπερνάει και με τον νέο σύζυγο, ο οποίος, ωστόσο, «απειλεί» ότι θα είναι ξανά υποψήφιος το 2014.
