Η «επιδημία» μαθητών με δυσλεξία που παρατηρήθηκε στη Β’ και Γ’ τάξη των ενιαίων λυκείων σε ορισμένες πόλεις της χώρας φέρνει στο φως μια καλοστημένη επιχείρηση «επιτηδείων». Στόχος: Να νοθευτεί το μοναδικό ως σήμερα σύστημα που παρείχε εχέγγυα αδιάβλητης επιλογής των νέων, που εισέρχονται – και θα εισέλθουν – στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Με μια «πονηρή» – το λιγότερο – ερμηνεία της υφιστάμενης νομοθεσίας και εκμετάλλευση των κενών που υπάρχουν, πόλεις όπως οι Σέρρες, η Μυτιλήνη, η Θεσσαλονίκη – και τις οίδε πόσες ακόμη – εμφανίζονται να έχουν δεκάδες δυσλεξικά παιδιά μόνο στην κρίσιμη ηλικία των εξετάσεων! Το γεγονός δεν ήταν δυνατόν να αφήσει ασυγκίνητες τις τοπικές κοινωνίες των επαρχιακών, κυρίως, πόλεων όπου τα πράγματα κοινολογούνται πιο γρήγορα απ’ ό,τι στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Ετσι 14 δικηγόροι της Μυτιλήνης με αναφορά τους στον εισαγγελέα του νησιού κ. Γ. Κτιστάκη άνοιξαν τον δρόμο για επέμβαση της Δικαιοσύνης. Και για έλεγχο, από τα όργανά της, της καλοστημένης «κομπίνας». Ακολούθησαν οι Σέρρες, όπου υπήρξε ανάλογη παρέμβαση του εισαγγελέα κ. Ανδρέα Σεφερίδη. Και έπεται συνέχεια.
Ενας επιστήμονας με παγκόσμια αναγνώριση της προσφοράς του στο θέμα της δυσλεξίας, ο κ. Γιώργος Θ. Παυλίδης, καθηγητής σήμερα των Μαθησιακών Δυσκολιών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας Προβλημάτων Μάθησης, διευθυντής 20 Ερευνητικών Προγραμμάτων στην Αγγλία, στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα, εφευρέτης του Τεστ Οφθαλμοκίνησης για την ακριβή διάγνωση της δυσλεξίας, μίλησε στο «Βήμα» με σαφή και κατηγορηματικό τρόπο.
Για τον κ. Παυλίδη «η δυσλεξία είναι θείο δώρο όταν γνωρίζουμε την ύπαρξή της και την αντιμετωπίζουμε σωστά. Αντιθέτως η άγνοια τη μετατρέπει σε μειονέκτημα».
– Τελικά, κύριε καθηγητά, τι είναι δυσλεξία;
«Είναι μια μαθησιακή δυσκολία κυρίως στην ανάγνωση, στην ορθογραφία, στα γλωσσικά μαθήματα και στα γραπτά. Είναι βιολογικής αιτιολογίας, κυρίως κληρονομική (γονίδια 1, 6 και 15). Εμφανίζεται συχνότερα στα αγόρια σε αναλογία 3 – 4 αγόρια προς 1 κορίτσι, όπως και η διάσπαση προσοχής, η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα που συχνά τη συνοδεύουν. Επίσης είναι ιδιαίτερα παραπλανητική κατάσταση, επειδή δεν φαίνεται στην καθημερινή προφορική επικοινωνία. Γιατί οι δυσλεξικοί είναι συνήθως προικισμένα άτομα, υψηλής ευφυΐας, με ιδιαίτερα μεγάλη δημιουργικότητα, εφευρετικότητα και καλό προφορικό λόγο».
– Τα κυριότερα συμπτώματα των δυσλεξικών;
«Είναι ιδιαιτέρως προικισμένοι στις κατασκευές και στους Η/Υ. Παρουσιάζουν σημαντική διαφορά ανάμεσα στην ανώτερη προφορική και στη χαμηλότερη γραπτή επίδοσή τους, καθώς και σημαντική διαφορά μεταξύ των ανώτερων πνευματικών δυνατοτήτων και των σημαντικά μειωμένων σχολικών τους επιδόσεων. Πιο αναλυτικά, η ανάγνωση των δυσλεξικών είναι εξαιρετικά αργή και γεμάτη λάθη. Συχνά κομπιάζουν, επαναλαμβάνουν ή αντικαθιστούν λέξεις ή προσθετοαφαιρούν συλλαβές και παραφράζουν, σε σημείο μερικές φορές άλλη λέξη να βλέπουν και άλλη να διαβάζουν. Οι δυσλεξικοί είναι εξαιρετικά ανορθόγραφοι. Λείπει η στίξη, ξεχνούν να βάζουν τόνους. Μπορεί να γράψουν τρεις φορές την ίδια λέξη στην ίδια πρόταση και να τη γράψουν με τρεις διαφορετικούς τρόπους. Επίσης παρουσιάζουν προβλήματα στην αποστήθιση (π.χ. προπαίδεια), μερικές φορές στα μαθηματικά και παρουσιάζουν ιδιαιτέρως σημαντικά προβλήματα στις ξένες γλώσσες. Υπάρχουν βέβαια και άλλα συμπτώματα, όπως επιμονή στην αντιστροφή της σειράς των εποχών, των μηνών και σπανιότερα καθρεπτική γραφή, π.χ. 3 – ε, 9 – ρ, 9 – 6, αν – να».
– Τι αριθμός δυσλεξικών υπάρχει στην Ελλάδα;
«Δεν υπάρχει ακριβές ποσοστό ούτε στην Ελλάδα ούτε στο εξωτερικό, διότι δεν υπάρχει αντικειμενική διαγνωστική μέθοδος κοινής αποδοχής. Υπολογίζεται όμως ότι συναντάται άνω του 3%-5%. Υπολογίζεται ότι αν όλοι οι δυσλεξικοί στην Ελλάδα είναι 5% και κατοικούσαν στην ίδια πόλη, τότε η «Δυσλεξιούπολη» θα ήταν η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Αν είχαν μαζί τις οικογένειές τους, τότε η «Δυσλεξιούπολη» θα είχε περισσότερους από 2.000.000 κατοίκους».
– Ολα τα παιδιά με μαθησιακά προβλήματα είναι δυσλεξικά;
«Ασφαλώς όχι. Τα παιδιά με γενικά μαθησιακά προβλήματα διεθνώς υπολογίζονται στο 15%-20% του μαθητικού πληθυσμού. Μόνο ένα όμως μέρος των παιδιών αυτών έχει δυσλεξία, ενώ για περισσότερο από τα 2/3 περίπου οι αιτίες είναι χαμηλή ευφυΐα, ψυχολογικές, εκπαιδευτικές αιτίες ή αρνητικοί περιβαλλοντολογικοί παράγοντες».
– Τα βιολογικά αίτια της δυσλεξίας;
«Η αιτία βρίσκεται στη διαφορετική-ανώτερη κατασκευή ιδίως στο οπτικό τους σύστημα και στη λειτουργία του εγκεφάλου τους που όμως τους δυσκολεύει στον γραπτό λόγο. Σκέπτονται τάχιστα με εικόνες ενώ ο κοινός νους σκέφτεται αργά με λέξεις. Η δυσλεξία λοιπόν είναι μέγα πλεονέκτημα και συχνά θείο δώρο. Αυτά που τους κάνουν εφευρετικούς και διάσημους στη ζωή όμως τους δυσκολεύουν στην ανάγνωση και στην ορθογραφία. Τα πρόσφατα νευρολογικά ευρήματα επιβεβαιώνουν τα 25ετή ερευνητικά μου ευρήματα, που δείχνουν ότι οι δυσλεξικοί χαρακτηρίζονται από εσφαλμένες οφθαλμοκινήσεις».
– Αναφέρεστε στο Τεστ Οφθαλμοκίνησης που διεθνώς φέρει το όνομά σας;
«Ναι. Η οφθαλμοκίνηση δεν έχει σχέση με την ποιότητα της όρασης, αλλά αντανακλά το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος. Η οφθαλμοκίνηση, όπως το εγκεφαλογράφημα, καταγράφει δυσλειτουργίες του εγκεφάλου, αλλά με πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία και ακρίβεια. Δυσλειτουργίες που οφείλονται σε νευρολογικούς παράγοντες ή σε φάρμακα, αντανακλώνται από τα πρώιμα στάδιά τους στην οφθαλμοκίνηση (π.χ. Πάρκινσον, Αλτσχάιμερ, μυασθένεια, σχιζοφρένεια κ.ά.). Συνεπώς, επειδή τα νευρολογικά προβλήματα απεικονίζονται στη λανθασμένη οφθαλμοκίνηση και επειδή και η δυσλεξία είναι νευρολογικό πρόβλημα, γι’ αυτό και η δυσλεξία αντικατοπτρίζεται στην οφθαλμοκίνηση. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα του Τεστ της Οφθαλμοκίνησης είναι ότι είναι ανεξάρτητο από ευφυΐα, γλώσσα, ψυχολογικούς παράγοντες, αναγνωστική ικανότητα, αφού το μόνο που έχει να κάνει το παιδί είναι να ακολουθεί σιωπηλά με τα μάτια του φωτεινούς ερεθισμούς. Το Τεστ Οφθαλμοκίνησης παρέχει μοναδικά σημαντικές πληροφορίες για τον ακριβή εντοπισμό του μαθησιακού προβλήματος αλλά και το μέγεθός του. Η ακριβής διάγνωση οδηγεί στη σωστή και εξατομικευμένη αντιμετώπιση, η οποία είναι η πλέον αποτελεσματική, διότι κάθε παιδί βοηθιέται ακριβώς σύμφωνα με τις δυνατότητές του, τις προσωπικές του αδυναμίες και τα ατομικά του πλεονεκτήματα».
– Πού χρησιμοποιείται το τεστ;
«Χρησιμοποιείται από τα γνωστά Πανεπιστήμια Harvard, Penn State, Boston, Columbia University και τώρα αναπτύσσεται στην Τσεχία».
– Υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα πρόβλημα; Μήπως χρειάζεται να καθορισθούν αντικειμενικά διαγνωστικά κριτήρια της δυσλεξίας;
«Η σχετική νομοθεσία χρειάζεται σημαντική βελτίωση ως προς τον τρόπο διάγνωσης, διότι ως έχει δεν καθορίζει κανένα διαγνωστικό κριτήριο της δυσλεξίας. Συνεπώς, ο καθένας εφαρμόζει δικά του υποκειμενικά κριτήρια και έτσι δεν διασφαλίζονται η ενιαία διαγνωστική φιλοσοφία ούτε η απαραίτητη επιστημονική ακρίβεια και η αντικειμενικότητα αλλά ούτε μπορεί να υπάρξει έλεγχος της ορθότητας ή μη της οποιασδήποτε διάγνωσης. Η έλλειψη ελέγχου ενθαρρύνει τις αποκλίσεις και τις παρανομίες».
– Γιατί είναι δίκαιο να εξετάζεται προφορικά το δυσλεξικό παιδί;
«Ο κανονικός μαθητής αποδίδει εξίσου καλά στα γραπτά και στα προφορικά, ενώ αντιθέτως ο δυσλεξικός αποδίδει σύμφωνα με τις δυνατότητές του μόνον στα προφορικά ενώ υστερεί στα γραπτά. Είναι άδικο να εξετάζονται άλλοι μαθητές εκεί που αποδίδουν καλύτερα και άλλοι εκεί που αποδίδουν χειρότερα. Το δικαίωμα ίσης μεταχείρισης απαιτεί το κάθε παιδί να εξετάζεται όχι με ισοπεδωτική ομοιομορφία αλλά με τρόπο που αποδεικνύει τις πραγματικές του γνώσεις και δυνατότητες. Ακριβώς για ίση μεταχείριση, για τους κανονικούς αναγνώστες ο δικαιότερος τρόπος εξέτασης διεθνώς είναι ο γραπτός και για τους δυσλεξικούς ο προφορικός».
– Εξετάζεται λοιπόν μόνο προφορικά ο δυσλεξικός στις εξετάσεις…
«Ναι. Σύμφωνα με το Π.Δ. 420/30.5.1978, άρθρο 9 και Π.Δ. 465/81 άρθρο 4 καθώς και τα νεώτερα Π.Δ. 86/2001 και 26/2002, όταν υπάρχει επίσημη διάγνωση δυσλεξίας από δημόσιο φορέα αναγνωρισμένο από το υπουργείο Παιδείας και το ζητήσουν οι γονείς, τότε οι δυσλεξικοί εξετάζονται μόνον προφορικά από το γυμνάσιο ως και το πανεπιστήμιο, για να συναγωνίζονται τους συμμαθητές τους «επί ίσοις όροις»».
– Εχετε πληροφορηθεί την τρέχουσα ειδησεογραφία για το θέμα. Υπάρχουν αδυναμίες και ποιες στο προφορικό εξεταστικό σύστημα;
«Αντιθέτως με τα γραπτά, όπου υπάρχει η μετέπειτα δυνατότητα αντικειμενικού ελέγχου της εξέτασης, στα προφορικά μόνον ο εξεταστής, το παιδί και ο Θεός γνωρίζουν αν η προφορική εξέταση ήταν δίκαιη, χαριστική ή άδικη, διότι δεν υπάρχει καμιά αντικειμενική και ελεγκτέα απόδειξη της όλης εξέτασης. Για τη δίκαιη για όλους και αντικειμενική προφορική εξέταση των δυσλεξικών απαιτούνται ορισμένες απλές νομοθετικές αλλαγές, ώστε να υπάρχουν διαφάνεια και έλεγχος της αντικειμενικότητας. Ο έλεγχος αποτρέπει την παραβατικότητα».
– Κύριε καθηγητά, ευθεία η ερώτησή μου, θέλω ευθεία απάντηση: Είναι δυνατή η χορήγηση πιστοποιητικών-«μαϊμούδων» δυσλεξίας; Και γιατί;
«Υπάρχει κενό νόμου που το επιτρέπει, διότι ο σχετικός νόμος δεν καθορίζει τα διαγνωστικά κριτήρια σύμφωνα με τα οποία θα γίνεται η διάγνωση. Αρα, δεν μπορεί να γίνει αντικειμενικός έλεγχος της ορθότητας της διάγνωσης, ιδίως σε αμφισβητούμενες περιπτώσεις, διότι ο κάθε «ειδικός» αφίεται ελεύθερος να χρησιμοποιεί τα κατά την κρίση του όρια των διαγνωστικών κριτηρίων. Επίσης, ίσως μερικοί να μην έχουν την απαιτούμενη ειδικότητα ή τις ενδεδειγμένες γνώσεις για να κάνουν σωστή διάγνωση. Συνεπώς, συνειδησιακή παράβαση ή σχετική άγνοια μπορεί να οδηγήσει στη λάθος διάγνωση».
– Αφού η δυσλεξία είναι κληρονομική, άρα το παιδί γεννιέται δυσλεξικό, τότε πώς είναι δυνατόν να διαγιγνώσκεται στις τελευταίες τάξεις του γυμνασίου ή του λυκείου;
«Η άγνοια είναι υπεύθυνη για την καθυστερημένη διάγνωση. Εσείς, κ. Τσαρούχα, γνωρίζετε προσωπικά πόσοι Ελληνες κατάλαβαν ότι το παιδί ή ο μαθητής τους ήταν δυσλεξικός μετά την εκτεταμένη δημοσιότητα που δώσατε στο θέμα της δυσλεξίας κατά τη διάρκεια του 3ου Παγκοσμίου Συνεδρίου Δυσλεξίας που οργάνωσα το 1987. Είναι φυσιολογικό να μη γίνεται αντιληπτή η δυσλεξία γιατί δεν φαίνεται στον προφορικό λόγο και η άγνοια την αποδίδει στη δήθεν τεμπελιά. Το ότι καθυστερεί να γίνει αντιληπτή η δυσλεξία δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Βεβαίως δεν αναφέρομαι σε πιθανώς «μαϊμούδες» δυσλεξικούς οι οποίοι συνήθως εμφανίζονται την εποχή των πανελληνίων εξετάσεων. Η παράνομη ύπαρξη των «μαϊμούδων» κατ’ ουδένα τρόπο αναιρεί την καθυστερημένη διάγνωση των γνήσιων δυσλεξικών».
– Είναι πραγματικά υπερβολικά μεγάλος ο αριθμός των διαγνωσμένων δυσλεξικών ή είναι απλώς μεγαλύτερος από πριν;
«Θα απαντήσω με αριθμούς. Οπως προαναφέραμε, το μέσο ποσοστό των δυσλεξικών μαθητών υπολογίζεται στο 5% περίπου του μαθητικού πληθυσμού. Από τα στατιστικά στοιχεία της Β‘ Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης προκύπτει ότι το ποσοστό των δυσλεξικών υποψηφίων για τις πανελλήνιες εξετάσεις εξελίχθηκε ως εξής τα τελευταία πέντε έτη:
1998 – 0,2 %, 1999 – 0,6%
2000 – 0,6%, 2001 – 0,9 %
Συνεπώς όχι μόνον δεν αληθεύει ότι γεμίσαμε δυσλεξικούς αλλά ακριβώς το αντίθετο, αφού μόνον το 4%-20% των δυσλεξικών ανιχνεύονται στη Θεσσαλονίκη. Δηλαδή, δυστυχώς 80%-96% των πραγματικών δυσλεξικών παραμένουν αδιάγνωστοι από άγνοια γονέων και εκπαιδευτικών. Φυσικά είναι δυνατόν μεταξύ των έστω και ολίγων διαγνωσμένων ως δυσλεξικών να υπάρχουν και οι «μαϊμούδες»».
– Οι βεβαιώσεις-«μαϊμούδες» βλάπτουν τους κανονικούς μαθητές και ακόμη περισσότερο τους δυσλεξικούς;
«Βεβαίως. Είναι απαράδεκτες και κολάσιμες. Η σχετική νομοθεσία πρέπει να προβλέπει ακόμη και την αφαίρεση του πτυχίου αυτού που από ιδιοτέλεια και σε γνώση του δίδει πιστοποιητικό δυσλεξίας σε μη δυσλεξικό άτομο. Αλλά πρέπει να είμαστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί να μην πάμε στο άλλο άκρο ώστε να αρνηθούμε τα πιστοποιητικά και τα νόμιμα δικαιώματά τους σε αυτούς που όντως είναι δυσλεξικοί. Αντίστοιχα, το ότι επίορκοι και ασυνείδητοι δημιούργησαν αναπήρους-«μαϊμούδες», με κανένα τρόπο δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποστερήσουμε των δικαιωμάτων τους τα πραγματικά άτομα με ειδικές ανάγκες (ΑΜΕΑ), τους γνήσιους τυφλούς, κωφούς ή άτομα με σοβαρά κινητικά προβλήματα. Εξάλλου είναι γνωστό ότι οι κάθε είδους «μαϊμούδες» κλέβουν τα δικαιώματα των γνήσιων ομολόγων τους».
– Είστε άριστος γνώστης του θέματος. Τι προτείνετε ώστε να διασφαλίζεται η δίκαιη για όλους προφορική εξέταση των δυσλεξικών;
«Η προφορική εξέταση των δυσλεξικών είναι απαραίτητο να καταγράφεται εξ ολοκλήρου σε βίντεο ή σε κασέτα, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα αντικειμενικού ελέγχου από τρίτους, όπως ακριβώς γίνεται με τις κόλλες των γραπτών εξετάσεων. Ετσι δεν μπορεί να υπάρξει η παρούσα ανεξέλεγκτη δυνατότητα χαριστικής ή άδικης βαθμολογίας. Η βιντεοσκόπηση ή η μαγνητοφώνηση επιτρέπει τον αντικειμενικό έλεγχο της επίδοσης του μαθητή και έτσι παρέχει σχεδόν τα ίδια εχέγγυα αντικειμενικότητας με τη γραπτή εξέταση».
– Το πρόβλημα βρίσκεται στο πώς μπορεί να διασφαλιστεί η ανωνυμία των εξεταστών-καθηγητών και συνεπώς η δίκαιη για όλους εξέταση.
«Για να αποκλειστεί η δυνατότητα παρανομίας στις προφορικές πανελλήνιες εξετάσεις, σε μικρές πόλεις είναι απαραίτητο οι εξεταστές να προέρχονται από άλλες πόλεις του νομού ή από όμορους νομούς και να επιλέγονται με δημόσια κλήρωση – παρουσία γονέων – το πρωί της ημέρας που γίνεται η εξέταση, ώστε να διασφαλισθεί η «ανωνυμία» του εξεταστή και η δίκαιη και αντικειμενική εξέταση. Με παρόμοια δημόσια κλήρωση πρέπει να επιλέγονται και σε μεγάλες πόλεις».
Η πρόταση για καταγραφή σε κασετόφωνο της εξέτασης των παιδιών αυτών είναι τολμηρή, ουσιαστική και δίνει λύση στο πρόβλημα. Το υπουργείο Παιδείας έχει τον λόγο.
Η βιομηχανία «βαπτίσματος» υγιών υποψήφιων φοιτητών
Στη Μυτιλήνη, στις Σέρρες και σε άλλες πόλεις παρατηρήθηκαν φαινόμενα εξοργιστικά με αποτέλεσμα ο πρόεδρος της Ενωσης Γονέων και Κηδεμόνων Σερρών κ. Βασίλης Λαμπρινίδης, μετά την επικοινωνία του με τον εισαγγελέα, να μιλήσει για «πλαστά πιστοποιητικά». Και «βαφτίσια» υγιών μαθητών των τελευταίων τάξεων του λυκείου σε δυσλεξικούς.
«Η δυσλεξία» είπε στο «Βήμα» ο κ. Λαμπρινίδης «είναι ένα υπαρκτό γεγονός. Και σύμφωνα με τους ειδικούς εμφανίζεται και διαπιστώνεται στα πρώτα χρόνια της εκπαίδευσης, δηλαδή νηπιαγωγείο, Α’ και Β’ Δημοτικού, και σε καμιά περίπτωση δεν είναι δυνατόν να εμφανισθεί στα 16 ή στα 17 χρόνια ενός μαθητή. Φαίνεται όμως ότι «η απάτη και η διαπλοκή» έχουν μπει σε όλους τους τομείς της δημόσιας διοίκησης. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι κάθε χρόνο έχουμε γεωμετρική αύξηση στους δυσλεξικούς μαθητές της Β’ και Γ’ Λυκείου. Μας δίδεται έτσι το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι λειτουργεί βιομηχανία βαπτίσματος δυσλεξικών μαθητών λυκείων με παραρτήματα και υποκαταστήματα σε όλη την Ελλάδα».
Από την πλευρά του ο δικηγόρος Μυτιλήνης κ. Γιάννης Πετρέλης σε δηλώσεις του στο «Βήμα» επεσήμανε ότι «όπως δεδομένη πρέπει να είναι η αμέριστη συμπαράσταση και η ουσιαστική βοήθεια που η πολιτεία πρέπει να δείχνει για την ευαίσθητη κατηγορία των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες, άλλο τόσο αυτονόητη είναι η περιφρούρηση του αδιάβλητου θεσμού των πανελλαδικών εξετάσεων». Για να προσθέσει: «Οταν επιχειρείται να υπονομευθεί η διαδικασία αυτή από την προσπάθεια ορισμένων «επιτηδείων» να παρεισφρήσουν τα παιδιά τους στην κατηγορία των δυσλεξικών παιδιών συμμετέχοντας σε προφορικές εξετάσεις και μάλιστα σε εκπαιδευτικούς του τόπου κατοικίας τους, δεν μπορείς να μείνεις αδιάφορος».
Για τον κ. Πετρέλη «αποτροπή εκμετάλλευσης κάθε νομικού κενού θα είναι ο αυστηρός έλεγχος των πιστοποιητικών που εκδόθηκαν και η εξέταση των παιδιών αυτών σε επιτροπή στην Αθήνα, αφού το υπουργείο Παιδείας διαθέτει και τα σχετικά κονδύλια μετακίνησής τους».
Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες που έχει στη διάθεσή του «Το Βήμα», μετά τον σάλο από τις καταγγελίες των δικηγόρων της Μυτιλήνης και των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων στις Σέρρες η Δικαιοσύνη προχώρησε ταχύτατα στην έρευνά της.
Αυτή τη στιγμή δεκάδες γραπτά από προηγούμενους διαγωνισμούς των μαθητών που εμφανίστηκαν τελευταία ως δυσλεξικοί και στις Σέρρες και στη Θεσσαλονίκη έχουν κατασχεθεί, ερευνώνται από τις δικαστικές αρχές και εξετάζονται από ειδικούς επιστήμονες.
Είναι πολύ εύκολο να διαπιστωθεί αν ένας μαθητής είναι πράγματι δυσλεξικός από το γραπτό που έδωσε σε προγενέστερο, ανύποπτο, χρόνο.
Γιατί τα σημάδια της δυσλεξίας είναι χαρακτηριστικά.
