Οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι αναμένουν τη διεξαγωγή των πλέον σαγηνευτικών και αμφίρροπων ημιτελικών που έχουν διεξαχθεί εδώ και χρόνια στον θεσμό του Τσάμπιονς Λιγκ. Αγώνες οι οποίοι κρύβουν ιδιαίτερες προκλήσεις (όπως η επιστροφή του κ. Γουαρδιόλα στο σπίτι του, όπως ο ίδιος αποκαλεί το «Καμπ Νου») και φέρνουν αντιμέτωπες τέσσερις ομάδες που αναγνωρίζονται ως ικανές για να κατακτήσουν τον τίτλο. Ακόμη και η θεωρητικά ασθενέστερη των τεσσάρων Γιουβέντους διαθέτει παγκόσμιους αστέρες όπως ο Πίρλο και ο Τέβεζ σε κατάσταση για να κρίνουν τέτοιους αγώνες. Γιουβέντους – Ρεάλ Μαδρίτης (5/5) και Μπαρτσελόνα – Μπάγερν Μονάχου (6/5) δείχνει το καλεντάρι των πρώτων αναμετρήσεων. Η συνέχεια επί της οθόνης…
Θα ερχόταν κάποτε και αυτή η στιγμή για τον κ. Πεπ Γουαρδιόλα. Τα ανταμώματα στο ποδόσφαιρο ανθρώπων με συλλόγους τους οποίους έχουν εκτοξεύσει είναι συχνά στον αθλητισμό. Βέβαια η σχέση του ισπανικού τεχνικού με τον καταλανικό σύλλογο χαρακτηρίζεται από διαφορετικότητα καθώς υπάρχει ένα παντοτινό δέσιμο πολύ πιο δυνατό από αυτό που για παράδειγμα μπορεί να έχει ο κ. Ζοζέ Μουρίνιο με την Τσέλσι ή άλλος προπονητής που βρίσκεται επί χρόνια στην ίδια θέση. Μια εφάμιλλη περίπτωση είναι αυτή του Τότι με τη Ρόμα, κι ας πρόκειται για ποδοσφαιριστή.

«Ο Γουαρδιόλα είναι ένας από εμάς ή μάλλον ένας από αυτούς» δήλωσε δείχνοντας τον κόσμο στις εξέδρες του «Καμπ Νου» ο Αντρές Ινιέστα, ερωτηθείς μετά το σαρωτικό 6-0 επί της Χετάφε για την επικείμενη γιγαντομαχία της Μπάρτσα με την Μπάγερν Μονάχου. Ο πρώην προπονητής των Μπλαουγκράνα θα αισθανθεί περίεργα, αλλά δεν κρύβει κιόλας ότι ανυπομονεί να ζήσει αυτή την εμπειρία –άλλωστε γνωρίζει ότι δεν θα υπάρξει ούτε ένας άνθρωπος στις εξέδρες που θα του αρνηθεί το χειροκρότημα.

Ο Πεπ, ο Λουίς, η Βασίλισσα και η Κυρία
«Οταν φτάνεις στον ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, πάντα ο αντίπαλος είναι σπουδαίος. Πέρυσι ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης, εφέτος είναι η Μπαρτσελόνα. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για την αντίπαλό μας και ειλικρινά είμαι ευτυχής που θα ζήσω αυτή την πρόκληση. Τελικά όμως δεν είναι τίποτε άλλο από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Είναι η πρώτη φορά που θα επιστρέψω στο σπίτι μου. Πρόκειται για κάτι εξαιρετικά συγκινητικό και δεν κρύβω ότι δύσκολα θα κρατηθώ να μη δακρύσω. Αυτές οι στιγμές όμως είναι μοναδικές, αυτές που κάθε προπονητής και άνθρωπος θέλει να ζήσει». Αλλο τόσο όμως, ενδεχομένως και ακόμη περισσότερο, είναι σημαντικές αυτές οι αναμετρήσεις και για τον νυν τεχνικό της Μπάρτσα και καλό φίλο του κ. Γουαρδιόλα.
Διπλή η πρόκληση

Ο κ. Λουίς Ενρίκε καλείται να αποδείξει ότι μπορεί να εξελιχθεί σε ικανό διάδοχό του καθώς από τη φυγή του προαναφερθέντος και εντεύθεν η καταλανική ομάδα αναζητεί μια διαφορετική ταυτότητα που τώρα σιγά-σιγά αρχίζει να παγιώνεται.
Η σημερινή Μπαρτσελόνα βασίζεται σε διαφορετικές ποδοσφαιρικές αρχές σε σύγκριση με εκείνη την καταιγιστική ομάδα που θαυμάστηκε και αναγνωρίζεται ως μία από τις καλύτερες όλων των εποχών. Ο κ. Ενρίκε την οδηγεί πλέον σε μια άλλη διάσταση και είναι πολύ πιθανόν να την οδηγήσει σε κάτι που μόνο ο προκάτοχός του είχε καταφέρει (τη σεζόν 2008-09), την κατάκτηση ενός τρεμπλ (Τσάμπιονς Λιγκ, πρωτάθλημα και Κύπελλο Ισπανίας). Είναι μετρημένος, κατάφερε να φέρει τα αποδυτήρια στα μέτρα του δίχως να γίνεται τόσο φίλος με τους παίκτες όσο ήταν ο Πεπ και έχει πείσει τους υποστηρικτές της ομάδας ότι μπορεί να γίνει αυτός που θα κρατήσει τα κλειδιά του μαγαζιού για πολλά χρόνια, μέχρι και εκείνος να αναζητήσει μια άλλη πρόκληση στην καριέρα του.

«Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία το ότι ο δεύτερος αγώνας θα είναι στο Μόναχο. Δεν ξέρω τι είναι ευκολότερο. Περιμένω όμως ότι θα γίνουν δύο σπουδαίοι αγώνες. Ο Πεπ έχει κατακτήσει πολλούς τίτλους και μου αρέσει ότι έχει προσαρμοσθεί σε μια άλλη χώρα. Πρόκειται για ένα πρόσωπο που πάντα θα λατρεύεται εδώ γιατί πρώτα από όλα είναι οπαδός της Μπάρτσα και η προσφορά του υπήρξε τεράστια. Είναι καλός φίλος μου και πιστεύω ότι το να έχεις τέτοιους φίλους είναι ό,τι καλύτερο» δήλωσε ο κ. Ενρίκε εν όψει των ημιτελικών.
Η Βασίλισσα και η Κυρία

Η τελευταία φορά που η Ρεάλ Μαδρίτης κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο της Γιουβέντους σε διαδικασία διπλών αγώνων κατεγράφη το 1987, όταν η Γηραιά Κυρία αποκλείστηκε στη φάση των «16» της ίδιας διοργάνωσης (άλλωστε οι δυο τους έχουν αναμετρηθεί μόνο στο πλαίσιο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών). Η πρόκριση κρίθηκε στα πέναλτι στη ρεβάνς του Τουρίνου, με τους Μπιανκονέρι να καταδικάζονται από τα άστοχα πέναλτι των Φαβέρο, Μανφρεντόνια και Μπρίο. Εκτοτε η ιταλική ομάδα μετράει μόνο προκρίσεις: το 1996 στους «8», το 2003 στα ημιτελικά και το 2005 στους «16» του θεσμού.
Ωστόσο το μεγαλύτερο ματς της μεταξύ τους προϊστορίας το πήρε η Βασίλισσα. Συνέβη στις 20 Μαΐου 1998, όταν στην «Αμστερνταμ Αρίνα» ο Πρένταγκ Μιγιάτοβιτς με το γκολ που σημείωσε στο 67ο ματς του τελικού οδήγησε τη Ρεάλ σε αυτό που τότε καταμετρήθηκε ως το έβδομο Κύπελλο Πρωταθλητριών των Μερένχες. Σήμερα έχουν ήδη δέκα και βάζουν πλώρη για την κατάκτηση του 11ου καθώς, όπως δηλώνει ο σουπερστάρ της ομάδας Κριστιάνο Ρονάλντο, «η Ρεάλ είναι ομάδα που όχι απλώς πρέπει να διεκδικεί αλλά και να κατακτά κάθε χρόνο αυτό το τρόπαιο. Αυτή είναι η μοίρα της και δεν πρέπει να συμβιβαζόμαστε με τίποτα λιγότερο. Πιστεύω ότι σε μερικές εβδομάδες θα πανηγυρίζουμε το 11ο».
Για τη Γουβέντους πάντως η πρόκληση είναι τεράστια καθώς πέρασαν χρόνια πολλά μέχρι να καταφέρει να γίνει εκ νέου διεκδικητική στο υψηλότερο ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να ορέγεται το τρίτο Τσάμπιονς Λιγκ της ιστορίας της (μετρά και πέντε χαμένους τελικούς). «Βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο, οι οπαδοί μας έκαναν καιρό υπομονή περιμένοντας τη διάκριση στην Ευρώπη και ίσως εφέτος ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Οι ομάδες που βρίσκονται απέναντι είναι ομολογουμένως τεράστιες, όμως κι εμείς είμαστε η Γιουβέντους» δηλώνει ο φιλόδοξος και ιδιαίτερα φορμαρισμένος και καθοριστικός (εντός και εκτός ιταλικών συνόρων) Κάρλος Τέβεζ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ