Νέοι με μυαλό-«ξυράφι», με δεξιότητες ξεχωριστές, δίψα για μάθηση, αλλά και θέληση ισχυρή, που τους βοηθάει να ξεπεράσουν ακόμη και πολύ σοβαρά προβλήματα (όπως τον εγκλεισμό στη φυλακή!) προκειμένου να κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα. Εν προκειμένω το όνειρο έχει να κάνει με… αριθμούς. Αναφερόμαστε στους εφετινούς βραβευμένους της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας, τρεις εκ των οποίων μιλάνε στο «Βήμα» για τη ζωή, τα όνειρά τους, τον έρωτά τους με τα Μαθηματικά και τον ρόλο που παίζει η γνώση στη συχνά δύσκολη ζωή τους. Ο 20χρονος Μπ. Ρ., ο 14χρονος Αργύρης Κουμτζής και ο 16χρονος Χάρης Τσαμπατσίδης, παρ΄ ότι από σεμνότητα δεν μιλάνε εύκολα για το ξεχωριστό ταλέντο τους, έχουν πολλά να μας πουν με τη στάση ζωής τους και τον τρόπο με τον οποίο επενδύουν στο μέλλον.
«Η γνώση δίνει ουσία στις μέρες μου»
Αν παρουσιάζουμε ενίοτε την εικόνα μιας κοινωνίας «με τα μυαλά στα κάγκελα», η ιστορία που ακολουθεί αποδεικνύει ότι πίσω από τα κάγκελα μπορεί να βρίσκονται μερικά από τα πιο φωτεινά μυαλά της σημερινής κοινωνίας. Μια από αυτές είναι η περίπτωση του 20χρονου Μπ. Ρ., προφυλακισμένου για αδικήματα σε βαθμό κακουργήματος. Η τελετή βράβευσής του πραγματοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα στις φυλακές Αυλώνα, παρουσία σωφρονιστικών υπαλλήλων, συγκρατουμένων του καθώς και εκπαιδευτικών. «Θέλω να συγχαρώ τον Μπ. Ρ. για τη δουλειά του και να του απονείμω αυτό το βραβείο,το οποίο μας τιμά όλους μας» είπε ο διευθυντής του σχολείου των φυλακών κ. Π.Δαμιανός και του ενεχείρισε πλακέτα επάνω στην οποία ήταν χαραγμένα τα διακριτικά της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας. Με αυτόν τον τρόπο αναγνωριζόταν επισήμως η μαθηματική ευφυΐα του.
Ο νέος πήρε το βραβείο κοκκινίζοντας, υπό τις επευφημίες των φίλων και των δασκάλων του. «Τα Μαθηματικά είναι για μένα όλη μου η ζωή» δήλωσε λίγο αργότερα στο «Βήμα» με σπαστά ελληνικά, καθώς κατάγεται από την Εσθονία και δεν ζει πολλά χρόνια εδώ. Πίσω, στην πατρίδα όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, είχε συνηθίσει στους επαίνους για τις υψηλές επιδόσεις του στο σχολείο. Πώς ο ελπιδοφόρος αυτός μαθητής βρέθηκε στη φυλακή, σε μια ξένη χώρα, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τους δικούς του; Είναι ένα θέμα στο οποίο αποφεύγει να αναφερθεί. Οποτε το επαναφέρουμε, αλλάζει κουβέντα. Ενα λάθος, ένα «όχι» που έπρεπε να πει, αλλά δεν το είπε… Δεν έχει πλέον σημασία. Ακόμη και ο κ. Δαμιανός δεν γνωρίζει. Γιατί ποτέ δεν ρώτησε, ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε να μάθει: «Για μένα είναι απλώς άλλος ένας μαθητής» δηλώνει.
Ενας μαθητής που διψάει για μάθηση: «Τα Μαθηματικά, η γνώση, δίνουν ουσία και περιεχόμενο στις μέρες μου, είναι τα πάντα γύρω μου…» λέει, «ζωγραφίζοντας» με τα λόγια του την επιστήμη σαν ένα παράθυρο που του επιτρέπει να επικοινωνεί από το στενόχωρο κελί του με τον έξω κόσμο. Δεν κρύβει την υπερηφάνειά του που κατέχει ένα από τα πανελλήνια βραβεία της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας. Την ίδια στιγμή δηλώνει αποφασισμένος να συνεχίσει. Διαβάζει καθημερινά, πηγαίνει στο σχολείο των φυλακών και φιλοδοξεί «να μπω στο πανεπιστήμιο και να σπουδάσω Μαθηματικά. Μπορώ τώρα να χαράξω έναν σωστό δρόμο στη ζωή μου. Θέλει προσπάθεια,το ξέρω…Ητανεξάλλουδύσκολο να ξεκινήσω εδώ,γιατί δεν ξέρω καλά ελληνικά. Το παλεύω όμως. Μαθαίνω τώρα και να διαβάζω και να γράφω στη γλώσσα σας». Γι΄ αυτό παρακολουθεί μαθήματα της β Δ Γυμνασίου (σε αυτό το επίπεδο κατετάγη από αρμόδια επιτροπή). «Πρέπει να κατακτήσω τη γλώσσα», λέει (και είναι εμφανές ότι το εννοεί), «γιατί, κακά τα ψέματα, αυτός ήταν ο παράγοντας που με δυσκόλεψε περισσότερο στον διαγωνισμό της Μαθηματικής Εταιρείας».
Τις ασκήσεις απλώς τις πήρε και τις έλυσε! Αν μπορούσαν να λυθούν με μαγικό τρόπο και οι εκκρεμότητές του με τη Δικαιοσύνη… «Δεν ξέρω πόσον καιρό θα μείνω στη φυλακή» λέει και προς στιγμήν η όψη του σκοτεινιάζει, για να αλλάξει όμως αμέσως θέμα: «Εδώ όλοι με βοηθούν. Και ο διευθυντής του σχολείου μας είναι πολύ καλός άνθρωπος,μας κάνει μαθήματα συνέχεια. Βρίσκομαι στο σχολείο οκτώ ώρες κάθε μέρα, αλλά διαβάζω πολύ και μόνος μου».
«Θέλω να μείνω στην Ελλάδα αλλά…»
Οι δάσκαλοι του 16χρονου Χάρη Τσαμπατσίδη, που έλαβε το περασμένο Σαββατοκύριακο το ένατο βραβείο της ζωής του, δηλώνουν ότι νιώθουν δέος μπροστά του, αφού «τις ασκήσεις που λύνει δεν μπορούν ούτε να τις διαβάσουν πολλοί μαθηματικοί της Ελλάδας». «Πρόκειται για ένα αυθεντικό μαθηματικό ταλέντο,που τα επόμενα χρόνια θα πάει πολύ μπροστά» λέει ο κ. Τυρλής, εξηγώντας: «Ο Χάρης ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που παράγουν μαθηματική θεωρία, που φτιάχνουν καινούργιες ιδέες». Γι΄ αυτό ο νεαρός επελέγη να παρακολουθήσει το ερχόμενο καλοκαίρι ένα ειδικό πρόγραμμα στο ΜΙΤ των ΗΠΑ, το οποίο είναι πιθανόν να του εξασφαλίσει τις σπουδές του στο ίδιο ίδρυμα. Από το Λιτόχωρο στο ΜΙΤ
«Θα ήθελα να μείνω στην Ελλάδα, αλλά δεν υπάρχουν οι δυνατότητες για έρευνα εδώ» λέει. Στο μεταξύ μελετά, διαγωνίζεται και βραβεύεται, με τη συλλογή του να διαθέτει μέχρι στιγμής πέντε βραβεία σε διαγωνισμούς της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας (δύο χρυσά, δύο ασημένια και ένα χάλκινο), τρία σε Βαλκανιάδες (δύο ασημένια και ένα χάλκινο) και ένα χρυσό μετάλλιο σε Μεσογειάδα. Το επόμενο βήμα για αυτόν είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ολα αυτά από ένα παιδί που γεννήθηκε στο Λιτόχωρο Πιερίας και ξεκίνησε να ασχολείται με τα Μαθηματικά από το Δημοτικό, σε μια ηλικία που οι συμμαθητές του έπαιζαν στους δρόμους. «Σε αυτό έχει παίξει ρόλο το οικογενειακό μου περιβάλλον και κυρίως ο πατέρας μου που ασχολήθηκε πολύ μαζί μου» λέει. Ενας πατέρας φαρμακοποιός, που δεν έχει ιδιαίτερη σχέση με τα Μαθηματικά, αλλά που «όταν είδε την κλίση μου άρχισε να διαβάζει και ο ίδιος για να φρεσκάρει τις γνώσεις του και να μπορεί να μελετά μαζί μου».
Χάρης Τσαμπατσίδης, 16 ετών
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ,Audi
