«Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φιλικός προς το περιβάλλον για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την ενεργειακή απόδοση και την αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας, αλλά αντιμετωπίζει εσωτερικές εντάσεις για τις νέες μονάδες άνθρακα και ενδεχομένως για τον μεγαλύτερο αγωγό φυσικού αερίου στον κόσμο» γράφει η βρετανική εφημερίδα «Guardian» σε ρεπορτάζ για τις περιβαλλοντικές προκλήσεις της νέας ελληνικής κυβέρνησης.

«Το κόμμα θα πρέπει να εξισορροπήσει τα πράσινα διαπιστευτήριά του με μια δέσμευση για νέα εργοστάσια άνθρακα και την αμφιθυμία για έναν κύριο αγωγό φυσικού αερίου. Στοιχεία του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ θα ενθουσιάσουν τους οικολόγους. Το κόμμα πιστεύει σε μικρής κλίμακας διαφοροποιημένη παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας που θα συντονίζεται με τον τοπικό πληθυσμό μέσω της λήψης αποφάσεων σε κοινοτικό επίπεδο. Σχεδιάζει επίσης μεγάλη επέκταση της ενεργειακής απόδοσης κτιρίων, η οποία θεωρείται το πιο αποδοτικό μέσο για την ταυτόχρονη μείωση των εκπομπών και την αντιμετώπιση της έλλειψης καυσίμων» αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ.

Αειφόρος ανάπτυξη και πράσινες προσδοκίες

Και τονίζει: «Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διχασμένος ανάμεσα σε μια οικονομία που συρρικνώθηκε σε κλίμακα και ταχύτητα που δεν έχουμε δει από τη δεκαετία του 1930 και σε ένα σημαντικό κομμάτι του κόμματός του που θέλει ανάπτυξη τώρα, με κάθε κόστος. Η κυβέρνηση θα πρέπει να αλλάξει γρήγορα το πλαίσιο της συζήτησης για την αειφόρο ανάπτυξη ή να μειώσει τις πράσινες προσδοκίες ή και τα δύο».

O ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάζει επίσης την κατασκευή νέων λιγνιτικών μονάδων –αν και, όσο το δυνατόν, πιο καθαρών.

«Το να κατασκευάσουμε ένα νέο εργοστάσιο λιγνίτη για να αντικαταστήσουμε δύο άλλα που είναι παλαιότερης τεχνολογίας και εκπέμπουν περισσότερη ρύπανση θα μπορούσε να θεωρηθεί, με τεχνικούς όρους, βελτίωση» λέει στον «Guardian» ο Χάρης Κωνσταντάτος, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο άνθρακας όμως είναι το πιο ρυπογόνο από όλα τα ορυκτά καύσιμα και οι περιβαλλοντολόγοι υποστηρίζουν ότι οι τεχνικές «καθαρού άνθρακα» απλώς εκτοπίζουν τους ρύπους από ένα ρεύμα αποβλήτων, όπως η αιωρούμενη τέφρα, σε ένα άλλο, όπως η εκροή του νερού.

«Αν αντιμετωπίσουμε δημοσιονομικές δυσκολίες από το εξωτερικό μεσοπρόθεσμα, τότε το να καταναλώσουμε περισσότερο λιγνίτη αντί να εισαγάγουμε ενέργεια θα φανεί σοφό» λέει στην εφημερίδα μια πηγή του ΣΥΡΙΖΑ που δεν κατονομάζεται. Και προσθέτει: «Αν δεν έχουμε χρήματα για να εισαγάγουμε πετρέλαιο, τότε θα καταναλώσουμε λιγνίτη που είναι φθηνότερος. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο ο ελληνικός λιγνίτης θα πρέπει να αξιοποιηθεί».
Ατυπες διαπραγματεύσεις με την ΕΕ για τους αγωγούς

Ο ΣΥΡΙΖΑ, τονίζει η εφημερίδα, δεν ανοίγει τα χαρτιά του για το θέμα του αγωγού φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου, που θεωρείται κομβικής σημασίας για την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, μεταφέροντας γκάζι από την Κύπρο και το Ισραήλ.
Ο «Guardian» αντιλαμβάνεται ότι άτυπες διαπραγματεύσεις έλαβαν χώρα μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της ΕΕ για αυτό που θα μπορούσε να είναι το μεγαλύτερο έργο αγωγών στον κόσμο. «Είναι ένα μεγάλο και πολύπλοκο ζήτημα που απαιτεί στρατηγικές επιλογές, ανάλογα με το πώς θα εξελιχθούν οι σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στην ΕΕ» δηλώνει ανωνύμως άλλη πηγή. «Δυστυχώς τα θέματα των διαδρομών της ενέργειας και της ενεργειακής ασφάλειας γενικότερα τα βλέπουμε μέσα από τον φακό της γεωπολιτικής παρά της οικολογίας. Είναι ασφαλές να πούμε ότι οι εθνικοί αγωγοί είναι μέρος της μεγαλύτερης επαναδιαπραγμάτευσης της θέσης της Ελλάδας στη δομή της Ευρώπης».

«Το θέμα δείχνει καθαρά το τεντωμένο σχοινί στο οποίο πρέπει να ισορροπήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσα στους ριζοσπαστικούς στόχους μεγάλου μέρους των μελών του και στους συμβιβασμούς που θα αναγκαστεί να κάνει για να εφαρμόσει το μανιφέστο του.

Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει με καχυποψία τους μηχανισμούς της ελεύθερης αγοράς, όπως το σύστημα εμπορίας εκπομπών ρύπων της ΕΕ, το οποίο θεωρεί τρόπο παροχής δημοσίων επιδοτήσεων σε πλούσιους ρυπαίνοντες, ενώ κάνει ελάχιστα για να αντιμετωπίσει τις εκπομπές. Δημοσίως το κόμμα λέει ότι αναζητεί έναν τρίτο δρόμο οικονομικής ανάπτυξης» γράφει η εφημερίδα.
Και καταλήγει: «Κόκκινοι και πράσινοι στον ΣΥΡΙΖΑ μοιράζονται την πίστη σε οικονομίες που βασίζονται στις ανθρώπινες ανάγκες και στην ευημερία παρά στον καταναλωτισμό. Αλλά η αρχάρια κυβέρνηση μπορεί να χρειαστεί καιρό για την επίλυση των εντάσεων αυτών και την ευθυγράμμισή τους με ένα τρομακτικό πρόγραμμα οικονομικής ανασυγκρότησης».

HeliosPlus